Alle inzendingen over eigen haard

De morgenstond wordt geëvenaard, Eigen haard is goud waard.…

Mijn eigen haard, mijn eigen haard, Gij zijt mij alles waard! Wat stoft men mij van geld of eer? Ik heb veel beter, ’k heb veel meer! Een goede God, een vrolijk hart, Een bron van troost in zorg en smart; God zij geloofd, God zij geloofd, ’k Heb wat geen mens me ontrooft.…

De directeur van Eigen Haard besloot Om klantgerichter te gaan opereren En een complex halal te renoveren Naar wens der allochtone stadgenoot Zo houdt je moslim-huurders langer vast: Met schuifdeur, extra kraan en schoenenkast…

En 'Eigen haard is goud waard': weg dat tegeltje! Per dag gooi ik nu één zo'n wijsheid stuk. Zo brengen scherven toch nog wat geluk.…

in het vertrouwen dat zij zocht; de warmte in haar eigen haard nooit meer terug gevonden.…

haard ... ... ach laat ook maar…

huis, eigen haard Want het leven is liefde En verliefd zijn maakt blij Dus maak mij aan 't lachen Krijg mijn liefde erbij…

bloed, zweet en tranen (geen gezicht daar in die chique lanen) Keert Ane mistroostig terug naar huis (hij lijkt wel een gevivisecteerde muis) Dwars door de voordeur komt hij binnen (zijn vrouw begint meteen te spinnen) Wonder boven wonder is alle leed geleden (zodra hij door het voordeurgat is getreden) Zo zie je maar: Eigen haard is…

Eigen haard is nog altijd goud waard.…

Alleen in mijn gedichten kan ik wonen, Nooit vond ik ergens anders onderdak; Voor de eigen haard gevoelde ik nooit een zwak, Een tent werd door de stormwind meegenomen. Alleen in mijn gedichten kan ik wonen. Zolang ik weet dat ik in wildernis, In steppen, stad en woud dat onderkomen Kan vinden, deert mij geen bekommernis.…

het liefst zou ik kort willen aanmeren tussen de leidraad van haar oeuvre poëzie waar het barst van schone volzinnen tot stiller stilte als een tijdgenote dat dromen kruidt voor de ’eigen haard in tekens van taal als een open boek zonder schaduw stil lees ik, jouw licht blijft achter de stilte van iedere dichtregel hangen in mijn hart…

Het is maandagochtend en ik ben weer thuis, terug op mijn oude nest, eigen haard en buis. De zondag was weliswaar erg fijn met jou, dicht bij elkaar en veel "weet dat ik van je hou", maar, ik heb dit, geloof ik, al vaker geschreven, met jou valt echt niet heel lang samen te leven.…

uit nut voor het algemeen geboren kent het een historie met een rijk verleden waar men met omvangrijk groen is gezegend en diverse waterlopen, elk in een passend gloren daar draagt een gemeenschap verspreid over plekken met eigen haard en opgebouwde waarden gezegend die zijn ontstaan door de eeuwen heen deels zelfs met stadsrechten bejegend…

....een eigen haard, een eigen huis.... In Holland staat een huis. In Holland staat een huis! Ik was een kind zo welgezind, een kind, dat alle dingen mint: een broze vaas vol wensen, ik wilde minnen mensen.... de mensen bleven thuis in huis... In Holland staat een huis.…

haard, in huis of in detentie Beperkt tot woonunit of mobil home Een tijdelijke luxe cruiseschiphut Of miserabel kamp van permanente Op schaal gebouwde waterdichte tenten In catacomben van de Gelredome…

Eigen haard en eigenliefde Vragen zorg en overleg; Wat die levenseisen griefde, Moet, als steen des aanstoots, weg. De oude wet werd opgeheven, De oude vorm te niet gedaan - De oude zonden zijn gebleven: 't Eigen Ik staat boven aan.…

Kees keert terug en snakt naar huis, Verwenst het vreemde land, Roemt zedig eigen haard en kluis, Waar 't eigen vuurtje brandt. Kees eist bewond'ring voor zijn tocht; Men ziet het Kees wel aan, Dat hij veel nieuws, veel schoons... bezocht?... Neen, is voorbijgegaan. 1846.…

Eigen haard en eigenliefde Vragen zorg en overleg; Wat die levenseisen griefde, Moet, als steen des aanstoots, weg. De oude wet werd opgeheven, De oude vorm te niet gedaan - De oude zonden zijn gebleven: 't Eigen Ik staat boven aan.…

Het eilandgevoel.. onze gedachten gaan uit naar onze vrienden. Eigenzinnigheid kreit vanaf hoge rotsen wit hun geweten. De breuklijn scheurt scherp conservatieve lijnen.. voordeel is twijfel.…

Wat gaf mij eigen haard en huis? De verte trok mij henen: De verte met haar toverlach, En al het onbekende; Hoe sloeg mijn hert van ongeduld, Als 't schip zich zeewaarts wendde!…

Voor mijn vader De voren diep geploegd Het willig sterke paard Achter hem mijn vader Zich zichtbaar in het zweet gezwoegd Zich troostend met de gedachte van hem Samen met zijn gezin om de haard Opgedragen aan landbouwer Jan Weggemans, 1962.…

Gisteren heb ik mijn spijt, in mijn eigen graf begraven. Hij kon mijn  loodzwaar leven, niet langer dragen. Vandaag ben ik persoonlijk, van zijn loden last bevrijd, naar geluk op zoek gegaan. Toen ik uitgeput thuiskwam, zat geluk op me te wachten. In mijn eigen trouwe huis. Bij onze eigen open haard.…

Het beeld van de ontheemde heeft zich stil in ’t hart gebrand van Hollands huis en haard. Het maakt nu niet meer uit of je verklaart dat je ertegen bent of helpen wil. Het beeld vraagt elk van ons: “Ben je bereid te kijken naar je eigen breekbaarheid?”…

huis en haard…

Dagelijks in de bergen De diepste roerselen Met haperende pen Gekrabbeld op een Notitievel - Bij het teruglezen Na terugkeer naar eigen Huis en haard Snijd ik mijn vingers Aan de scherpe randen, Tot bloedens toe verwond Door de diepste gevoelens - Zij laten ook op papier Niet met zich spotten…

Het vuur van de open haard Brengt de warmte hier in huis Mijn eigen hout en eigen bank Maar voel me hier niet thuis Het lege bed als oude foto Van een kind met brede lach Met in zijn hand een waterijsje Op een warme zomerdag Maar zoals foto’s doen beseffen Gaat de tijd steeds veel te vlug Kon ik haar hart maar treffen Dan kwam ze, misschien…

daar ver van huis en haard van eigen sponde waarin liefde een zich herhalend spel van lijf en leden Je woonadres heb ik -als de pest-gemeden nu pás zag ik dat je was verhuisd.…

heb aan warmte flink ingeleverd de kou zit op het bot winter gaf soelaas maar het eigen kacheltje bleek geen open haard nog zijn mijn lach en handen niet bevroren maar wat in warmte is geboren kan mij niet meer bekoren ijskoud schreeuw ik om de zon alleen daarvoor draai ik mij nog eenmaal om…

nog voor de nacht valt en zich als een slapend dier onder de grond begraaft ontsteek ik de haard je kan hier schuilen of huilen of wat dan ook geen vragen die als antwoorden een eigen leven leiden met verzegelde lippen zal ik naar je kijken mijn ogen zullen niet spreken mijn handen vrezen ieder stemgeluid voel je hier veilig ik stippel…

’t Is stil en leeg overal buiten men hoort de vogels nu luid fluiten de lente bloeit in Nederland waar corona snoeit met harde hand ondertussen huilt heel de wereld alles aan elkaar waar zoveel zieke mensen sterven het virus kijkt nergens naar slaat zijn slag ook hier vlak bij mij zijn het er zo veel ik loop mijn dagelijks loopje bid ondertussen…