Alle inzendingen over bijna gevleugeld

ik ga binnen; het waait rust door ramen, de levenden en de doden het vederlicht murmelt langs gekleurde glasvogels, te midden van zeeglans, het houden van je staat gebogen zoals ik eerder in volgegoten schaduwen van de dagstilte, veroverd door verleden eeuwigheid ik adem diep wanneer je hand beroert en leg me neer,…

Op weg naar huis, oei wat een schrik een vogel breed gevleugeld vloog naar de struiken en weer terug: bijna echt op 't nippertje, langs de voorruit van 't autootje. Reactie van manlief was supersnel trapte op de rem, sapperloot zag je wat dat was, een valk, die reed ik bijna dood!…

Als je er was en dan niet zoals nu maar zoals toen in mijn gedachten dan zouden we samen bedenken dat het best nog wel gaat tussen ons en dat er bijna geen ruzie meer was…

Zo mooi, bijna onwerkelijk zo lief, bijna verwerpelijk zo leuk, bijna onaantrekkelijk zo stil, bijna opmerkelijk zo zacht, bijna hard zo koel, bijna verward zo vertrouwd, bijna pril zoveel te zeggen en toch stil...…

Twee mannen liggen in het ziekenhuis, de zusters komen langs met pillen, de ene slikt ze zo door, de ander schijnt niet door te willen. Na hevige slik en proestpogingen zegt de benauwde man: wat een giller, heb ik de operatie overleefd, zal ik stikken in een pijnstiller!…

je kunt je zult je moet je hebt je gaat je wilt je bent je denkt terwijl de storm en de regen zonder reserve over je huis trekken en je daar staat op je balkon zwarte wolken jagen voorbij je kijkt terwijl je de maan kust haar licht tussen gedachte en gevoel bijna…

Gevleugelde initiatieven vliegen hun koers op eigen wijs. Zij bouwen met gouden kelen hun eigen hemelpaleis.…

Hoger of lager van toon, bijna menselijk soms, voor een gevleugelde dierennatie.…

Bijna lauwwarm bijna azuurblauw is de lucht en zee ook de wolken die opgestegen 't gevleugelde wegen, ze hun weg laten gaan om scherend op pad te gaan. Ik zie ook badgasten langs m'n rechterzij frank en vrij. Soms voelt het bijna als een soort troost ten alle tijd alsof het firnament buiten 't gevleugelde ook ons begeleidt.…

lieve gevleugelde vrouw voorstelde zoals je wel ziet op felicitatiekaarten wilt u god, werd er gezegd, toets dan één wilt u god niet, toets dan niet ik toetste één en dezelfde gevleugelde vrouw zei: er is nog één wachtende voor u en die ene bent u ik herinnerde mij dat ik hier eindeloos over moest nadenken tot ik ontwaakte en God weer…

Ach vlinder in spe de gevleugelde schoonheid van je blanke huid koolwitje van mijn dromen lavendel bloeit in mijn tuin…

van kinds af aan wilde ik kunnen vliegen het moeras zompig voorbij en vlerkend tussen het blauw van de dreigende wolken vluchtend naar de toekomst, op eigen benen staan de zon tegemoet ging ik stralend ten onder…

vogel op de tak je verwacht het niet, maar hij schijt alles onder…

sinds de najaarszon het won van de zomerzon lijkt ze gevleugeld - haastig en naarstig op zoek naar een restantje nectar…

spinnen zijn subtiel ragfijn is de val des doods voor gevleugelden…

rond het licht van een campinglamp spelen perkament gevleugelden hun dapper vlinderspel…

Oorlog, je weet niet wat je ziet, je droomt van leven maar dat heb je niet. De zon die huilt de lucht is grauw Mensen leven in de kou Het stond pas weer in de krant er was een aanslag in dat land Oorlog, je weet niet wat je ziet Je droomt van leven maar dat heb je niet. De zon die huilt de lucht is grauw mensen leven in de kou.…

Voor E. Amantes Amentes wie zei dat ook weer zo kort en zo puntig twee woorden, niet meer Amantes amour, ja het schiet mij te binnen amour dat is liefde 't is dus: zij die minnen Amantes zijn dol en verliefd op elkaar volgens Terentius, da's menselijk, nietwaar Tot zover niets nieuws maar wat zijn die Amentes, als hij die verliefd…

Een merel op een schoorsteenpijp, geeft een openlucht concert, waardoor ik mijzelf begrijp. Brengt zijn lied met de borst vooruit, 't is mijn binnengevoel, dat hij naar buiten fluit. O, vogel wat ben ik gek op jou, als symbool van vrijheid, neem ik jou in ogenschouw. Zou je vleugels aan mijn rug willen zien, ben dan pas vrij, als een…

“ALLES GOED” Is een gevleugelde uitspraak van hem Zo hoor ik hem al jaren antwoorden Nu hij de 70 jaren aantikt Wens ik dat ‘het goede’ vooral vleugels mag blijven houden Maar “alles”, dat is om de Goden te verzoeken Dus als niet “alles goed” gaat Weet dan mijn aardse te vinden VAN HARTE GEFELICITEERD Van je geaarde gevleugelde…

gevleugeld scheert ze over aardse vreugdevuren ze zal de winter verjagen de onderhuidse stilte doorbreken die haar vleugels eens verlamde…

De mens in mij loopt achter de woorden aan waar tijd geen letters kunnen vertalen tikt liefde de uren nog immer vooruit geen klok tikt haat zelfs niet op de halve uren wanneer een enkele slag raakt, tikt de tijd door naar één minuut voor twaalf nu nog zestig seconden...…

je krijgt weinig zomaar cadeau omdat een maatschappij draait om te geven draai maar om een ontvangend feest te gaan verdienen…

Met langzame streken strijk ik het verleden van de muren en fluister zachte woorden van liefde weerkaatst door het felle zonlicht, ontvang ik die éne straal en lach heel stil de dagen voorbij elke lijn of rimpel zoekt in het leven haar weg naar gehuilde tranen, sneeuw veegt wit in de vroege ochtend jouw naam in ijspegels langs…

en daarna, fluister je wat komt daarna ik voel de herfst door me heen gaan, enkel de herfst en geen andere vragen die sporen dragen van holle huizen waarin niets zich kan hechten behalve de onmacht, immer herhalend zoals witte kruisen, lijf aan lijf nooit uit marmer of uit letters van leven wel liefde, liefde, zoveel liefde…

Als ik met gedachten speel, ontstaat er chaos vaak vrede, soms onzekerheid mijn omgang met complexe persoonlijkheden maakt het leven niet saai da's een feit Maar steeds een terugkerend gevoel van er mee moeten stoppen, het voegt niets toe Dat het me zo bezig houdt, negatief en positief, dat maakt me geestelijk moe Stoppen met alles en iedereen…

verpakte verlangens gestapeld in dozen door ezels vervoerd vinden vrijheid in gevleugelde ruimte in ademloze tijd…

"Ik hou van vogels", zei de man Terwijl hij weer een gevleugelde zijn vrijheid met kooi ontnam. En van alles wat de vogel maakte restte slechts zijn zang.…

Vogels zuchten Onder t Vergezicht Plots is hij daar Die aanzuigende lucht Een gevleugeld Vertrek naar lengend licht Samen vliegend in de V van vlucht…

een kraai zwerft tussen de bomen en krast vol stromend bloed zijn zwarte schreeuw aan de rand van het stoppelveld landt hij in het hart van de gevleugelde tijd…