Alle inzendingen over fietsend;

Gebukt door vele winden, zwoegde ik mijn trappers lam, mijn fiets en ik, wij zijn geen vrinden, de tocht duurt altijd veel te lang Gegeseld door de regen, waait daar maniakaal, de gierende wind mij tegen tis oorlog op mijn paard van staal. Er rust iets moois in de marteling van herfst, wij hebben u gemist, maar bij een gunstige voortstuwing…

Ik keek al fietsend naar jou. Je beeld bleef me voor de ogen. Het landschap ebde weg in ruimte en tijd ... Ik keek in mijn levenswiel: al mijn spaken vergleden, naarmate tijd mij versnelde, tot één doelwit, namelijk: jij ...…

ongure kerel trapt verbeten fietsend door gure noordooster…

Fietsend door polders gezien vanuit een auto benijd ik mezelf.…

Vliegende bomen Stammen vol mos handen los Fietsend door het bos…

Wie fietsend naar zijn werkplaats sjokt moet obligaat een helm op de kop. Maar de ambtenaar hangt met veel misbaar zijn hersenen niet aan een kapstok.…

in het wondere land van klitorije bagels puntjes pains de champagne ulevellen cerise vol in pure reepjes neuzen fijne sproetjes van cocanje deernes druipen diep om in te kruipen ammehoela choccolata fellationaria laveren kanjers gups fijn met kneepjes in drasland op pollen zeg cran vulvaria evenwichtig eng op te smalle randjes vertraagd fietsend…

Ineens weer acht op de achterbank van een beige citroen Lavendelvelden tot de horizon in geurend blauw-paars Groen is schaars zinderend de zon fietsend de helden De finishlijn wacht lelieblank…

Een fietsend kind wordt nog een zeldzaamheid Dus schrappen scholen het verkeersexamen Daar zij dit dreigend tijdsbeeld reeds beamen Het laat zich raden waar dit straks toe leidt Zo raakt een kind, vrij van examenplicht Juíst stuurloos en in wankel evenwicht…

Een nazaat van een regentesk geslacht En zelf bestuurlijk ook royaal ervaren Mag nu het onderkoningschap gaan klaren Al was de procedure wel verdacht Hier rapt Piet Hein zich fietsend vast wat los Voor eigentijds advies in Huis Ten Bosch…

Fietsend dagdroom ik dromen. Fietsdagdroom je ook van mij?…

Een groeiend aantal mensen in dit land staart, waar ook lopend, fietsend, joggend, werkend, van wat er om hen heen gebeurt niks merkend, stompzinnig naar het schermpje in hun hand Met smart verlang ik naar een spoedig end van deze modieuze ego-trend…

Herriemakers op het dak Nee geen Sint & Piet noch meneertje Krentenkak schreeuwen zij, van grote hoogte, naar benee onverstaanbaar is de boodschap wil je vliegen, ga je mee mensen rijden fietsend door hebben geen oog voor natuurschoon ook al gillen de twee luid in koor…

Al fietsend kwam ik langs een veld Waar asperges werden gestoken. Toen kreeg ik sterk de indruk Dat voorwaarden werden ontdoken. Vaak blijkt bij dit soort activiteiten Dat de schoorsteen eerst moet roken Want hoeveel van het witte goud Wordt er zwart in de zak gestoken.…

Mannen met bierbuiken, bolle gezichten, plooien in hun nek, in korte broek, sokken en sandalen aan, sjokkend of fietsend met wijduitstaande voeten … Dat er vrouwen zijn, desnoods andere mannen, die met die wezens tafel en bed delen Hulde! Ze offeren hun leven Dat Alex hen een lintje geve…

Fietsend door de sneeuw hoor ik een meisje zingen. Moederziel alleen staat ze op ’t stille plein te staren naar de vlokken, haar benen swingen. Koordjes van haar wollen muts dansen vrolijk mee. Haar “in excelsis Deo” klinkt zacht maar krachtig na als ik over mijn schouder haar nog eenmaal gadesla.…

Scheldedijk fietsend Wedren tegen levensloop De stroom kan ver leiden Maar maar een eind meegaand Blik op de loop Getrokken naar de diepte Vissen voelen zich niet meer thuis Zuivere lucht, vervuild water Zuiver geweten, vervuild inzicht Vervuld verleden in de toekomst? Terugrit tegen de wind in Voor de boeg. Avondlijk gezwoeg…

En toch, ik kan het niet vergeten Het kleine dorp waar ik vandaan kom Zomers geleden, zwaluwen vliegen boven mijn hoofd Lege straten, fietsend naar de derde dijk Een leeuwerik stijgt zingend op Uit het gevangen zonlicht van het koolzaad Toen en nu, momenteel doorkruisend Zie ik mezelf staan, alleen en niet ongelukkig De vangst van paling vergoedt…

nee, noem me niet eenzaam al jarenlang tezamen langs deze weiden prikkeldraad heeft ons 'in het echt' verbonden We hoeven niet voor ons vertier naar Parijs of Londen tevreden in onze standvastigheid De wandelende heer of fietsende dame rusten hier uit... hand-aan-de-paal Ze komen er op verhaal.....…

Ik zit voor het raam en sluit m'n ogen Slechts twee weken terug in de tijd Daar fiets je met je rossige haren Een glimlach die sombere dagen openrijt Een kaarsje ontstoken om het licht te wijzen Vandaag eindigde jouw levenstaak Nooit meer fietsend door de straat Zwaaiend naar allen en iedereen Mijn koffie is bitter…

Hij staat nu heel kapot, bij ome auto-dokter twaalf maanden heeft dit jaar de dertiende liep leeg het fietsend Nieuwjaar in. Toch loop ik met een lach, nu nergens heen te razen en lekker veilig thuis dit rot-jaar uit te blazen.…

vier vetgedrukte regels in het ochtendblad kruipen gelijk onder de huid ‘Drama in de Vogezen’ vijf jarige levenloos aangetroffen de aangeboden kat, die hij meisjes uit de buurt beloofde, een list deed het verhaal de ronde in het dorp fietsend op zoek, naar goed gelovigen een gemakkelijke prooi het kleine meisje honderd meter van huis…

Soms, fietsend langs donkere grachten, duikt je blik ongevraagd een woonkamer binnen, stuit op een glimlach, een hand op een schouder, maar je bent al voorbij. Niet meer dan een tiende seconde lijkt nodig om haarscherp te tonen waar het om gaat.…

Het harde van het leven dromen in een grote glazen bol altijd moet je blijven geven van verdriet je hart zo vol mooie momenten blijven vergeten om voor anderen door te gaan blijf je het goede met het slechte meten terwijl je op hetzelfde punt blijft staan Altijd fietsend langs de heggen kijkend naar de bloem in de zon wat zou ik ze graag…

Middelbare mannen, met buikje, op mountainbikes, fanatiek fietsend voor vetvermindering en verfitting; Zie ze shinen in hun strakke pakjes en kekke broekjes van de decathlon, kletsend over collen als de Mont Ventoux; Ze wanen zich jaren jonger, kilo’s lichter en potenter, hopend, dromend van lange liefdesnachten en atletische standjes…

De wandelaars -die wandelend dromen- de berm slechts veilig voor z'n voeten De fietsers -die fietsend dromen- in de rug gereden door automobilisten als dagjesmensen Het is te wensen dat deze dijk een fiets- en voetpad rijk zal worden Want aan de boorden van deze dijk wordt -tevergeefs- gezocht naar....…

Ver kun je hier kijken je ogen wijd open De lijnen van voet-en fietspad tussen Gelderland en Brabant Het Maaswater binnen oever en wal waarop de dunne populieren Bakens die -zichtbaar- herfst vieren een afscheidsfeest van lang daglicht Hier, fietsend op de dijk verliest leven z'n gewicht zie ik zon in 't water schijnen…

De hemel draait bedwelmend rond terwijl ik me vergaap aan stralend blauw en zomerroes verpakt in blond al fietsend door de morgendauw Haar lokken zweven in de wind overspoelt het landschap met een lach zo speels onschuldig als een kind tegelijkertijd betoverend compleet van slag Al slippend, verloren in een laatste bocht onbewust van noodlot…

Ze zitten achter je aan Lopend, rennend, fietsend of met het openbaar vervoer. De angst vliegt je naar de keel Terwijl je je verstopt, machteloos toekijkt. Met je ogen dicht adem je in en uit. Eenmaal uit je trance ontwaak je Je niet realiserende wat er gebeurd is. Gewoon opstaan en vooral niet op in gaan.…

een fietsend kind werd aangereden en was op slag dood langs een wegberm staat een kruis met bloemen omhangen en een chauffeur zit met een wrang gevoel gevangen.…