Alle inzendingen over er komt verlichting

verlichten met een glittertoverstaf en een dosis motivatie Wat is toch jouw definitie van naïef?…

Nu denken die rouw-donkrë aangezichten Om 't zacht verlichte raam in verre laan, Om d'avondspijs, zo vrolijk aangebracht... Tot bij de dalbocht plots uit vlakte-nacht, Waar, als bouwvallen, vreemd de huizen staan, Laaiende purpergloed ze komt verlichten.…

verlichten.…

Met de hoop dat klaarheid je geest en hart komt verlichten In de donkere verwarde tijden van een overhoop gehaald gevoelsleven waarin je vertoefde en waarin je menig geliefde uitnodigde deel van uit te maken. Dankbaar voor je geschenk van afstand.…

Zie, mijn lief, 't is of de maan stil blijft staan, nu haar licht ons aangezichten, alsof 't werd een licht-festijn, meisken rein, met haar stralen komt verlichten. Zoveel lichtheid in mijn ziel flikrend viel van die lichtheid om ons beiden, en nog licht en laait de glans heel en gans, onverminderd alle zijden!…

De zon gaat onder Een rode gloed over het water Orde wordt gecreëerd Een pen schrijft woorden Met de woorden komt stilte Een verlichte stilte, voldoende volmaakt Alles omvattend, bestaande uit niets Het is nacht, een verlichte nacht…

Zware ballen tegen een wand gooien Dikke verenstokken plooien Halters met veel schijven drukken Aan kabels met gewichten rukken Dikke touwen zwiepen Nooit over spierpijn miepen Springen, hurken, liggen en omhoog Aan de rekstok met een boog 50 keer met halter in je nek diep door de knieën zakken Bij opdrukken in je handen klappen 50 keer…

Toch is elke dag de moeite waard te strijden ook al brengt ze veel lijden want de verlichting komt op een moment dat je het vrezen niet meer kent.…

Hier verschijnt een nieuw gedicht het komt zomaar aan het licht als een zonnestraal verwarmt het ons allemaal zijn licht verdrijft het duister stil als gefluister verlicht het ons hart het spreekt van een oneindige liefde die ons wijst naar de juiste richting die we meedragen niet als last maar als verlichting.…

Dan breekt de hemel open Door alle donkere lagen Het zonlicht werpt zijn stralen Op deze grijze sombere dagen.…

onderweg naar het bovenzinnelijke over gewijde grond en oude ethiek het gegeven relativeren beproevingen doorstaan verlichting in een trance door ontleende krachten op het pad van de sjamaan…

verlicht ben ik vandaag even sterker dan de zeis hou op tijd mijn hoofd omlaag heden ben ik wijs zie eens rond naar allen, zoals ik wat zijn we toch gewone mensen dacht ik soms het edele te vinden in verklaarbaar gedrag ach het gaat mij niet anders ook ik maak van mijn onvoorspelbaarheid gewag verlicht ben ik vandaag…

nu ik ouder ben niet meer gedrogeerd door de natuur niet meer opgefokt gaten sla in ijle lucht ben ik vrij geen knecht meer maar ’n gelukkig verlicht mens enige verlichting die er is…

de toortsen branden langs de paden van het verleden er is geen verloren tijd wel een verlichten van het heden wat ooit geleerd werd mag nooit meer vergeten de weg van harmonie ligt open de zachtheid leren zien tussen de regels van het harde leven voeten op de grond altijd op de grond…

Dit jaar stond in de tuin van onze buren een volverlichte kerstmissantenkraam. Een bord met “vrede” stond er voor het raam. Uitnodigend voor wie er wilde gluren. Ik wou net rustig het tableau verkennen, toen plots hun doberman eraan kwam rennen.…

Als een goddelijke Engel wonderstof in jouw gezicht doet blazen, dan komt het inzicht, heb je het geheim te pakken, voel je je verlicht van ballast.…

Als trots agent mag ik Afghanen leren Hoe je de burger pakken kan, echt fun Mijn bonnenboekje mee en lasergun Maar wijkproblemen, net als hier, negeren En oh ja, kom ik huiswaarts in een kissie Weet dan: het was geen militaire missie…

Ieder porie, elke vezel wordt geraakt, terwijl ik een zucht van verlichting slaak. Ondanks de leemte die er is voel ik een diep gewortelde geborgenheid al lijkt alles een gemis.…

Een wonder dat ben jij Een wonder dat jij valt op mij. Allebei hetzelfde gevoel is ook een wonder Want ik ben gewoon en jij bijzonder. In een kamer vol kijkt elke man om Logisch want je bent een seksbom. Ik adoreer en bewonder jou Jij bent voor mij de meest sexy vrouw. Maar het blijft toch een wonder Want jij vindt mij ook bijzonder…

Door openlijk spoor trekt jouw routebeschrijving de hemel open.…

Wanneer licht je tuin verlaat schaduw je huis omsingelt wind tegen je voordeur slaat waar lang niet werd geklingeld Wanneer mist je raam beslaat je aarde is bevroren hagelsteen je pad bestraat waar lang geen weg van sporen Wanneer vorst je gang opgaat je kamers doet bekoelen neerslag bij je binnenslaat…

God strooit met sterren alsof er geen vuiltje aan de lucht is alsof de geschiedenis zelf haar sporen heeft uitgewist alsof door de eeuwen heen het leed van alle mensen niet meer is dan het lijden van één In zijn tijdloos ingerichte feestzaal steekt hij talloze lichtjes aan in opperbeste stemming.…

Laat een mens nooit donker staan en evenmin in het naakt doe altijd een lichtje aan zorg dat je warmte maakt en zie, als jíj eens eenzaam bent en huivert van de kou dan kaatst dat licht naar je gezicht en dat verwarmt jóu…

ik schenk mezelf iets, door het jou te geven, zachte woorden van satijn als eeuwige momenten van even zij komen uit overdadig niets de eigen pijn verlichten door de ander het goede toe te dichten waar tranen drogen door een milde lach zo groeit een droomwens langs rozenbogen tot een mooi en bloeiend mens en raak ik…

een traan verlicht je bleke aangezicht voor jij je ogen eeuwig sluit ik kuste je mond en hield je hand nu uitgebrand jij rust weervond de dood is wreed maar wat hij deed deed mij berusten na al jouw leed je laatste feest dat is geweest in onze kring vertedering je schoon gelaat licht op met vlam de geest verlaat zoals hij…

Zwijgend loopt hij doelloos en eenzaam rond door de stad waar niemand weet dat hij leeft. Schreeuwende neonverlichting die streeft naar gezelligheid op je kerstavond. In lange rijen loopt hij langs ruiten met mooie geklede modepoppen. Een triest exemplaar laat hem plots stoppen. Nu weet hij hoe zijn verdriet te uiten. Zichzelf behangen…

Als huilen de pijn verlicht ben ik echt aan een spaarlamp toe.…

Mamma, kijk, de maan vannacht is een heel groot oor. Rechteroor! Het oor van Schuilevink dat minder wordt. Maar huilt een kind, dan vindt het absoluut gehoor. Doodgemoedereerd en koel ziet zij beneden de maan zonnebaden. Met een ruk trekt zij de gordijnen dicht.…

Maar echt licht in een gedicht komt alleen van de zon.…

als mijn ziel steeds minder zoekt naar gebaren die woorden uit stof dragen en licht mijn schaduw niet meer vervloekt geraakt de geest allengs bevrijd van vragen…