Netgedichten

netgedicht (nr. 83.156):

losse eindjes

ik word week van dingen dieren
mensen van alles wat onaf is van
alles dat anders loopt dan bedoeld

van struikeling stotter botsing
van gestuntel met de deur
een grapje dat in het water valt

maakt me zacht net als
mijn hart als iemand zachtjes zingt
ik smelt van de beller die zegt:

ik ben verkeerd verbonden
een schitterende scherf op de
stoep doet me weerloos stilstaan

zo gaat het ook met een
geknakte bloem en het
geluid van een brommobiel

de kleine bange hond
maakt me week net als
de jongenshand

die in Coimbra Rose
i luv Chantellie in vuur
op de muur spuit

ik smelt van een los eindje
in een onbewaakt ogenblik zoiets
is misschien een klein geluk