Alle inzendingen over close encounter

de muziek klinkt als stilte tussen ons het ijs is wak de avond teer de sjaal waarachter je verbergt je schroom is rood aangeslagen papier geeft mij geen kans is te vochtig van voorjaarstranen filosofie en aspirines ik smeek je tot bloedens toe dan: als zwart poeder bezink ik tergend traag val helemaal uiteen tot je heengaat…

terwijl hij haar drapeerde in wazige beloften de zachte judaskus nog op lippen brandde legde hij de leiband losjes om haar nek en maakte zich op voor een volgende encounter en daarna nog een en nog een en langs andere wegen nog meer.. het kon hem nooit genoeg…

Waarheid die tussen Woorden hangt zonder Te zijn uitgesproken, Die langs de kantlijn Omhoog kruipt waar Ze niet wordt gezien Maar wel degelijk Aan de oppervlakte komt…

De lust zaait onrust onder pij en kap en 't smalle pad ligt vol bananenschillen en Soeur-Slourrire werd close met haar pupillen, vond dat wel passen bij het zusterschap. Maar naastenliefde is nog geen gevoos, en klooster geen comparatief van close.…

Close harmonie; hart vol melodie. Met muzikale medestanders in vrolijkheid en spontaniteit. In toonsoort en timbre naar een eenheid toe geleid.…

Close current tab Het scherm dat loert mij vragend aan Toe maar….het is zo gedaan Close current tab Ik twijfel en de muis zegt bloop Maar als ik m’n vinger strek Houdt ie weer gedwee z’n bek En wacht tot dat ik hem weer roep Zo vermaken wij ons wel Het scherm, de muis, de hand En het vragend vakje Het toetsenbord staat buitenspel…

Een steinway klinkt Publiek afwachtend en stil Klanken komen uit Een ingetogen gedaante Vingers glijden Over toetsen En raken jouw Luisterende ziel Ultieme verklaring Van verlangen Van dromen En wachten Ik wacht op jou Doorzie mij Hier ben ik Zo dichtbij En toch Levens verwijderd Van haar, zijn inspiratie En wanhoop Zien…

de weerspiegeling in mijn droom gaf een close up van je ver gezicht alsof ik je even kon aanraken met ogen dicht zelfs op de tast onbereikbaar blijf je als een fata morgana van een liefdes-oase in een eenzame nacht…

ik keek naar jou en zag - vergroot - mijn eigen angst voor close en samen ik zag je vertrekken en deed zelf de deur maar vast dicht … moet de spiegel verwachten toegift: dagelijks denk ik: ha! vandaag nog niet aan jou gedacht…

Geeft antwoord Zonder woorden Speelt een akkoord Zonder akkoorden Je hoort geen muziek Er is geen publiek In deze enige taal Is het non-verbaal Je gevoel vertaalt Wat er in jou speelt Het hart verhaalt Je bent close in beeld… In liefde…

Nu ook bij ons het “Correspondents´ Dinner” Wat vond u van die twee: “too close to call”? Toch is maar één de beste “overall” Hier volgt de einduitslag: “who is the winner”? De “second best” ja dat moet Eva zijn Maar als “first lady” wint Halina Reijn…

Haarscherp en met vakkundige precisie Werd Armstrongs val close-up in beeld gebracht En daarna kwam ook nog de overmacht Waarmee hij won perfect op televisie Want regisseurs dat zijn z'n grootste fans En noemen hem vol liefde "telelance"…

ik geef je meer cachet geënt op diep verzonken ogen in scherp close-up het is geen schijn dat jouw bedekt laat mij je muze zijn tijd rust nooit op beelden langs de planetenweg voor mijn oog akkoorden geven treden gelijkvloeiend bij gouden kaarslicht…

Wondermooi hoe plots die blauwe spar aan mijn oog zich presenteerde een voortuintje in een heel nette buurt waar ik soms kom…

Een lijster twee meesjes een winterkoninkje minimale kostbaarheden in mijn tuin twee duiven op het dak en op mijn raam daar kleeft een slak…

Het liedje van Jeangu in Rotterdam Wist jury noch publiek te overtuigen, Verstilde melodieën moesten buigen Voor Italiaanse drukte en geram. Maar wie er laatste eindigt en wie boven, We hebben toch de sfeer weer opgesnoven?…

de passen op strand ik heb ze geteld meter voor meter pas later kwam dan je hand verstrooid in bijna vergeten we stopten bekeken de sporen zo close omdat niets ons kon storen blikten vooruit in maagdelijk betreden ik in gebed jij heel tevreden…

je wintergasten vermaken zich best met bezielde geestdrift vederlicht balanceren vleugels in close-up zie je de vroege vogels in de schemerzone van dageraad allen komen voer halen op de voedertafel voor elk wat wils is vrijblijvend het komen en gaan in de lucht van ruimte en vrijheid…

WK bood stof voor twintig snelsonnetten En dat is inclusief dit exemplaar Voor onze lezers vast een mer à boire Dus reden ons hierna te gaan resetten Tja, een of twee of drie: too close to call Der Mannschaft won net wél die wereldbol…

De maan schijnt Haar licht loopt Over het water Naar me toe En biedt me een trap Om naar de hemel Te klimmen…

Mijn handen houwen ruwe steen en ruwe steen – beeldhouwt mijn handen.…

Muziek in vele oren Gezongen Een fijne harmonie Close Van hoog naar laag En terug Ook door elkaar Iedereen tevreden Four voices A perfect match Waardering Doorgaan naar beter Veel beter Gevoel voor het hart And for the soul Het gaat over Orphéon…

Vind me waar ik wacht op dagen zonder einde gierende gitaren in de nacht geest nog eindeloos verruimd huidvol dansend op slepende akkoorden close harmony van immer zwoele lippen de smaak van zoet met zilt onder het ritme van de lust vind me waar je dacht aan liefde zonder einde…

ik heb altijd de warmte gezocht van jouw handen ook al waren je vingers onrustig druk in temperamentvol gesticuleren samen zochten we consensus en rust sloten zacht in begrijpen na jaren ervaren was een blik vaak genoeg voor dezelfde toon we wisselden gewoon energie en omarmden elkaar in close harmony…

Het gaat er Vooral niet Koninklijk aan toe Met de royalty’s En zeker niet Met meerdere partijen en belangen Van Duncan, Wouter en Ilse Zo close, compact In het compositie/makingsproces Zo ver af Van eerlijk zaken doen The making of wordt Ik maak je af Zo ver af van het auteursrecht En dus voor de rechter De pijlers onder…

wij hebben met handenvol emoties gespeeld meestal met liefde en vaak niet alleen voorzichtig zonder ons te bezeren juist liefde zal ons dit snel leren want diep van binnen raken de eerste toetsen in aftasten de weg naar een hemelse symfonie pas daar waar het lichaam de swung van muziek aanvoelt wordt dansen close for ever…

zacht bijna onhoorbaar zweefden je woorden langs haar lach die in het vertolken van klinkers het grootste genoegen had waar ademen nog de melodie bepaalde begonnen gebaren het ritme te steunen van een nog lang niet helder uitgebalanceerde lichaamstaal lief is het hoopje plezier dat zingt met haar ogen dwingt tot close…

Als een donderwolk verrast door een ademhaling flits haar een close-up van grenzeloze openheid. Zwijgzaam zonder mijmeren bedekt zij haar lichaam als een rode hartendief om te vertrekken zonder afscheid.…

tisnietgenoeg nog ééntje dan, nee serieus, wat zegt nou he-le-maal een lijst met honderd namen en gedichten (nee, serieus, het is nog niet zover wel 'close', een mijlpaal rijst nu op het mulle zand vol teksten-wier dat aanspoelt uit een letter-zee de vaart vertraagt, terwijl het hoofd zich vult met golvende gedachten die rusten op het…

langzaam vervaagde de hand die mij eens gekoesterd had verliezen herinneringen de indrukken van het bijzondere contact dat de aanrakingen mijn jeugd geschonken had waar wij in samen de onuitwisbare close harmony vergaarden die niet alleen op genen stoelden maar ook de zielsverbanden van de eeuwigheid bedoelden in de oneindig…