Alle inzendingen over fabeldieren

Elfen en feeën. In verre bossen, dichtbij de zeeën. Bestaan ze nu echt of alleen in verhalen? Ik zal ze vinden, zonder te falen. Kobolden en dwergen. In de woestijn, of in de bergen. Bestaan ze nu echt of zijn ze verzonnen? Ik zal het weten, mijn tocht is vandaag begonnen. Draken en weerwolven. In de grotten, bij de golven.…

In zuidelijk, gouden ochtendgloren werd onverwacht een draak geboren. Hij was heel klein, met grote oren en ogen vol verwondering. Hij was geslagen uit een ei, een ei, verborgen in een steen zo groot, zo oud, zo zwaar in mij, een draakje, fier en vrij. Ooit spuugde ik vuur, ik wilde vliegen, maar ik faalde keer op keer. Ik zwiepte woedend…

Ik zamel mirre in, schorsen en kruiden Ik heb vijf eeuwen lang moeten verdragen Hoe leven zich versnelde na vertragen Hoe kerkklokken oorlog en vrede luiden Ik zag de wetenschap de dingen duiden Ik zag de lege en de volle magen Ik zag de bataljons hun levens wagen Vereenzaming van vele verre bruiden Mijn nest is af, ik ga het nu betreden…

Een kinderarts uit Hoevelaken kreeg met fabeldieren te maken, want op een consult schrok hij zich een bult: die kinderen leken wel draken! ---------- ...bijna 80% van de kinderartsen heeft met agressie van patiëntjes of hun ouders te maken...…

Zelfs bij Ikea ben ik nog te vinden Al staat mijn hoofd er op een lange stok Met wieltjes onderaan, het was een schok Mij zo verbeeld te zien tussen de hinden Slangen en draken, ergens toch ook vrinden Ik ben een edel dier; geen geitenbok Maar goed, als ik een klant een kreet ontlok Wil ik mijn scheve schaats wel onderbinden Ze trok mijn…

‘k Zit achterover op m’n zomerstoel onder de bomen beschut tegen de hitte echt lekker koel Tussen de takken door speelt subtiel de weinige wind met de aan hem overgeleverde wolken en ‘k besef er weer even naar te kijken als kind Een land een schip een bloem een fabeldier zie jij ze ook ze knikt en glimlacht om mijn kinderlijk vertier…

Een fabeldier dat zich opricht. Eekhoorn heeft een monument gekregen. 'Niemand mag iemand dwingen niet te leven.'…

Er was een fabeldier dat 'Komrij' heette, Helaas werd het maar acht en zestig jaar. Voor vriend en vijand en tot spijt van velen is 't dichtersleven voor en met hem klaar. Hij keek een beetje spottend, een soort flop.…

Jonge maagd Veilig in omheinde tuin Jij temt met je handen, streelt De woestheid uit mij weg Mijn hoofd leg ik in je schoot God duwt al de ziel van Zijn Zoon richting conceptie Ik stond slechts symbool voor Zijn latere Lijden Men noemt mij fabeldier Mythologisch, fallisch wel Men is vergeten dat ik echt Bestond, nog steeds besta…

zonneschijn, geen morgenstond voor later Als er geen jurk meer is die ‘winters waait Geen moslim is die opbiecht bij een pater Geen drup die overloopt in luid geklater Geen lange vinger in de pap die graait Als er geen boer meer is die kiespijn zaait Geen engel is die bang is voor de sater Geen huilbui die vervalt in warm geschater Geen fabeldier…

Lauterbrunnen afgedaald En daar de hoge waterval bewonderd Me even op het kerkhof afgezonderd Met Zwitsers geld koffie en taart betaald Nog naar mijn strooien zonnehoed getaald Me over ‘t klingelende vee verwonderd Chalets gezien stammend uit achttienhonderd Besneeuwde toppen dichterbij gehaald En dan, het groene gras in Interlaken Waar fabeldieren…

in het ijle En ik kijk naar jou Het plechtig, amechtig fabeldier…

Toen trok de meute Veluwwaarts, naar Maarn En kwam uiteindelijk in Overvecht Bij een bloeddorstig fabeldier terecht Een griffioen, zo lang als een lantaarn Het leek van ver een reuze kandelaar Eerst tuinden ze er niets vermoedend in Maar onder kop en romp school een leeuwin Wat was dat voor een reuze adelaar?…

Ja, werkelijk, ook ik ben een lief fabeldier. De schotsen die ik ben versmolten pardoes. Jouw stem verbrak de aardse kettingen van jaren dichtersleed. Het is wat ik werkelijke liefde noem en wat jij van de Griekse orakels vernomen hebt.…

Ik zie mezelf vandaag niet hangen hier Want morgenavond ga ik aan de zwier En opa's zwaard hangt blinkend in de hal Ik zie een roze wolkje: 'n fabeldier Misschien dat schoonmama nog komen zal Ik las, ik meen bij Vincent van der Wal Dat-ie eieren pocheert in een kwartier 'k Ben nog niet klaar met Anaïs Nin's Journal Ik zie mezelf vandaag niet…

ras Betweters die snelsonnetten vinken een Criticaster mierenneuker van geest zift muggen met lijf en leden koning op zijn eigen vitters-boeken-fuif ach zie daar de droeve Denker zitten naast de denkende Dichter vier bedachtzame handen in het haar hangend aan talige touwen de zwevende zangerige Eenhoorn en het extraordinaire Fabeldier…