Alle inzendingen over even vergeten

de paarse vogel heeft het paarse tasje even vergeten…

Soms wil ik heel even vliegen als een vogel even vergeten wie ik ben waar ik vandaan kom en even te zijn wie ik niet ben om terug te keren naar jou…

Wanneer we de oorlog even vergeten, hoe mooi is dan de Kerst? Wanneer we de vliegtuig ramp even vergeten, hoe mooi is dan de Kerst? Wanneer we de haat en nijd even vergeten, hoe mooi is dan de Kerst?…

de mooiste bloemen bloeien gedompeld in rust even vergeten het grote niets breekt open waar een mond geen spreken kent…

Ik heb geen kennis van goed of kwaad of van liefde en haat Bij jou schaam ik mij niet al ben ik naakt Wij zijn het hoogste lied dat niet mag bestaan want ik weet wel ik mag niet van je eten Ik was het even vergeten…

zij beheerst fluisterende woorden een stilte die voelbaar is verlangt naar zachte momenten waar tijd heel even vergeet dat ze toegeeft aan verlangen pijn ruilt voor een lach de openheid van dromen heel even omhelzen mag…

ik wil vandaag lekker niets gewoon alles even vergeten los van mijzelf zijn en helemaal niets weten ik wil vandaag lekker niets gewoon alles even laten zitten nog ietsje meer onder de wol en nog even verder pitten ik wil vandaag lekker niets ze doen het maar even zonder mij want vandaag doet niets me iets maar morgen is vandaag weer voorbij…

Met mijn handen laat ik je voelen met mijn kus laat ik je zweven met jouw ogen gevangen in de mijne ben ik de jouwe voor heel even Met je woorden heb je me lief Met je mond laat je me weten met mijn adem voel je mijn passie en kunnen we alles om ons heen heel even vergeten Ik heb je zo lief......…

sneeuwvlokken vallen onhoorbaar uit de hemel ze vormen een maagdelijk wit donsdeken ze dempen geluiden en gedachten, en doen je even vergeten alles lijkt even stil te staan verstomd door dit zicht, door dit gevoel het is koud maar ik voel warm vanbinnen schoonheid gevangen in licht, in stilte…

ik tokkelde heel zachtjes aan je snaar de akkoordenhand even vergetend jij gaf een toon in aanzet muziek was blij en verrast verbaasd de compositie voor even niet wetend wist jouw geluid voelde je huid en heb de gitaar weggesmeten alleen jouw akkoorden weten de harmonie van het leven…

ziektes die muteren terroristen die studeren armen die blind zijn rijken die nog blinder zijn een aanslag op ’n politicus en eentje van de fiscus instortende mijnen ontploffende treinen drugsdealers op Urk oorlogen zonder reden ik ben ’t even vergeten door 16 lentes in een zomerjurk…

ik zag je op de tak koppie wat scheef jij had alles wel gehad vleugels die niet wilden vliegen voortijdig gestreken door kaalheid en pijn de zin in het leven was je al even vergeten omdat slapen rustiger bleek dan ontwaken toch laat je nog het koppie niet hangen in een intens verlangen om bij ons te zijn…

op de donkere rivier de creatie gracieus hoe sneller de stroom het lied betoverende, majesteitelijk aanzien het rijk kan ook mooi zijn… als eenzame schoonheid zwemt zij daar smart en zwart zijn even vergeten, bedrieglijke droom! teister mij niet langer! toon de werkelijkheid! onthul eindelijk!…

Een arm waaraan een vol gevulde tas de deur zwaait open naar het weten je weet weer waar ik naartoe was een intense welkomstzoen ach je was het even vergeten dat ik enkel boodschappen voor je ging doen…

onder een lantaarn een aansteker aansteken en opgaan in licht tien keer rondlopen langs de utrechtse veer haar hart staat open de paarse vogel heeft haar paarse tasje even vergeten dieprood mijn gezicht frambozen van de buurvrouw hangen voor mijn neus de kinderstemmen na schooltijd in het hofje worden één stem…

hoe vaak heb jij je liefde gekoesterd of doodgezwegen omdat zij niet sterven wou misschien behandeld als vergeten verleden de tijd ontrouw omdat het nu geen perspectief geven zou soms streelt ratio met een warme lach als jij de toekomst goed in beeld en voor ogen hebt even vergeten wat wij samen weten dat onze liefde echt…

Een klok die onverstoorbaar tikt Soms hard, dan weer zacht Plots staat de wijzer stil De tijd even vergeten Kijkend naar de klok Niet opdraaibaar maar kapot De klok was nog zo jong Jong en niet ziek Soms is het niet eerlijk Wie doortikt en wie niet ------------------------------------------ Ter nagedachtenis aan mijn tante 3 mei…

(even vergeten je vast te houden?) en zo snel als hij viel met al zijn voetjes weer de witte muur opgerend roetsj naar boven tot ja, precies de plek waar hij zat. Niet gevallen, niks gebeurd. Kleine gekko grote meester?…

De wereld is even vergeten, jij en ik, in dít moment één!…

Laat ons vergeten dat bossen zingen wolken fantasiefiguren tonen dat bergen dromen bloemen naar onze liefde dingen en rivieren klanken stromen laat ons even vergeten wat we weten hoe moeilijk benoembare verschijnselen heten en ze opnieuw ervaren laat ons weer opnieuw samen komen en weer woorden zoeken en doen of we elkaar voor het…

Ik wil af en toe, met heel m'n hart, héél éven vergeten dat ze niet mijn huis bewonen. Ik wilde dat jíj, bijna twee jaar verder, voor deze feiten iets meer sympathie zou tonen. Maar ik hèb denk ik NIKS te willen en met smeken en huilen, zal jouw begrip er ook nooit komen!…

ik was het al bijna vergeten dat gevoel dat wij hebben bezeten liefde, verliefdheid het leek niet te meten jij was er altijd daar waar ik je wilde dat gevoel... gek, he? ik was vanavond stappen ik was je even vergeten nu zie ik mezelf in stof happen en even slikken en het nog steeds niet snappen dat gevoel... gek, he?…

soms lijk je even vergeten in de ruis van het leven maar als het stiller wordt laat jij je weer weten in de hoge lach van een onzichtbaar kind spelend met de wind op zonverlichte stukjes bos waar stof in schaduw danst boven het warme mos in rust kom jij nader vult aan wat haast gestolen heeft en zorgt dat ik weer voluit leef…

En ook al die zorgen, over vroeger, vandaag en morgen… Even vergeten mijn verdriet: Het belangrijkste is dat ik door alcohol ''geniet''!…

thuis tikt de klok pa neemt nog maar eens een slok van z’n thee en samen kijken we verder gezellig tv kon dat ding maar wat trager tikken en de tijd even vergeten net als wanneer ik buiten speel of wil ik weer iets te veel nee die klok laat me stikken werkt mij weer tegen wijst onverbiddelijk naar de negen en moeder zegt met haar…

vergeten Wil alleen maar dromen............…

Je wordt meegedreven, heel even weg uit de realiteit en de sleur, alsof het een droom is. Even vergeet je te ademen, omdat de bewondering voor de zee zo adembenemend is. De zee geeft je zuurstof en kracht om weer verder te gaan. Respecteer de zee in voor en tegenspoed.…

vergeten alleen het nu dat telt oordelen worden niet geveld…

dat ben ik even vergeten Een briljant stel waren we niet strijd en twijfel vlochten ons samen dreven ons uiteen Zoveel later trok je de deur laf achter je dicht soms laat je je even zien als in een schimmenspel ik voel me verlaten kan het zere missen niet aan jouw straffeloze ontrouw beroofde me van mezelf van wie ik was…

diep onder de deken laat ik alles varen mag ik alles even vergeten een plek zonder gevaren hier hoef ik niets te weten hier voel ik me zo beschermd weet ik mij als toen omarmd hier is alles helder en klaar hier voel ik wat zich over mij ontfermd hier klopt een moederhart die mij ervaart als waardevolste baar hier voel ik nog geen zorgen…