inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 50.360):

EENHOORN

Jonge maagd
Veilig in omheinde tuin

Jij temt met je handen, streelt
De woestheid uit mij weg
Mijn hoofd leg ik in je schoot

God duwt al de ziel van Zijn
Zoon richting conceptie

Ik stond slechts symbool voor
Zijn latere Lijden

Men noemt mij fabeldier
Mythologisch, fallisch wel

Men is vergeten dat ik echt
Bestond, nog steeds besta

Dat Adam mij mijn naam
Gaf in De Hof

Eva mijn bloed in een kelk ving
Toen ik stierf en

Dat dit nog maar het begin van
Het verhaal is

Schrijver: Anneke Haasnoot, 28 december 2013


Geplaatst in de categorie: literatuur

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 196

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Pama
Datum:
29 december 2013
A neverending story, mooi weergegeven!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)