Netgedichten

netgedicht (nr. 80.622):

Griffioen

Een zwijn kan, naar men zegt, gevaarlijk zijn
Evers dan, van vrouwelijke
kunne
Laatst was er een ontsnapt
uit Euvelgunne
Dat zagen ze terug bij Nieuwegein

Toen kinderen het zetten
op een schreeuwen
Dacht iedereen O nee,
toch niet die leeuwen?

Acuut trad toen de faunahermandad
Van Oude en van Nieuwe Euvelgunne
Met hulptroepen van
vrouwelijke kunne
In het geweer met wolfspin
en een rat

Ze zochten tussen Denekamp
en Baarn
Bij Ommen, Dedemsvaart
en Springendal
Bij Tubbergen en landgoed Herinckhave
En bij Ootmarsums lustoord
van Singraven

Daar lopen evers meestal
in de val
En zwijnen, zeker tijdens
carnaval
Maar ook in Dinkelland niets, niemendal...

Toen trok de meute Veluwwaarts, naar Maarn
En kwam uiteindelijk in Overvecht
Bij een bloeddorstig fabeldier terecht
Een griffioen, zo lang als
een lantaarn

Het leek van ver een reuze kandelaar
Eerst tuinden ze er niets vermoedend in
Maar onder kop en romp school een leeuwin
Wat was dat voor een reuze adelaar?

Heel slinks spande de hermandad z'n netten
Om 't angstaanjagend monster
vast te zetten