Alle inzendingen over early bird

Goodbye houdoe miss early bird! ik ben normaal niets anders dan voor wie me kent benk Xan the man normaal heb ik iets anders an…

In de huidige zee van veranderingen dreig ik kopje-onder te gaan, althans, mijn wrakhout is niet bepaald een suite in The Ritz en de hongerige haaien glijden al dreigend langs mijn spartelende voeten. Ik probeer uit de psychologische kluwen te komen, maar de misverstanden en noodlottigheden stapelen zich ongenadig en wreed op. Mijn liefste,…

als ik verlangend naar jou wakker word en aan mijn zijde enkel leegte tast grijp ik naar mijn fluit voor een nostalgieke early morning blues…

Alleen Anouks "Birds" stijgt tot ongekende hoogte wordt zeker niet afgeschoten voor de finale en dan dan... dan fladdert ze rustig door zoals ze gekomen is een vakvrouw een vakliedje!! Nu nog een vakjury!!!!!!…

het is ochtend, windstil het licht beweegt nauwelijks misschien is het als thuiskomen na een tijdje na de dagen, wat ervan rest waar is de liefde, nog dromeriger dan bladeren zonder haast dan de dichter in het land van rozen en rode kersen vergeef me mijn gebrek aan verbeelding morgen zal het zomer zijn…

Waren ’t haar halfgesloten ogen De melodie, de woorden (zeg maar ‘words’) Eerst tikke-tikke-tak en dan die birds Die ons weer de finale binnenvlogen Maar dan dat duivelsteken aan het end Da’s voor Anouk een Teach In leermoment…

in goddelijk licht dalen twee witte duiven uit de hemel neer alles brengt me uit mijn doen op deze vreemde stille morgen geen duiven maar nukkige Angry Birds lijken hier bezorgers van de hemelpost kan ik je brief in een dode taal en op z'n kop lezen hoor ik je misschien?…

Het is nog vroeg, geen klanten niemand op weg naar zijn werk alles nog zoals gisteren de brandkraan altijd paraat en nachtrondes tegen diefstal Hier doe jij jouw boodschappen hier ga jij naar de kapper hier wonen jouw vrienden dit is jouw uitzicht, jouw straat jouw wijk, jouw thuis waar jij rustig kunt slapen zonder akelige dromen zo…

Midden in de nacht drink ik warme chocola – mijn bruine mama.…

de beelden staan haar nog vers bij alsof het de dag van gister was hoe ze daar zat in die kamer van drie bij vier het was januari hartje winter piepend ging de deur langzaam open een walm van sigaretten en bier drong naar binnen berekenend kwam hij op haar af zijn ogen rood doorgelopen stonden scheef op zijn brede gezicht angstzweet…

ze schreed haar nachten als spiralen in een ivoren stilte vibrerend in een ruimte die ze droeg als kleed in nachtelijke malen woelende kilte als onwezenlijk spugende zeeën vol scherven tot suizende namen kervend in haar oren in holle huizen…

scheef staan de houten luikjes, waaien heen en weer met de wil van de wind scharnieren piepen hoorbaar schor haast in koor met het druppen van decemberregen op de dakpannen waar een vervallen nest onbewoond nat op een zwangere lente wacht, meer te kunnen zijn dan een hoopje takken…

dreigend jagen wolkenflarden over het lage landschap heen windvlagen blazen machtig hard het water golft wild over het strand trekt zand met zich mee grijsgrauw met witte vlekken op zijn vleugels, vliegt een meeuw gecamoufleerd in de lucht land op een schip, slaat zijn klauwen om de reling vast langs de kustlijn een jonge vrouw…

dreigend jagen wolkenflarden over het lage landschap heen windvlagen blazen machtig hard het water golft wild over het strand trekt zand met zich mee grijsgrauw met witte vlekken op zijn vleugels, vliegt een meeuw gecamoufleerd in de lucht land op een schip, slaat zijn klauwen om de reling vast langs de kustlijn een jonge vrouw…

in een vlucht vol fantasieën rees ik gewichtloos boven mijn lichaam uit ik zweefde alsof ik in een extase leefde kronkelend, naakt begaf ik mij op een groene maagdelijke weide tussen vonkelende sterren baadde ik gewillig in exotische hittegolven gepassioneerd en vurig taste ik toe…

achter de vitrage stond zij, bloeide rood aan, aan de andere kant waar haar silhouet haast kunstmatig bewoog in het felle neonlicht de straten smaller afliepen ramen indicaties waren van gezichten…

de feiten reeds verbloemd dekte jij de tafel voor twee, dimde het licht tot nauwe spleetjes het pastelkleurige jurkje dat ik laatst voor je kocht, paste goed bij jouw strakke perzikhuidje je gouden lokken vielen precies als gister zo speels over je slanke taille heen vanuit de rode streek keek ik gefixeerd naar jou…

Beschutting is goed, ik weet het, ik moet opstaan – en een boom planten.…

De ogen van het luipaard geschreeuw van kinderen het zwart geroete kaars glas geraas van snelle scooters la persistenzia della memoria love is a rebellious bird l'ascensceur pour l'echafaud de ogen van het luipaard eens keken zij mij aan jaren, talloze freeze-frames telkens nieuw, vernieuwing vervolgd teloorgegane hoop en plots…

Met dank aan Nico Noorman (zie zijn snelsonnet van vandaag) die volop geniet van de rust en ruimte van de Noorse archipel in het hoge noorden ver boven de poolcirkel (lucky bird!). En van de overweldigende natuur (incl. vis).…

Sir Neville signeert zijn Lyme-portret, van Gavin Bird in het boek 'Lyme Worthies' van de schrijver John Fowles. Een uurtje later knipogen we. De Hebriden ouverture klinkt. De zee beukt tegen de rotsen. Het jaar is voorjaar 2013. We varen naar Barra, temidden van de Hebriden. Ik hoor Sir Neville dirigeren.…

ouwe doos Duke Ellington, Ron Carter op de bas John Coltrane en Miles Davis op trompet Bill Evans, Dizzy, Bird en Dexter Gordon Dave Brubeck, Herbie Hancock op de borden Drie generaties op de kop gezet Toen kwam de rock, de Jazz ging op in fusion Verdiepte zich als gids der Vrije Muzen…

weet de gekooide vogel dat hij vleugels heeft waarom dit zingen achter tralies een gestold vleugellam leven lang? koestert hij de tralies het hokje waarin hij zit rouwt hij om het verlies van de kunst van het vliegen? gevoelige oren horen waarom gekooide vogels zingen zulke oren horen pijn en vrijheid in…

Een kakofonie van achtbaanschreeuwers Dit is zo’n dag waarop ik denk: deze wereld is mijn wereld (I am King now) deze koning mijn creatie (I am God now) en dit geloof mijn hoogste vlucht (I am Bird now)…

Maar dan herinner ik me de woorden van de wijze, vreedzame en legendarische Bob Marley: Woke up this morning, smiled at the rising sun. 3 little birds behind my doorstep singing sweet words, a melody pure and pure, singing: Don't worry, about a thing, cause every litlle thing is gonna be alright.…

Ik pak mijn mp3 De eenzame stilte verdrijven Snowy White's "Birds of Paradise" Ik vlieg even met jullie mee om daarna weer alleen te landen in de realiteit van het stille kamertje in het uitvaartcentrum. Maar ik ben er weer en met een strak gezicht van opgedroogde tranen zeg ik "Mevrouw, de enveloppen zijn klaar".…

Vannacht meegespeeld met Bird. Zoals altijd te laat en slordig in pak telt hij snel af. Maar nog voordat.... al vooruit gesneld, geveld in een spervuur van noten. Het koper terug in de koffer ligt als een duimzuigend kind op groen fluweel met kleine nageltjes.…

Hoelang moet ik vanavond wakker blijven? Het is pas midden in de nacht bekend. Wie wordt er in de States de president, Die vier jaar lang geschiedenis gaat schrijven? Ik blijf gespannen kijken hoe het gaat, Voor mens en dier, milieu en Sesamstraat.…

Vergeef me, ik zal niet meer zoveel verlangen -- en meer ontvangen.…

When you awaken in the morning’s hush, I am the swift uplifting rush Of quiet birds in circled flight. I am the soft stars that shine at night. Do not stand at my grave and cry; I am not there. I did not die.…