Alle inzendingen over de maat nemen

En verdwijn met mate. Neem niet je tijd En laat de tijd je nemen - Laat. ------------------------------------------ uit: 'Laat alle deuren op een kier', 2004.…

Ik zou versjes kunnen vlechten over de vonkende staartjes in het veld waar in het donker de konijntjes vrij hun gang kunnen gaan en haasje over spelen in het gras Maar wat te doen met de stralende vuren door wentelende wielen voortgejaagd die het veld de maat nemen en zijwaards blind het cordon rijgen, onderweg naar De konijnen zijn…

Dan de plotselinge stilte na het slagveld Van een vurig debat, waarna nog slechts de Schaamte rest en het maat nemen op de lat. Wat overblijft is de geheimtaal, te onduidelijk Voor woorden; in gebaren en mimiek werkt Het herstel aan de innerlijke akkoorden.…

Sterven ook, ik zal je maten nemen gromde ik, en sluit je raam als je het doet. Ze vraagt: kan ik meerijden naar de stad? Ze is niet van haar stuk te brengen. Ik rij liever alleen, zeg ik. Komt mooi uit, ik ook en stapt in. Ze is slimmer dan ik!…

wat heb ik moeite met de menselijke maat want wat wil die mij nu nog zeggen geen meetlat om er naast te leggen wat heb ik moeite met de menselijke maat weinig moeite heb ik met mijn lengte voor een vrouw een reguliere maat geen moeite met die menselijke maat maar mijn gewicht is net boven het gemiddelde qua maat niet dat ik daar…

Zij is moeilijk te bewegen. Hij schiet alle kanten op. Hij is druk met woorden. Zij is stil met eigen zijn. Elkaar begrijpen doen ze niet, maar voelen elkaar goed aan, terwijl ze eigen wegen gaan. Samen horen ze bij elkaar. Zij met hem, hij met haar. Gebonden, maar ook vrij.…

Zo helemaal niet klaar voor de opmars van pukkels van boobs van overal dons onder oksels ook op benen Oh my god wie verzint dit ik zie er niet uit iedereen ja IEDEREEN kijkt naar mij Als de dood ben ik voor I Me en Myself pimp me krimp me kill mijn aversie het komt nooit meer goed MAMA help Of wie dan ook verbeter me…

Je hoofd vol, Je dagen leeg, een kreet van ongeloof, waarom? Eens in de toekomst, Als je hoofd weer leeg is, Je dagen weer voller zijn, Zal je waarom een plaats vinden in je hart, en daar tot rust komen.…

Als de volle zinnen ontbloot zijn van geraffineerd aangeklede woorden dan nemen wij je vliegensvlug onder onze matte vleugels…

Afstand Het verschil tussen "afstand en afscheid" nemen van mensen die een negatieve invloed op je hebben is: De mate van vrijheid die je daarmee voor jezelf creëert, die nodig is.…

Ik zit verlegen om een onderbroek Dus in het weekend naar de oosterburen Een buitenkans...het zal me niet bezuren Maat XXL...daar was ik naar op zoek Ik trek hem aan...en dan mijn laatste wil Ontroerd neem ik een cyanidepil…

het kon echt niet meer ik moest zo'n winkel in tussen al die stellen zoeken naar zonder hakken, zonder punten zegt dat meisje deze heb ik alleen nog in negenendertig en een half moeiteloos schiet ik in twee vriendjes van suède korte ritsjes opzij na een paar dagen lopen nog steeds geen schaafplekken zo simpel is het dus…

Spiegel wat is er aan de hand Zie jij ook mijn buitenkant Ik ben het zat Als ik kijk ben jij mat Is alles dof Het lijkt wel of ik van binnen plof Wanneer ga je weer stralen En kan ik je dofheid weg halen Geef mij een kans Ik wil weer glans…

matten…

Ik ben volkomen in de bonen, ik ben compleet in de war, ik ben helemaal de weg kwijt, is te bezopen is te bizar! Ik ben helemaal hotel de botel ik ben knots en een beetje meer, ik ben het gras doorgekropen en nou zie ik het niet weer. Ik ben met vlinders bijen bloemen, gras en kiezels aan de slag, terwijl ik zomaar loop te zoemen…

op een bepaald moment neem je jezelf de maat spiegel je liefde en haat het verdriet op je gelaat kijkt de andere kant op uiteindelijk rijmt het niet maar het dicht wel, zulks is alom bekend…

Aandacht schenk ik aan de crocus altijd te ruim in z'n lentegewaad De kleur wat flets, flauw blauw ik neem hem -onterecht-de maat Per slot van rekening is het de bode van lente.…

Haar naaktheid is bedekt met zonlicht neem ik aan de huid is licht getint Een volmaakt gaaf exemplaar voor een beeld, een schilderij begrensd met de juiste maten Het kader voegt zich naar haar een passend kleed, geplooid om al haar vormen heen…

de liefde is een zwerver, kind ga nooit met hem naar een bed ga naar het water naar een groene plek met een boom zet je tent op spreid je mat uit steek het vuur aan laat het branden maar sta dan weer op neem je bed op en ga…

nu ik struikelend de drempel neem de mat verwijt dat hij te veel en te dichtbij mijn voeten veegt, laat mijn uitgestreken gezicht haar plooien vallen buiten schallen immer weer de bommen van de nacht ik sta op wacht en lach problemen zacht…

Wie anderen de maat zou moeten nemen Zorgt dat hij zelf het goede voorbeeld geeft. Wanneer die regel niet wordt nageleefd Dan komt hij vroeg of laat in de problemen. Niemand praat recht wat krommer is dan krom, Wat Halbe deed was dommer nog dan dom.…

We nemen elkaar de maat tot op de centimeter zelfs tot op de millimeter maar veelal zonder meetlat en meppen graag met de liniaal, klets, pats, d'r op! of zonder broek op blote billen en lachen ons helemaal kapot leedvermaak tot op het bot!!!…

De kinderopvang is hier om te schreien: De stopcontacten zijn niet afgedekt, Het is niet schoon, het klimrek is defect En er is zelfs geen klei om mee te kleien. Maar thuis is het ook saai, vies en onveilig. Zo'n kinderopvang is daarbij nog heilig.…

Er was eens een meneertje uit Terhei Die deed mee aan de krasloterij Hij kon het krassen echt niet laten en nou zwerft hij over de straten Dus vergeet niet, speel altijd met mate!…

de schaker denkt zijn stukken al zettend ver vooruit wellicht zal het hem lukken als hij de aanval stuit de koning lijkt tevreden zijn dame schuift zich vrij het paard nog onbereden de toren aan zijn zij een loper, licht hooghartig, staat stevig op één been hij stuurt en vindt dat prachtig zijn tegenstanders heen maar ergens in een hoekje…

gaat het telkens weer verdwaasd kijken alle luitjes nee, er wordt geen boe geroepen aan de zijkant blijft het doodstil hand in hand staan daar de troepen niemand slaakt een benauwde gil in de maat gaan we steeds verder terwijl de maat lang is bereikt kudde zonder echte herder alleen het zwarte schaap bezwijkt.…

hij kijkt naar nergens het is het laatste uur hij zegt: e2-e4 voor ik iets bedenken kan is het voorbij hij schaakte steeds beroerder maar bleef te duchten voor het jong geweld ooit speelt hij iedereen naar huis…

ik heb niet echt een idee hoe de voorjaarsblues moet klinken ’t is niet het moment om een noot te kraken of hoe dan ook neerslachtig een zomer te verwelkomen ik kies voor breeknoten als een tweede kans van verwelkomen ze versnellen mijn wachttijd gebroken en wel maar ritmisch hollend naar een zomers gejubel en dan pas wil ik een blue note…

schel contrast, verveelt zich in treurig geluid van hebzucht, de ballast van een verlaten bruid, verovert zij nog haar kroonjuwelen, bereid om die voor ons te stelen, verrast ons met haar toverfluit, een weerbaar lied dat ze probeert met ons te delen, de maat van alle dingen.....…

Gods onvoorstelbare grootheid vol liefderijke behoedzaamheid spreekt steeds in de dwergenwereld van vlinders en kevers onzichtbare plantjes en diertjes die ons voortdurend omringen alle eer aan Hem Wiens almacht het onmetelijke Ruim bestiert.…