Alle inzendingen over gestuntel

[Tanka] steeds weer gestuntel van onbeholpen mensen die liefde zoeken samen verder strompelen op weg naar innerlijk licht…

De letterlijke val van Marianne Was exemplarisch in schlemieligheid: Door andermans gestuntel uit de strijd Het bleek de doodssteek voor haar laatste plannen Nu rest, naast wat geweest is, ons in deze De romantiek van wat had kunnen wezen…

Ik wil nog wel graag aan mijn trekken komen Zonder gestuntel en gezichtsverlies Vandaar dat ik altijd Viagra kies Maar ’t is gevaarlijk: ik voel me genomen! “Trek ik dat niet?”, vraag ik vol ongeloof “Ik zie nog goed, maar ben hartstikke doof”…

Een mierenvolk dat ons gestuntel zag, Verwonderde zich over ons gedrag, Dat het subiet als krekelachtig duidde. Zijn klare boodschap aan de mensheid luidde: Uw samenleving, die zit in de knoop, Wij bieden graag de mensen onze hoop!…

in het circus weerklinkt luid gelach als de oude clown over zijn eigen schoen valt een glimlach of geschater als de spiegel met menselijk gestuntel ons wordt voorgehouden we vallen en we staan weer op al schrijnt pijn als paukenslag…

je kijkt me aan en lacht je ogen vol tranen, schatert om mijn gestuntel. Een dode stilte breekt mijn hart verbrijzelt mijn botten tot scherven van verdriet. Ontmanteld sta ik voor je. Ik kijk je niet aan. Achteruit schuifel ik. Trek me zwijgend terug bij het gepoetste aanrecht.…

Getoupeerde haren, wolken lak, onhandige colbertjes, brillantine: twee moeilijke rijen, elk aan een kant. In het lege midden met das en pochet, de danskeraar, zalvend, zijn assistente zedig, naar het lijkt, in een zwarte jurk. De foxtrot, de tango, een Engelse wals; het jasje dicht, een houterige buiging. Gegiechel en gestrompel op de vloer…

haar hulpeloze gestuntel waarmee ze jou tot redder maakt? hier sta ik in al mijn perfectie geslagen hond te wezen een dezer raadpleeg ik Jef Hoeyberghs voor een koerscorrectie ik vraag hem om wat sleet op mijn goddelijk kleed…

ik word week van dingen dieren mensen van alles wat onaf is van alles dat anders loopt dan bedoeld van struikeling stotter botsing van gestuntel met de deur een grapje dat in het water valt maakt me zacht net als mijn hart als iemand zachtjes zingt ik smelt van de beller die zegt: ik ben verkeerd verbonden een schitterende scherf…

In 'Amateurs' laat Wim Overweg zijn licht schijnen over het gestuntel van de Amsterdamse naamdragers van de grote Griekse held - ooit wapenbroeder van Achilles en Odysseus - een blamage die tot in de verste uithoeken tot hilarisch leedvermaak heeft geleid, van de kleinste dorpen in de Atlas, tot de uitlopers van de pampa's in Tierra del fuego, de…

wie ben ik - Met misbaar en -noegen de poetrybraaksels Tot mij neem, walg ik en neig tot nausee Zum Kotzen, jazeker en verder en meer Ik waak voor clichés en gezapig gezanik Gestuntel onpasselijke passe-partouts Zichzelf repeterende herhalingszetten Im großen Ganzen der grote ganzen Dan zorg ik voor paukenslag der metropolen Aan het grote…

staat in zijn pandje te wachten op wat komen gaat maar de paarden zijn verdwenen dus nu komt ie steeds te laat Op het pleintje touwtje springen soms doen ook de ouders mee dat vereist toch wel wat conditie dus dat wordt maar een sprong of twee Hoepelen of diabolo nou dat doe je zo maar niet dat vraagt toch ook wel oefening als je dat gestuntel…