Alle inzendingen over doorwaakte momenten

nachtelijke uren donkere gedachten pijnvolle momenten niet te verzachten talloze herinneringen achtervolgende figuren moeilijk te ontkomen confronterende uren angstaanjagende dromen in een web gevangen hersenspinsels gestild in verlangen doorwaakte momenten langzaam verglijdend zonnig morgenlicht warm en bevrijdend…

stil lenteleven rijgt stemloze dagen aan doorwaakte nachten…

[Senryu] doorwaakte nachten twee lichamen naast elkaar volmaakte vreemden…

In de hitte van de strijd op 't scherpst van de snede, dacht die vlotte blonde meid daar ga ik mee naar beneden. De koelte sloeg toe, zonder scherp te zijn geweest ze werd het ineens moe liep weg van het feest. 't verhaal dat 't mes bot was speelde heel geen rol zelfs de wijn in 't glas zorgde niet voor extra lol. Ze vertrok, net op…

Mijn wonder jij aanminnige vriendinnen, ik heb mijn nachten wel met u doorwaakt: gij waart gemeenlijk zo innemend naakt en liet u zo welwillend voor mij winnen. (Uw warme lijfjes tegen 't witte linnen, de legerstede die tevreden kraakt; mijn wonderlijk aanminnige vriendinnen, ik heb mijn nachten wel met u doorwaakt.)…

luister, een vliegend doorwaakte uil met nacht als sprakeloze schemer het doorbreken van gemis tot woordeloos vervoegen overal klank en verbeelding, nergens betekenis bij wijze van spreken…

Ik weet weer wat doorwaakte nachten zijn En slaaptekort, wat ik nu in moet halen. Ik voel me als voorheen de (w)arme bakker, Ook die was voor en na zijn slaapjes wakker.…

voorbij de horizon eindigt het zicht begint het denkbare voorbij de sterren dooft het licht wacht het wedervaren in tegenstromen langs hemelbogen in drommen doorwaakte dromen tot zienderogen…

Een dagboek zwart beklad met een beetje kleur misschien- Wist ik dat het over was want eerder kon het niet verliezen- Daarom zing ik een afscheidslied van eerder- Om je te laten weten dat ik aan je denk altijd.…

wrede redenen verlangen te vervullen met onvervuld genot door handen te jong om echt lief te hebben zwerven in doorwaakte eenzame nachten als vervreemde gedachten in slapeloze dromen de tijd voorbij…

Het kind speelt vol aandacht de moeder kijkt toe de nacht vergeten dat het slapen niet gaat het kind speelt de moeder gaapt moe van de doorwaakte nacht het kind speelt onvermoeibaar de moeder vermoeid denkt, als hij vannacht maar… Het kind speelt!…

Frans piekert, zwetend in zijn ledikant Hij houdt zich voor: ‘de kans is niet verkeken…’ Wat had het toekomstbeeld hem mooi geleken: Minister-president van Nederland! Maar door zijn hoofd spookt steeds een naar idee Misschien doet straks die Omtzigt ook wel mee…

In Zoetermeer bouwt men klimaatneutraal Met als gevolg een hoop gezondheidsklachten: Benauwdheid, hoofdpijn en doorwaakte nachten, Het middel is weer erger dan de kwaal. In Zoetermeer voltrekt zich nu het wonder: De mensheid gaat aan duurzaamheid ten onder.…

Bed Bad Brood Strijd Bloed Rood Angst Vlucht Vloot Storm Wrak Boot Land Grens Sloot Bed Bad Brood Nacht Praat Quote Weg Pijn Groot Tent Vuil Nood Straat Kou Goot Zwak Ziek Dood…

in schuldig landschap onder de olijfbomen de kogelhulzen wat je me naliet waren wortels en vleugels een prachtig cadeau doorwaakte nachten hij luistert naar de stilte zijn knoken kraken de god van liefde woont in hen die beminnen niet in beminden (Plato)…

Is er altijd wel iemand die jouw gedachten raakt, dit moment tot een hele intieme ervaring maakt. Zeker wanneer de wind een beetje waait, het dan voelt alsof die iemand zachtjes over je rug heen aait. Wil je het liefst de ogen even sluiten, om de tranen te weren die dreigen te ontluiken.…

In de doorwaakte nachten was de liefdeloze leegte schrijnender dan ooit geamputeerd van mijn demente maatje huilde in stilte mijn gewonde hart de innerlijke kracht die ik eens bezat werd mijn grote kwetsbaarheid want in de schuchtere ochtend voelde mijn kussen nat…

niets is zo donker als de doorwaakte nacht waarin kolkende gedachten beuken tegen de starre onverbiddelijkheid van de ontgoocheling niets is zo stil als de vraag zonder repliek niets is zo diep als de valkuil van beschaamd vertrouwen maar als aan de einder het licht ontwaakt verbleekt de wanhoop van de nacht een nieuwe dag een…

als ik dan me door de donkere jaren zing dan zal ik door het prisma kijken als ik dan de vluchtigheid van het leven in rook op zie gaan dan zal ik de magie van je nabijheid voelen als ik dan doorwerk in de doorwaakte nacht dan zal ik mijn pen dansend laten springen als ik dan langzaam walsend met je leef dan zal ik…

rennende gedachten spelen tikkertje met hollende emoties op de speelplaats in mijn hoofd nachtmerries galopperen zij aan zij met dravende angstdromen naar de poorten van mijn geest gedachten en dromen vechten fanatiek om de eerste plaats in mijn brein terwijl ik verlangend wacht op die ene niet doorwaakte nacht…

in deze doorwaakte nacht hoor ik de klagende roep van een zwarte zwaan in dit winters noordland mijn slaapkamer als wachtkamer ik houd me doof maar mijn lijf wil slapen het duister breekt ben ik de waker die het vuur brandend houdt en wacht op wat komen gaat ben ik bang om me los te maken bang voor het verlies?…

er waren de dagen van grote gebaren van nachten doorwaakt het leven doorzien gedachten van wereld omvattend vermogen van minnen en haten tot dood er op volgt of eeuwig en altijd van nooit meer een ander maar leven gaat verder onstuitbaar en dom nu zijn het de uren voorzichtig genoten want elke minuut is een teken van…

het vlakke water van de vaart lonkt naar de weidse overzijde alsof het zeggen wil, tussenbeide, dit is afscheid dat hier rondwaart deze angst gebiedt de binding elke omarming weer te verlaten te wijken naar verre weiden, langs onbekende ogen en straten zodat niets in afsluiting verstikt, zich nachtenlang doorwaakt of genegenheid…

Als ze maar momenten hadden dan was het nog te doen Momenten zoals pas geleden toen ik jou zag in het plantsoen.…

Het klaart op, de storm gaat liggen, de wind neemt af. Wolken breken, de regen, moet het opgeven. Grijs wordt blauw, De gouden zon, wordt geboren, ik voel de stralen, op mijn gezicht en sluit mijn ogen. Direkt voel ik weer kou, het betrekt, de zon vervaagt. Ik voelde me, intens gelukkig, ...heel even...…

Heel even maar Dat ene moment De stilte om ons heen Zonder woorden Dat ene moment Dan weet ik meer dan woorden ooit zullen zeggen...…

ze er nooit geweest hoe dan ook ik blijf schrijven zolang als woorden raken dus je glimlacht en je denkt maar ik bewaar zeker dit moment…

passie waarvoor tijd de ontelbare momenten drukt…

zonet is voorbij niets meer aan te doen nu is één moment een zeldzaam moment hét moment want alleen nu kan je inrichten zoals jij dat wilt straks is nog niet maar straks komt wel en alleen nu kun je naar straks toeleven want straks is straks nu leef voor het moment dit moment…

Jouw stille woord van angst dwingt mij tot nader denken over het verstrijken van de dagen, terwijl nu, op dit moment, de tijd langs het balkon vervliegt, in de ijle, kringelende rook van onze laatste sigaret. Iedere dag ligt vast en strak verankerd, in het eeuwig herhaalde ritme dat onze dagen deelt.…