Alle inzendingen over bladeren vallen

Bladeren vallen zij raapt ze één voor één en vult de overvolle manden nogmaals in alle rust met tederheid en tijd speelt geen rol als bladeren vallen en herfst nog lang niet is…

overspelige waar is je schaduw bladeren vallen…

bladeren vallen van huizenhoge bomen de herfst zal komen…

Het stormt Bladeren vallen Kale takken Het wordt tijd voor mijn Winterslaap…

Mooi groen is het gras bladeren vallen alweer nog is het zomer…

Stilte voor de storm tijdens een zuchtende herfst bladeren vallen…

bladeren vallen stuk voor stuk naar beneden en alles blijft heel…

De wind laat de bladeren vallen van geel tot bruin een stille kijk over.…

dode bladeren  vallen stil van de bomen hun taak zit erop …

Bladeren vallen van de bomen door de wind beroerd ze vormen een zacht tapijt als ze uiteindelijk zijn gevloerd…

De laatste bladeren vallen nu af dwarrelen weg drijven mee met de herfst de winter in…

Een herfststorm raast door de bomen en de bladeren vallen ze dwarrelen in getallen op de grond. En rollen daar rond in prachtige herfstkleuren. Het is een sfeervol gebeuren. En een prachtig jaargetij... Maar daarna komt de winter heel nabij!…

De bladeren vallen van de bomen waar ik onder zit te dromen.... Ze wervelen zacht naar beneden in de lage zonnestralen en bereiken de grond. Het begin van de herfst is gekomen. Het is stil om me heen en ik blijf hier met mijn weemoedige gedachten alleen.....…

Als de bladeren vallen op de grond vult schemering mijn hart wordt het eerder donker dan licht kleurt mijn wereld lichtelijk zwart?…

Eenzaam aan de oever stal het hart de macht Krokussen kussen het gras De macht verlaat het hart of bladeren vallen…

De bladeren vallen stil, een voor een. De vogelkens alle die gaan nu heen. Leeg liggen de velden, zo kaal en bloot; de stoppelen melden de zomerdood. 'k Hoor 't roepen van kranen, die trekken voorbij; een stil vermanen: ook gij... ook gij...…

Takken zwaaien van de ene naar de andere kant het SOS en proberen te vluchten eer hun bladeren vallen. Deze worden begraven onder sneeuwen zerken. Ik laat mijn kale sporen na.…

als in de zomer bladeren vallen en zonnestralen enkel pijn vergroten weet ik niets over morgen te verhalen immers sterven bij leven laat zich niet als vanzelf in hoop vertalen…

boeiend met je kruidige geuren suisende wind, unieke kleuren bladeren vallen op de straat takken die je achterlaat afscheid van wat is geweest het ontroert me nog het meest dat je bonte kleurenpracht 't gevoel van afscheid verzacht…

De bladeren vallen De wind steeds meer spel Dwarrelend, waaiend, gierend Eens troostend, wordt een hel Nu vallen mijn gedachten En dwarrelt mijn gevoel Gierend van verlangen Zonder wil of doel En het dal is daar beneden Wat zich in schaduwen bevindt Als het licht er niet kan komen Dan ook zeker niet de wind…

Voel de onmacht van het strijden De bladeren vallen op hun plek Gekleurde rode vuren Vinden op de grond hun stek En de wind blijft onstuimig blazen Steeds lager bij de grond Ik dwarrel heel gehoorzaam Doelloos in het rond…

bomen spelen verstoppertje, een enkele verraadt zich, laat halverwege armen hangen waar bladeren vallen is de zon vrijer, spieden hoeft niet meer het bos neemt op, ademt in en uit, wij snuiven de geuren en kleuren van paddestoelen…

Als de bomen blozen kan ik maar niet wennen of kleur bekennen dat de natuur hier voor kiest afsterven maar toch niet huilen om wat je verliest dan als de bladeren vallen tussen het krakend hout komt een pad van goud nu ik daar op loop doe ik mezelf een wens blijf veranderen mens…

Als de bomen blozen kan ik maar niet wennen of kleur bekennen dat de natuur hier voor kiest afsterven maar toch niet huilen om wat je verliest dan als de bladeren vallen tussen het krakend hout komt een pad van goud nu ik daar op loop doe ik mezelf een wens blijf veranderen mens…

de wind waait, de maan schijnt de regen valt en jij slaapt de wind rust de zon brandt de regen droogt en jij leeft de bladeren vallen de zon lacht zwakjes de mist komt op en jij rust... eeuwig…

De bladeren vallen, de herfst komt eraan We zien de NS reclame weer over de buis heen gaan Een manier voor de NS om begrip kweken Als de trein op ‘t station weer eens zal ontbreken Treinen ondervinden veel hinder van de gladde baan!…

Bladeren vallen van bomen. Wolken drijven met de wind. Zonder plan. Vanzelf. Spontaan. Leven eindigt en begint. Leven begrijpen is onbegonnen werk. Elk mens beseft dat. Onbewust. Alles wat adem heeft weet. Elk ongeboren kind.…

Zittend onder een boom Denk ik na over vervlogen dagen De bladeren vallen en ik dagdroom De mooie herinneringen vervagen Een wirwar van wegen Waar achter elke boom een verhaal schuilt Als de takken bewegen Is het of de boom huilt Het zijn echter niet de tranen van het bos Maar de wirwar van mijn gedachten: Een chaos…

Maak mij niet wakker Als de dood me beschildert Met verstrooide kleuren In een vertrouwd seizoen Neem me niet mee Als een late roos Nog bloeien wil, Vredig in het herfstgroen Beroof me niet Van mijn stenen schaduw Als bladeren vallen, Verdoofd door de wind Laat me rusten In mijn laatste traan, Die de droeve stilte In leven en in…

het sijpelt gestaag grote druppels glijden van de bladeren vallen spetterend op de grond geen schermen regen in woeste vlagen wind maar een speelse lichte waterval die je toch op een onverwacht moment drijfnat maakt met een grote plens hemelwater kent vele vormen van verschijnen voor mij mag het op pinksteren verdwijnen…