Alle inzendingen over bijrol

zwart en wit vervlogen kinderjaren de puberteit (een duister navelstaren) het witte doek gescheurd door averij de rolprent kleurde, maar de wilde haren wekten weldra lach en spotternij de eb werd nu het heersende getij het scherm zou nooit de diepgang openbaren je bent een vage figurant gebleven een dovend kaarsje aan het firmament de bijrol…

Maar waarom slechts een bijrol voor zijn Truus? Man, maak toch misbruik van Melania! Publicitair schoot zij altijd tekort, zorg nu dat zij jouw Lady Maga wordt.…

ik hoorde de muziek van stukjes leven zij waren op wonderlijke wijze met elkaar verweven in een melodisch format dat hoofd en bijrol geen onderscheid gaf waar kushandjes het klavier streelden als de bariton warm zong daar klonk de triangel indringend luider dan de grootste trom maar bovenal waren het de lach en twinkelende…

Maar waar niemand bereid is een bijrol te spelen, omdat het een spel is op leven en dood.…

de hoofdrol te gaan spelen maar in de choreografie konden wij voor groot publiek onze emoties nimmer samen delen danste de sterren van de hemel met jou was je godvergeten trouw in ons voortdurend samenzijn achter zoveel coulissen jij hebt het groot gordijn geopend weet dat het publiek nu stormlopend jou wil zien ik speel nu de bijrol…

ik hoorde je stem in zachte muziek een hand streelde mijn haar op de rand van dromen ik wist dat jij zou komen het was voorzegt ook voor de muziek was al een bijrol in deze seance weggelegd het was geen mystiek uit onbekende verten die mistig schimden maar een gewoon menselijk contact in gezamenlijk dromen we voelde warmte…

Een Oscar voor de beste bijrol in de levensloop van een geweer.…

binnen en buiten door anderen uit te sluiten zacht en nauwelijks zichtbaar schuiven panelen over hun nano onderlaag en sluiten de buitenwereld af het is geen graf waar de extravagantie van een volledig be-equipt buiten dat soms nodig is om de binnenwereld in isolatie af te dichten waar het eigen existeert met stoffelijk bestaan in de bijrol…

Een filmster blijft, zo is eens onderzocht, Als hem of haar een Oscar wordt gegeven, Gemiddeld tot wel vier jaar langer leven, Dan wie nog nooit zo’n beeld ontvangen mocht. Daarom zit ik bedroefd te overwegen: Had Robin Williams er maar méér gekregen.…

Rondom het vertrouwde Slot Bommelstein staan paddenstoelen langs vele wegen, spreken een taal, die plechtig gezwegen, wegwijzer naar nieuw beleven wil zijn. Het Donkere Bomen bos heeft een festijn van geurige zwammen, aaneengeregen tot kringen met tovermacht; allerwegen scheppen boleten vaag vragend bewustzijn. In de grotten van de Zwarte…