Alle inzendingen over doorgestreept

op weg naar ongevulde woorden in kalkwitte tijd telt de doorgestreepte regel niet langer mee zij is de voorbije pennenvrucht van gesmoorde woorden gedane liefde schuilt in haar vervallen huid de doorgestreepte regel zij is een geschroeide vlucht in het woordtapijt van nergens naar niets…

Over doorgestreepte tranen en uitgegumde tijd; schrijf ik de dag die vloeit uit mijn dromen, schets ik met verlangen jouw ogen in mijn zicht.…

Een tennisser uit de plaats Epen Heeft zich aan een linesman vergrepen Steeds als ie dacht dat Een bal van hem zat Dan weer stond die vent op zijn strepen…

op de wc-kalender staan verbleekte namen in laatste overbodigheid de een is overleden een ander is verhuisd er zijn er ook vergeten soms keert een naam terug die ik weggestreept had contact, dat weer hersteld is toch aarzel ik even als ik namen weglaat op mijn nieuwe kalender…

geen verhalen doch gedichten die zichzelf ten gronde richten als ze eenmaal zijn gelezen hoeft geen sterveling te vrezen dat ze ooit nog zijn te horen weggewerkt en nooit herboren weet geen mens nog van 't bestaan doorgestreept voorgoed verloren is het met het vers gedaan…

ik graaf een graf voor het wegstervende woord de doorgestreepte zin een graf voor schots en scheve verlangens en de tranen met tuiten voor het gebrek aan lucide dromen aan taal en het teveel aan menselijk tekort boven het graf laten moed en hoop zich onvermoeibaar horen…

nooit doorgestreept op de kalender je zoon went er nooit aan Het in 't slot vallen van je bestaan maar hoor ik nu niet de scharnieren..? De deur opent zich -als vanzelf- zowel bij zon als maan zie ik je in de deuropening: een sneeuwwitte zwaan in mijn herinnering.…

Hij geeft me zijn namenboek vele namen bibberig doorgestreept ‘Het laatste kwartaal weer vijf', zegt hij. 'Steeds minder die het hebben overleefd’. ‘Dit maak ik nou mee op mijn leeftijd. ze gaan allemaal - streep ze af, rij voor rij, de dagtellerwijzer staat in het rood. Er komen geen namen bij, ze gaan alleen maar dood’.…

geweest ze lopen almaar in en uit zeker wel drie wat ze gezegd hebben, ben ik vergeten is mijn huis mijn huis nog wel nu ze zich overal tegenaan bemoeien wat ik aan moet, in moet nemen van mij hoeven ze niet te komen mijn adressenboek, gelijk een begraafplaats waarin staat wie ik allemaal heb weggebracht namen die me niets meer zeggen zijn doorgestreept…

Ook niet in de smaak viel haar pedanterie, dus verkoos, de vertrouwenscommissie ten spijt, de raad Eberhard boven Annemarie met een vastberaden meerderheid Zo komt het toch nog allemaal goed nu de naam Jorritsma is doorgestreept Mokum is tijdig voor deze vrouw behoed en de polder ..... zit nog met haar opgescheept.…

Sinds die dag sta ik oude doorgestreepte tijger in een jong lichaam in een ander licht dat mij ontkleedt, onverbiddelijk de veters van mijn zekerheden losmaakt mijn gewoontes en dromen losknoopt mijn ogen open kust voor de schoonheid van de afgrond en met zachte hand mijn onsterfelijkheid uittrekt De afgrond is geen afgrond…

Zitten in het behang stil en bloemrijk En het geluid van de leidingbuizen 's nachts De regen valt op de grinttegels En de zure kiezels Tegen het groeien Van het naamloze groen En de kinderen groeien uit hun melkpakken En hun kamers Zakken kapot speelgoed Laten ze ons na Hinderlijk mos, straatgras Messen hiervoor En wie mag deze week doorgestreept…

Zo zijn het vaak onze meest eigene gedachten de meest nabije, de meest schrijnende, die wij door moeten strepen, uit moeten krassen. Wij praten, een gat in de nacht. Dit is het schrikkeluur, de uitgesponnen schrikseconde. Als honden zetten wij de tanden in het vod dat ons zo dierbaar is. ---------------------------- uit: ' Doen en laten…

zo’n dag zo eentje waarvan je voelt dat hij jou niet mag vol kommer kwel en leed waarvan je bij de aanvang al weet dat je hem voordat hij om is heel snel vergeet zo een waar je jezelf doorheen sleept en die je het liefst had doorgestreept…