Alle inzendingen over gerst

Ik drink weer hop en gerst verveel me, dus ik dicht is dat dan nu de kerst die ik me heb verplicht Ik ken ze nog frapanter een meisje veel charmanter Is twee dagen alleen met niemand om zich heen Eindelijk eens tijd voor zich alleen Geen debiteurenlijsten om haar heen Is dat allicht de kerstgedachte Waar elk mens ooit eens naar smachte…

Er stonden monumenten op het veld die door Van Gogh gepenseeld konden zijn De kleur geel zag je soms een blauwe strik van een zomerhoedje We lagen verscholen tussen tarwe en gerst bekeken de monumenten Hadden ze de namen van de verloren zonen of bleven het onbekenden…

ik zag het koren vannacht dromende rogge en gerst het graan in onze liefdesherfst op deze velden volgeel zag ik het vanmorgen rond vijf uur zachte ogen in wiegende wei op het vruchtbaarste land in de rode bries van liefdeswinden die zijn bestemming bereikt als een perfecte landing op onze lippen van de dageraad…

Een roos ontluikend en een druif die berst, In zwellende aar de volle korrels gerst, Van sparren ’t hars, die traan uit overdaad, Een vogelgorgel waar het lied in slaat, Dit dringen voelt de dichter zich verwant, Daar ’t wordend wonder, dat hém stuwt en spant, Ook tuinen bloemen zijn en glanzend fruit, Blank brood en wierook en een blij…

Zweten, drinken, geur van gerst en reuk van rook. Hé, zwart jasje met je grijze streepje. Oud, versleten, weggehangen. Weet je nog?…

Brechtje Blaasbalg slingert heen en weer tussen kwaad bloed en koudvuurspoor ze zal geraakt worden door de knoet van het luid klappend volk zij rekent niet meer in dagen of nachten tot de oogst aan haar voeten ligt zal zij wagen om dit godvergeten land van man en macht te ontschragen het vuur in haar ogen ontvlamt de gerst vogels verschrikken…

De zotte glimlach hief de tederheid naar een verzakte plank bedwelmd door handgewassen stank Voorbij, te snel voorbij, gleed de lente heldhaftige haver groette het gerst dat weelderig opschietend het verst in wasdom was gevorderd. Hij ventte het ruwe tarwebrood langs elke deur in een roes van bedwelmende tarwegeur.…

'Waarom,' vroeg hij aan mama, 'krijg ik altijd gerst en gort en nooit eens ijs en friet met mayonaise op mijn bord?' 'Je stelt je aan,' zei mama, 'want je krijgt ook rauwe biet.' 'Dat klopt wel,' riep de knorrepot, 'maar dat lust ik ook niet!…

's Avonds zie 'k de sterren geren, die daar zitten, hoge en fijn, als ik, moe van ‘t lastig weren onder 's arbeids leed en pijn, ene oogslag naar omhoge buiten 's werelds enden sla, en mij eens de hemel toge nog, aleer ik slapen ga. Al de lieden rusten neerstig: hier en daar nog een die tiert, en de blijdschap…

De pilsprijs in de kroeg gaat flink omhoog Vijf euro minstens ga je straks betalen Voor flinke drinkers is dat best wel balen Het hangt niet zo ontspannen aan de toog Maar desondanks ga ik weer naar ´t café Uit voorzorg neem ik wel een sixpack mee…

De Heleboel verstrooit dromend in stromende regen op de bodem van het gat dat vanaf 12 mei 2005 koninklijk verwaterd meer bekend staat als Blauwe Stad het blubberzand zo heerlijk nat verdonkeremaant historische grond van voederbiet en tarwe gerst zelfs rogge groeide hier en aardappels voor fijne patat gelaarsd trekkebeent het voetvolk…

in een cijfer kan je niet leven het is om het echie zonder enige reden zoveel moord zoveel kerst zoveel gestoort vol van gerst zonder sonde mea culpa jij die wordt waar zeven orkaan naast orkaan zoveel moord zoveel crisis zowel zuid zoveel noord als alles uitvalt haal je water uit de sloot bessen komen later…

Haver, gerst, boekweit en rogge Biodiversiteit uit een historische tijd Zelfvoorzienend in voorraad Het landschap als kameraad Bij de oogst van spelt Je stond versteld Granen met lange sprieten Aan het randje groeide bieten Landschappen waarin je kon geloven De teelt en al die korenschoven Wisselbouw beleefde je trouw Er was geen ruimte…

rozerood staat kruidig de zuring, op lange steel met bloemenpluim, daar rondom heen vliegt blauwig groen, doorzichtig een waterjuffer heel voorzichtig verderop in wilde orde, omgord met ruigte, staat gewapend met stekelige stengel, de bramenstruik de geurende vrucht, door zon gerijpt lokt hommels in zoemende vlucht als zaden zijn gezet, de gerst…

verschietend zijn team op sleeptouw neemt den kuyt - voetballend gesproken de authentieke leider die het stof zuigt dat anderen slingeren laten die - zichzelf kastijdend gelijk een wals op stoom in een werkgang het verzet plet en verschroot den kuyt - de koning van feyneoord venijnig en geslepen brengt ons gelijk tarwe, haver en gerst…

De klaver, de luzerne, tarwe en gerst glijden als vonken goud in diepe vore. De leeuwerik antwoordt jubelend tot in 't verst op elke zaaier die zijn hoop ziet gloren. Voor de eerste maal na de verruwde dagen dalen de dieren naar de waterplekken. En de stalkalvren die zulk licht niet zagen, schuren verblind hun kop tegen de hekken.…

Ook al sterven overal mensen Ver van haver, tarwe en gerst. Ons zal het worst wezen, ons is het zo wel best. Wat is ons het leven van een ander mens waard, Als het niet onze mond vult en ons tegoed spaart. Ergens staat ineens een wereld stil; Niet langer van zin, wat de mens van hem wil.…

Hij zag ze zwoegen in z’n schuur, ze dorsten gerst voor bier. De boer was iets te enthousiast, piepte de deur op een kier. Kabouters hebben goede oren, ze hoorden dat geluid en staken met een stengel stro de boer z’n oog er uit. Hij leerde zo een harde les: je zult het zwaar bezuren als je dom genoeg bent om kabouters te begluren.…

Het Gersten heb ik steeds geprezen, Het Leuvens valt in mijne smaak, De Bruine drink ik met vermaak, En de Uitzet mag er stellig wezen; Met Faro, Beiers, Porter, Ale, Verfris ik gaarne mij de keel, En, zit mijn buidel vol vijffranken, Zo vul ik zingend mijne nap Met rood of gulden druivensap - Mij smaken allerhande dranken: Maar boven alle…