Alle inzendingen over bloot in de stad

In de stad vol rondingen spiegels bochtig in grachten tonen bruggen in diepe dalen donderbloemen in verheven dozen Kijk die silhouetten zwart met rode lijntjes puntjes de ganse wereld deint niet te verdragen op glanzende klinkers voor de pijn van nekwervels kijk omhoog sammy kijk omhoog En blijf vooral kijken alles komt samen in één…

Dan plotseling breekt uit de wolkenvegen een verre lichtval naar omlaag en tegen een gouden kim staat tintelend de stad. Verbijsterd zie ik over 't weiland gloren een spiegelende ruit, het koper van de toren, het hoge koor, de muren glansomspreid. Er zijn daar in vervlogen kindertijd verwachtingen zo veel en schoon geboren.…

Uitgestrekt, mistig en nog stil leunt de stad tegen de duinen uitkijkend op het natte, groene achterland ontdoet ze zich van haar nachtelijk vocht. Slechts een vale bleke zon komt op het mag nog geen dag heten gedempt licht verdringt de grijze schemer en doet de nacht vergeten.…

De Gay Parade wordt minder populair, Sporadisch zie je nog de blote heren, Die staan daar om met ons te integreren, Al maken ze zich daarmee solitair. Geen mens wil komen als hij heeft ontdekt, Dat men in Amsterdam graag kijkers trekt.…

bloot op de eenzame weg waar donker moed in de schoenen zoekt drijf ik rond zwarte rozen op klanken van engelenzang tot aan mijn grenzen laat ik jou komen oude schoenendoos vergeeld om tranen adem jij schaam momenten in zwart wit de geur hangt nog steeds rond het eiken lik ik wonden uit mijn tijd losgelaten etter zal ik nooit meer knielen…

ze gaf een koele hand -het deerde niet- ik had het land aan onvolwaardigheid met wat ze doorgaf in haar lach raakte ze zichzelf al kwijt wetend dat ik meer zag dan wat vals geïllustreerd verdriet ‘nu dan’ dacht ik en vertrok geen spier haar vaste grond verdween omdat haar voet slechts zonder zwier naakt en waardeloos aan mij verscheen…

zo naakt als ik de afgelopen jaren mijn huid haren en geest maar nog het meest mijn leven ik had het bloot gegeven wanneer mij was gevraagd nu is het gestolen mijn schulp is geschonden en ik lik de wonden zonder dat ik weet…

Beter open en bloot met hen praten, dan dat ze het veel te vroeg proberen en gekwetst raken. Dat wil geen enkele ouder.…

Ik wil bloot zijn en beginnen…

Ween aan mijn borst den schat der tranen die rijk me maken van uw leed, ik die van wankelende wanen als gij het talmend smeken weet; ik die, mijn kind, op andre schouder om eendre vreze heb geschreid, maar van elke onmacht oud en ouder, weer om een nieuwe hope lijd; ik die het goud van alle transen voor de as van oude zonnen ken…

============================ 07.00 uur: een vrachtwagen rammelt en remt de werksoldaten starten de machines hameren in putten, lachen in loopgraven mager onkruid verlangt stilletjes naar de platonische kus van een bui of het eind van deze zomer van god verlaten mensen rennen als honden in de regen, afgeplakte ramen, waar weduwen en…

Zie zie zie bloemen zicht vele woorden een gedicht geuren en cliché kleuren doe je mee stadse bomen water stromen pak je beet de zon is heet knieën botsen blote kosten kleding aan het lied is gedaan kus.…

Zwarte kraai op tak zit sprookjes te verzinnen in de duisternis even bewegen boven paden van het park zomervleermuizen onder grijze lucht door de straten van de stad zwermen toeristen het maanlicht lacht achter gesloten ramen liefde ademt naakt.…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Met mijn bloten voeten, en tussen mijn tenen voelde ik het zand. Ik keek naar de ondergaande zon, en bedacht me hoe mooi ik hier eigenlijk zat. Hier aan het strand met de mooie zon, ver vandaan de drukke stad. En op dat moment wist ik het, ik moest van meer momenten gaan genieten.…

Wie de stad ontvlucht voor verkoeling aan het strand slaakt van ergernis een zucht raakt in de file opgebrand. Ligt hij eindelijk na uren met z'n blote bast in zee zal de pret niet lang duren hij moet terug, met de file mee.…

De wereld is van de Sanseveria maanlicht over verdwaalde stad jij bent het fraaie droomgezicht nabij het naaktstrand van de blote ziel er is onvoorwaardelijke groei achter jouw schuilend duin klinkt het droomlied van de liefde jij bent adem van mijn fantasie kamerplant in een hotel eerste kus op het gelaat tongen van dames groeien…

Laatste dag samen, ik ging naar mijn Stad. Gij vaart en vist tevreden, ik dwaal rond en vind in stad noch stiller landstreek wijk. Ik ben zó moede, ik heb veel liefgehad. Vergeef mij veel, vraag niet wat ik weerstond En bid dat ik nooit voor uw schoon bezwijk.…

Onlangs werd ik door iemand aangeschoten Die mij beleefd vroeg om een losse cent. Natuurlijk belde ik de wijkagent Die hem in het cachot heeft opgesloten. De schooier komt pas weer op vrije voeten Na het voldoen van duizend euro boete.…

Mistig, stil en uitgestrekt leunt de stad tegen de duinen Duwend tegen het natte, groene achterland ontdoet ze zich van haar nachtelijk vocht. Slechts een bleke zon komt op Het mag nog geen dag heten Gedempt licht verdringt de grijze schemer en doet de nacht vergeten.…

Ooit is ons op de zondagschool verhaald Hoe lang geleden op het pinksterfeest De Heilige en Goddelijke Geest Op aarde als een duif is neergedaald. Iets waarvoor nu door Hem dient opgepast: In Groningen wordt Hij meteen vergast.…

Als er een eind is gekomen aan al je dromen dan moet je je ogen openen en kijken wat de mensen de wereld aandoen en dan vraag jij je misschien ook af: "Waar ben ik (in Godsnaam) dat men dat mag?"…

Ze weten wat er in W.O. II aan de hand was Vandaar zeker het idee: aan het gas Jeminee; eerst jaren laten verslonzen En dan dit besluit van die politiekbonzen Of zijn duiven soms geen levende wezens Die door God zijn geschapen Waarom nu willens en wetens Die beesten dood gaan maken En dan dat bloemetje van de stadspartij Ik kan er echt…

Zie toch onder ogen geef op wat niet kan de droom is vervlogen wist je al zolang Toch de herinnering aan haar lach parfum, kussen, ogen die je hartslag het bloed gaf om te pompen deed je geloven er is er maar een waarin ik kinderen wil en zolang dat onbereikbaar is ga ik van bil tot bil!…

Wanneer zal dan die heimelike pijn, die niemand weet of weten zal, ten einde zijn? Wanneer zal ik me moeten verbergen, zeer timied, en schuchter doen, omdat een man mijn naaktheid ziet? En wanneer zullen beter sterkre handen m'n schouders omvatten en mijn lijf strelen, als ik, 's avonds, van verlangen moe, alvorens slapen gaan, wel doe. (Dan…

Meenge mooie meid heeft door de domme, lange nacht, naar het naakte bijzijn van de minnaar smartelik getracht, zij heeft in de grote leegte van haar wit bed, de peluw gekust, als wilde ze zijn matte hoofd in rust gesust. Haar hoofd was ongerust te midden van de wilde harengeur, haar armen grepen, bang begeren, om 't onzekere genot dat zich…

Daar gaat mijn nieuwe liefde waar noordwaarts der stad de straten saamlopen op dokken, stroom, kanalen en stapelhuizen en zich weer in eindeloze dokken splitsen en verbreden, 't land in.…

aan P.B. Bayens Heel licht is het geluk: niet saam te dringen. Een woord is nooit zo licht als 't wel behoort; vleugels die wijd opengespreid zijn, trillen in de lucht, maar afstandsloos van de huizen, waaieren open, in breder vlucht en verdwijnen zonder spoor. Maar het geluk blijft daar aanwezig, al is geen spoor ook merkbaar. Geluk…

Razend. Gedwarrel van stemmen, tot éen geraas vergroeid. Hoge klarinetklanken. Saxofoon-geluiden en wat rest daar tussen: geweldig koperen orkest. De buffetjuffrouw dromend. Heimwee of verlangen? Alles is hier een open raadsel. De oplossing echter vindt geen. Zacht autoritair de waard. Symbool van toekomst en verleen. En…

Onder de gloedende zoen van mijn levenscheppende vreugde ligt de stad; vreugde in mij, niet om welke oorzaak ook, maar om zich zelf: zo is elke grote liefde. Mijn vreugde is een absolute liefde. Dat weet ik: ik ben een schepper die een warme golf over de stad laat varen. Op schaliedaken ligt maanlicht dol in vreugde, goud-gelukkig.…