Alle inzendingen over breed

Ik denk veel en breed aan de mensen om me heen en de wensen die ik heb met hen en vraag mezelf af wie weet wie ik ben en hoe ik mezelf ken.…

1) Ik heb dit vers geschreven voor de lezer die niet bang is een breed gedicht te lezen dat niet uitermate lang is. 2) Ik heb dit vers ge- schre- ven voor de le- zers die niet vre- zen een ui- ter- ma- te lang- ge- rekt, doch smal ge- dicht te le- zen.…

Als je veel te breed van stof bent snapt niemand meer je verhaal en uiteindelijk trekt niemand meer iets van je aan en sta je feitelijk in je hemd! Deze hartenkreet draag ik op aan JJK te R.…

Men tracht de kundigheid het snelle werken en het stromende geld der samenleving steeds groter te maken met eer en geldingsdrang de enkeling wil zien hoe zijn wensen en eisen naar almaar meer streven de menselijke geest omvat een sterke boom die snel de hoogte zoekt het wolkendek tegemoet een wiebelige top krijgt zijn bast misschien…

Het IJ is breed, de Zaan is breed: Wie wil de Zaan bevaren? De meisjes zijn er net gekleed Zoals voor honderd jaren; Haar ogen blauw en blank haar vel: Ik mag de Zaanse meisjes wel. Het IJ is breed, de Zaan is breed: Wie wil de Zaan bevaren?…

Ik zie de maaier komen langs de brede weg met welig gras. Hij ruimt het uit zijn kracht gegroeide en maakt het zwart.…

Die lange brede laan en duizenden verloren voetstappen twee hoge kanten met bomen en hun gebogen takken die daar al eeuwen staan. Die lange brede laan - geliefden die hier wandelden geschaterlach, gefezel een gestolen kus een verloren traan.…

het bed wordt te smal is breed beschouwd een relatief begrip…

Hij wiekt van mij weg met lauwe brede slagen de wijsgeervogel…

De oppositie nam Fred flink te grazen De brede hals leek even in de strop Hij trad niet af, welnee, hij treedt juist op! want Teeven leidt de clan van vechtersbazen Maar thuis kan Fred zich spieg’lend niet verschuilen Hij ziet twee schouders breed, om uit te huilen…

Langs de brede weg leven de grassen zich uit tot de maaier komt.…

Een vuur van koper een vlaag van brons een woud van beuken breed voor ons…

Atalanta zit op bloem snoept onder brede vleugels nectar op…

Ze is broodmager zo denk ik ze kraakt in twee maar ze lacht heel breed…

brede zonnestraal neemt mijn koude weg voedt hersenspinsels…

Mijn eerste stappen, een brede stoep, in mijn hoofd – overal slingers!…

De markt: voor elke liberaal een zegen Maar ’t Rijk steunt plotseling de KLM en dat is tegen ’t zere been van hem! Daar kan een echte liberaal niet tegen Straks haalt dat Rijk de zorg weer uit de markt en dat bezorgt hem dan een hartinfarct!…

Rimpelloos staart het Lange brede water langs Grazige weide…

Reiger in de sloot strekt zijn twee vleugels breed uit klaar voor het vertrek…

Dichte nevel ligt in rechte, brede stroken op zonnig weiland.…

aan de overkant de glimmend witte toren van lui lekkerland…

De zwakke zeehondbaby ving ze op Ze mestte al die huilers lekker vet totdat ze konden worden uitgezet Dit is haar leven in een notendop Een echte dierenvriend is onze Lenie Maar of ze ook van mensen houdt?...eh…kwenie…

Ze lijken daar in Frankrijk wel niet wijs, Met goed gereedschap werkt het altijd beter. Ze hebben daar de standaard van één meter, Die ligt zó voor het grijpen in Parijs. Dus laat een standaard nooit voor wat die is, Natuurlijk gaat dan standaard alles mis.…

Kansen reiken horizon breed het toekomstbeeld beschijnt jouw visualisatie en verlichten het gewicht van het verleden…

Ik zie jou Ik hoor jou Het maakt me blij Een brede glimlach op mijn gezicht Het maakt me blij…

Rolinbrug een brede tweebaansweg over het kanaal heel normaal maar daarnaast is geplaatst monumentaal de kleine ophaalbrug die er vroeger was als aandenken groot contrast nog geen twee meter breed wie daar vroeger over reed ?…

Als de liefde Is uitgekust En het felle Verlangen uitgeblust Dan blijft wat Nog over is De essentie Van het bestaan Van hem voor haar - Brede borst, Spinnenjager, Een man…

Wat ooit een scheibeek was is nu slechts spiegeling lang niet breed een kleine plas met de smaak van olie en de geur van rottend staal een relikwie van hemelwater ik was mij wakker in een nieuwe eeuw ik les mijn dorst aan versgevallen sneeuw tegen de stroom in loop ik tegen muren waarlangs een brede pijp die van de beek bevalt…

Breed wiekend in een traag cadans volgevreten met vis, die al azend door zijn lange gerekte nek, de weg heeft gevonden naar verteer. Breed wiekend in een traag cadans is het water zijn podium waar de voorstelling begint, zonder publiek.…

ze vroeg me hoeveel ik van haar hield hoe groot, hoe diep hoe lang, hoe breed? ik antwoordde haar: steeds groter, steeds dieper hoe langer, hoe meer…