Alle inzendingen over heelal maan spiritueel

Onderwerp: FW: FW: geschreven op 3 januari 2021 verwerking volle maan Wanneer de troubadour zijn minnelied speelt De afgelopen week de maan als zonlicht scheen Heel de week Dan zing ik als Verminnen Volle maan Spreek het zonlicht aan.…

Ergens in het heelal Een vuurbal Koelt af tot planeet Echter nog steeds heet Miljoenen jaren verder Ontstaat een herder Die het leven doet beginnen Spiritueel van binnen Een schaap, een koe, een paardentram Wat wijn en bier, ik zuip me klem En onder invloed van dit alcoholische genot Schop ik mijn wereld weer kapot…

geestelijke pijnen ondermijnen mijn kracht hersenen kraken en rekken lichamelijk verschijnen krampen en spastische trekken ik zonder mij af wordt één met de nacht het duivels gespuis op mijn schouder gebied inhaleer en… geniet de rook maakt me wazig, slaperig, slap de pijnen verdwijnen warempel ik lach!…

de vogels vliegen het water stroomt onwetend van een horizon het heelal is zo groot maar denkt daar niet over na luister, luister…

Vlinder danst in het morgenlicht zijn sprieten genietend naar de zon gericht hij fladdert en dartelt vrolijk en blij leve het leven, de wereld is van mij Dan steekt een storm op geheel onverwacht vlinder vecht uit alle macht maar wanhopig fladderend stort hij neer mooie vlinder is niet meer....…

Dozen vol vergeelde foto's in een stoffige zolderhoek vertellen zonder woorden meer verhalen als een boek. Beelden van een leven vol van blijdschap maar ook pijn nemen je mee naar het verleden tijdmachine in het klein.…

Volwassen worden en langzaam afstand doen van dromen omdat alles wat moet er steeds tussen lijkt te komen het gevoel hebben dat je word geleefd in plaats van leeft en dat je halfvol door de dagen heen zweeft Sommige dagen kan ik het even niet vinden die passie, dingen waarover je je als een kind kunt opwinden ik mis ergens naartoe werken, ergens…

Momenten waarop ik kan zwijmelen in verdriet Intens verdrietig zijn en ondertussen zo ontzettend gelukkig omdat ik iets voel Niets voelen Leeg en verdoofd zijn, geen kant op te kunnen en vastgeroest in je hoofd In zijn patronen Of die van haar Verdriet is prachtig Verdriet is genieten Huilen is fantastisch en pas wanneer mijn gezicht plakkerig…

Je ging op reis en ik ging niet mee Alleen op pad Niet langer met zijn twee Het meisje waar ik mijn leven mee deelde Het meisje dat ik streelde Tot de slaap jou in zijn armen sloot Want in de mijne Hoor jij niet Niet langer Ik hoor mezelf, ik fluister Dat ik zoveel van je hou Dat ik even later beseffen zou Dat je eigenlijk Een vreemde…

Ik kijk naar mij met andere ogen Niet die van mezelf Ik analyseer en overdenk Het gaat echt als vanzelf Wie zou ik zijn zonder jou En wie kan mij vertellen Wie ik zou zijn, was ik alleen En zou het me beknellen Als ik gedwongen worden zou Om naar mezelf te kijken Te kijken zonder oordeel, Zonder te hoeven lijken Op een ander en zijn of…

Associëren Associatie Wat is die van jou Als ik dit zeg of ik dat doe Wat doet dat dan met jou En als ik je dan opeens Met tekst een klap verkoop Of je misschien toch even In iets pijnlijks onder doop Dan is mijn antwoord Sorry, Weet dat het me spijt Mijn associatie was net even anders Nu ben ik je kwijt…

Ik wil naast je liggen, samen zijn Uren naar je kijken Ik wil je bloot en aangekleed maar vooral gewoon dicht bij me Ik wil je voelen, samen zijn en lekker samen zweven Ik wil de mooie en lelijke dingen samen gaan beleven…

De man die vies stinkende massa opruimt van de ontwikkelde spirituele man of vrouw... is degene van wie ik houd. Hij inhaleert de rotzooi, als zodanig zodat hij zéér spiritueel werk zuiverend op zich neemt! Zonder het van de daken te schreeuwen. Geld voor de dag van morgen. Zonder zorgen.…

Het heelal, zo onbegrensd Zo groots, zo wijds en zoveel omvattend... Het uitspansel, de hemel De zon en maan, de sterren Zo ongekend, vol energie draait onze aarde mee in het oneindige heelal... Het is niet te bevatten Geen einde, maar ook geen begin En ik zit daar heel klein ook tussenin...…

het heelal of de ruimte eindeloos mooi...…

Over een maan, die goudgeel scheen zich wellustig spiegelde in de nacht een email naar zichzelf schreef vanwege het zich verbonden voelen met een oneindig heelal een antwoord bedacht op een bericht, dat zou komen…

De stille zilveren maan, hij volgt naast sterren stralen en wolkenstofjes ons dagelijks spoor en heeft ons nooit verlaten. O stille maan hoeveel eenzame nachten waarin het mij zo angstig te moede was zag ik een gulle blijk van je troostende vale schijn. Jij wilde zo graag altijd voor mij zijn.…

Er woont een wezen, ik zeg wezen want het is iets dat niemand ooit eerder heeft gezien, aan de achterkant van de maan. Het heeft wel 30 armen waarmee zij haar wereld draagt, dit om te voorkomen dat niemand ooit de maan nog zag.…

Ik liet telkens alles los in mijn leven, om het daarna weer te hervinden, maar aan jou bleef ik me binden, poëtisch als spiritueel, en vooral ook hartelijk emotioneel.…

Een blij gezicht te zien van die blinde man. Die blinde man die zo gelukkig lachen kan om al die levenszaken zonder licht; waarop hijzelf geen zicht heeft, maar die zijn geest fantasievol prikkelt in een eigen licht. Zijn zien is spiritueel naar zijn eigen woord. Zijn zien is soms scherper dan het een ziende uitkomt en bekoort.…

Je moet de goddelijke krachten, die de goden bijeen dachten vertalen naar de aarde in alle aardse talen, om te genieten van kunst, aarde en zee, bracht je een nieuwe gunst met goddelijke daad mee.…

Dat wachten is oerouds en uiterst spiritueel. Wat gaat nu nog met lichtelijke ongeduld gepaard heeft leven toch alsnog een climax bewaard. Dit wachten is oerouds en uiterst spiritueel, je had gelijk maar wat heb jij nu nog nodig. Moeten we nog maanden vruchteloos bezig zijn of word ook jij eerdaags die wakende serafijn.…

't Liefste wat ik weet is dichten, Dat is: van de innerlijke gezichten Woorden maken. Die doen ontwaken In andren wat ik zie; — Zodat van vreemd en menig Wij worden vriend en enig: Zielen raken Elkaar en slaken Een zucht, een melodie.…

De velden, bossen, dorp en stad Zijn achter mij: de zee Is voor me en lokt en troost mij wat Van wat mij 't land misdeê. Zij ruist, zij lokt ; zij trekt, zij deint, Zij murmelt: mee, kom mee, En als uw voet op 't land u pijnt Wees dan een golf in zee.…

Er was gedroppel dat zich op mij strooide, Er was een hemel en een hemels weer, En ik genoot en leefde in iedre veer, Verheugd omdat zo schoon heelal mij kooide. Toch wiekte ik traag en wendde en naar mijn ark Richtte ik de koers: van boom op hoge heuvel Plukte ik een twijg en gaf me aan 't venster in.…

Gij zijt mijn Heer, mijn Vader en mijn Vriend. Als ik misdreef dan deed ik het door u. Ik die misdreef, die van mijzelve gruw, Ik heb misdrijvend u alleen gediend. Ik die misdreef en die, uw straffen ziend, Staan zal gelijk uw zoon, niet blind, niet schuw, Straf mij en duld dat ik als eenmaal, nu Vóór u zal staan, wel bevend, niet ontvliênd…

Er is geen maat die ik in u niet vind. Gij zijt de berg en gij zijt ook het grein, Gij zijt de aardwoning en het hemelplein, Gij zijt de vader en gij zijt het kind. Ik heb mijn ogen die u zien, maar blind Zie ik u ook: in mij het bloedgedein Is zozeer u als de eindeloze trein Van vormen, die nooit eindt en nooit begint. En 't vormenloze…

richt schijnsel van de maan en zet je in het volle licht buig stralen van de zon tot warm hart en kleur je rood pluk goud uit de sterrenhemel en kroon je tot mijn heelal…

Die uit het heelal geboren Door licht van zon en maan Op zand en veen tot wasdom kwam Prijst elke dag het nieuwe ochtendgloren Nu de hem door anderen toegedachte tijd Is voorbijgegaan…

De sterren stralen als kristal het is de goudenregen van het heelal verblindend is de maan die zich totaal open heeft laten gaan het is een prachtig gezicht al dat flonkerende licht de juwelen van de nacht hebben een enorme aantrekkingskracht.…