Alle inzendingen over bezeren

van een vierkant gedicht de hoeken afgerond je zou je maar bezeren…

van een vierkant gedicht de hoeken afgerond je zou je maar bezeren...…

Zou ze zich niet zo bezeren, Was er niet zo'n duisternis.…

Hoe bijna ingetogen het licht boven dichtgevroren meanders neigt zich aan al wat uit het ijs steekt te bezeren…

eren Ik zag een roos en voelde Hij prikte mij tot bloed Toch was het dat ik voelde Jij roos geurt vreselijk zoet Ik zag zovele zoete kruiden Die normaliter dood inluiden Bij mij bluste de zere wonde In lachen en een goede daad Zo ben ik heel gebleven Dankzij goede raad Over plant en leven Mij gegeven maar waarderen blijft bezeren…

Kan een man een vrouw erger kwetsen, dan haar ziel te bezeren en haar daarna stráál te negeren? Vertel het mij maar ...…

laat me vliegen zonder vleugels land oppervlakkig in mijn bed van leugens zonder je te bezeren streel ik de tijd zie ons in je ogen in zwarte veren van spijt…

niemand kan haar meer bezeren dan hij dat heeft gedaan hoe kon zij zich nog verweren? het was allemaal zo snel gegaan de vernedering is zo groot meer nog dan de pijn en met haar handen in haar schoot - zal er daar nog leven zijn?…

Mijn opa van al bijna honderdzes heeft Parkinson en wil zich bij het scheren door al dat beven nogal eens bezeren - hij doet dat ouderwets, met zeep en mes. En snijdt zich dan ook vrij vaak in zijn vel maar daar hij steeds beweegt geneest het snel.…

niet uit Snijd, je hebt het zwaar tot het bloed eruit spuit Bezeer je toch terstond later geeft ’t meer zeer Maak nu maar je wond automutilatie wint weer _______ Een poging om de strijd weer te geven van hen die verslaafd zijn aan 't beschadigen van hun lijf…

Probeer de berg niet te beklimmen, je zult je bezeren aan prikkeldraad èn naar beneden storten. Je reactie doet de muren aandikken. De eeuwige J-curve, missende oogkleppen.…

ben ik dan een zot zo vol van lijfelijk genot of door en door rot een droom je kent ze wel of niet: verhaal halen op je lief zonder te bezeren en ruimte geven aan je jaloers ongerief…

met mijn ogen dicht zag ik haar gezicht haar grote bruine ogen haar woorden warm, verlegen zeiden en verzwegen alles, niets gelogen met mijn ogen open zal ik haar ontlopen haar ogen steeds ontwijken haar lichaam niet begeren om niemand te bezeren of ik dat kan, moet blijken…

aan mijn zijde loop jij mee de afstand is groot naar jouw gevoel zo diep en ogenschijnlijk ongenaakbaar schraal in uitdrukking zelfs koel een breekijzer zou ik willen hanteren jouw verstild hart bevrijden och, wie ben ik om jou te bezeren…

'van een vierkant gedicht de hoeken afgerond uit voorzorg je zou je maar bezeren'...…

gedichten schrijven over diepzinnige zaken en wereldse dilemma's die je raken maar het kan ook over daagse dingen gaan die je zoal tegenkomt in dit aards bestaan juist dit laatste laat ik prefereren boven het hoogdravende waaraan je jezelf slechts kunt bezeren…

de mooiste gedichten zullen nooit worden geschreven toch zal ik bij benadering naar mooie woorden streven ik recht mijn rug en scherp m'n pen en doe alsof ik dichter ben maar ik zal me steeds bezeren vergeefs gezocht naar elke vorm blijf ik het toch proberen…

Nu lichtvergeten De avond rust Wordt alle weten Dieper bewust; Maar elk begeren Dat liefde deren Zou, en bezeren, Is nu gesust. En wijder sperren Zich ziel en zin, Nu ver de sterren Ontvonken in De onbetogen Azuren hoge... Klaar als de ogen die ik bemin!…

het zijn niet de vleugels waaronder ik ben weggekropen toen ik amper kon lopen die mij hoedden tegen bezeren toen ik het vliegen moest leren het zijn die van een andere slag met speelsheid en kracht die optornen tegen de rafels van stormen valwinden negeren in opwaarts laveren mij in glijvlucht het hof kunnen maken met een sierlijke…

Voor het hoofd stoten, aan dezelfde steen bezeren. Ten hele dwalen en ten halve keren. De kronkels volgen en de hoeken afsnijden. Recht door zee, gejaagd door het getijde. Te kiezen en te falen, met vallen en opstaan. Om op eigen benen van A naar B te gaan.…

Tere rode blaadjes in omarming zijdezacht symbool van grootse liefde maar ook de kleur van haat De scherpe groene doorns aan haar trotse ranke steel schilderen rode druppels uit het gewonde vlees Waar we ons bezeren aan wat haar zo eigen is en de pijn beminnen worden haat en liefde EEN…

Wees maar niet bang, ik wil je niet bezeren! Alleen maar lief zijn is dat niet genoeg? Wees maar niet bang, niets kan ons één-zijn deren! Liefde komt vaak te laat - maar nooit te vroeg!…

Voorbij de jeugd het blad gelijnd en half vol geschreven ziet hij de kinderen aan en zich bezeren aan het leren van wat belangrijk lijkt Een twijfelachtig stempel drukt van jaren her Het langzaam wennen aan de dood die wenkt en wacht en trouw is als een goede vriend die sterven kan en daarom leeft op grootse voet…

wat is het voordeel van het vrijelijk verkeren in een lichte kooi als toch al vrijwel vast staat dat je ‘r bij lichtuitval kort gesloten uit gaat valt over donkere knaapjes je lelijk zult bezeren open gaat ’t doosje je contact is naar de knoppen knettert weer licht je was te laat bij ‘t stoppen…

Ja, ik weet van wie ik stam nooit voldaan zoals een vlam waaraan ik mij gloeiend bezeer vuur, zuurstof en dikke teer Licht wordt alles dat ik pak tot brandstof word ik in een zak door warmte naar de maan gedreven Ik ben waarlijk een gestage vlam vuur geworden om te verbranden dood een vonk die woedt in de ingewanden…

Woorden, wat kunnen ze veel doen Met woorden kun je iemand kwetsen En over personen roddelen en kletsen Maar het getuigt van weinig fatsoen. Helaas gebeurt het toch steeds weer Met woorden kun je elkaar verlagen En onschuldige mensen aanklagen Dat is niet het gebod van God de Heer. Hij wil dat we in liefde met elkaar leven En dat we respectvol…

heb de wegen verlaten om voor even het patina van kerkdeur en jezusbeeld niet donkerder te maken het kaarslicht niet te zien in gelijkgestemde ogen gedrogeerde vroomheid van tijdelijk gedogen ben op bedevaart wil voelen waar de schoenen wringen de pijn vervloeken van mijn zere voeten in confronteren zonder anderen te bezeren…

wij hebben met handenvol emoties gespeeld meestal met liefde en vaak niet alleen voorzichtig zonder ons te bezeren juist liefde zal ons dit snel leren want diep van binnen raken de eerste toetsen in aftasten de weg naar een hemelse symfonie pas daar waar het lichaam de swung van muziek aanvoelt wordt dansen close for ever…

Woorden bezeren als vlinders aan je vingers kleven en ragfijn beven. Ze zingen hun strofe voor een stille dove. Woorden smoren als vlinders hun roltong ontvouwen en van je zweet gaan houden. Ze pimpelen en likken tot ze schrikken en opstijgen in een spookvlucht.…

ik zag je huilen in je slaap hoorde vaag wat brekend glas maar je wist van niks ondanks de sporen op je nog vermoeid gezicht wel vertelde je wat later van de scherven en de pijn die je voelde jij bent geen prater maar in je woorden kon ik het bezeren horen we zijn naar buiten gegaan tussen de bloemen zag ik je lach de spiegels…