Alle inzendingen over hoe

Vanmorgen nog zag ik je auto staan, daar aan je huis langs de grote baan. Gemis zonk als een nacht in mij. Verlangen gaat de hoop voorbij. Wat stelde het voor? Ach, veel bellen en praten, een lach en met veel schroom een kuise kus. Gemakkelijk te verwerken dus? Gemis zinkt als een nacht in mij. Verlangen gaat de hoop voorbij.…

ze waren aanwezig, meer in aantal dan het gezwam van onderling bakkeleien wie nu de mooiste kleuren droeg of het groenste blad ja, de viooltjes spraken vannacht de huiskamer vol met eennachts spreuken en onderlinge verwensingen anderzijds werden ze aan schouder gedragen en van snaar tot snaar ontheven van een spectaculair melodieus ontheven…

schemering die zich spiegelt in jouw trieste ogen, vertellen over onzekerheid, je voelt je wat bedrogen. tranen bollen naar beneden, ze kussen je zachte wangen. jouw ogen stellen vragen, hoe kan ik... de toekomst vangen?…

Elke week kijk uit naar de vrijdag Dat ik jou in Utrecht weer ophalen mag. Mijn oren suizen en mijn hart bonst Dit wordt weer een weekend met pret voor ons. Samen rijden wij naar de waterkant Liggend in het gras hand in hand. Ons geluk kan echt niet op En onze gesprekken kennen geen stop. Hoe fijn dat wij elkaar hebben gevonden Een…

voeten, benen, een gat te dik of wat te dun een lijf vol genen met een kloppend hart elegante hals of een dikke nek een hoofd met een gezicht kronkelende hersenen ogen die dwingen of stralen het goede of het kwade alles gezien in het ware licht de mens leeft of tracht te overleven in zijn kort bestaan werkt het zo niet... dan...klappen…

Hij is niet uit de lucht komen vallen daar in Bethlehem al klonk er de boodschap en het lied van engelen maar heeft moeten groeien vanuit een vormeloos begin – er was alleen maar een woord dat mocht worden geloofd en dat zijn moeder ontvankelijk maakte Ook de vrede zal niet uit de lucht komen vallen als een warm zacht kleed over ons heen…

In een adem noemen, een vrouwtje van 83 in elkaar rammen, hoe heldhaftig idioot! Je zou je oma moeten nemen! Twee ezels stonden in een wei, zusjes ook nog, een imbeciel kwam erbij en mishandelde ze zo erg, dat een van de twee moest worden afgemaakt. In een adem: ezels mishandelen, oude dames in mekaar rammen, wat een helden! Nee, dan…

Het oor waarmee wij horen, getuigt van grote wijsheid, genialiteit. Toch heeft het onze hersens nodig, voor begrip en onderscheid. Een ingebouwde filter, laat woorden binnen, of juist niet, soms bewust, soms automatisch. Stel jezelf open, of juist niet. Het kan beslissen over dood of over leven. Een waarschuwing opnemen of negeren, hangt…

Ze zei: dit is niet 't individu van wie ik hield de persoon die mij deed blozen, terwijl de zon oprecht-uitbundig scheen niet meer echt de eenling die mij destijds kleurde Als inwendig uitwendig wordt liggen vrijwel alle organen toch echt buiten 't lijf terwijl vervolgens inwendig, helse leegte wel moet klinken zeker als de aanjager…

ik voel me zo vrij: een vogel ……… afhankelijk van het jaargetij…

Wist je, dat geen mens weet: wanneer het voorbij is, je leven dat ooit heel pril begon net als bij iedereen het leven, wat ooit is ontstaan en gegeven kan voorbij zijn in een oogwenk, een tel een moment, dat je daar bewust van bent! Geen mens weet, wanneer het voorbij is, het leven wanneer het hart stopt, het over is geen individu weet wanneer…

Wanneer alledaagse filosofie poëtisch wordt opgeschreven ontstaat filozie. Wanneer alledaagse filozie leert luisteren naar muziek ontstaat filoMUzieK. Wanneer een klank klinken gaat als woord. Wanneer een woord resoneert als toon. Wanneer uit klanken en woorden een klinkend gedicht ontstaat. Wanneer filoMUzieK tot ons spreekt. Wanneer…

Kent u, ken jij ook van die mensen die voor je denken en zelfs zeggen na te denken te denken over jou, wie je bent die dan weten wat goed voor je is wat je anders zou moeten doen wat je beter kan laten en hoe je het kan maken die zelfs zeggen het, dat en wat vooral voor jouw bestwil te doen te overdenken over jou, voor jou en het zo,…

Buiten waait de wind zachtjes om m'n huis maar in mijn hart, is het net een kleine storm terwijl jij buiten geniet van het bladgeruis plagen mij vele.onbeantwoorde vragen Iets zijn of iets worden in 't leven valt niet mee op aarde leven, met zijn allen in goede tijden is altijd een vraag, wanneer is men dan tevree dat denk ik bijna nooit…

Hoe is de stand van zaken? zijn er nog noten te kraken? valt er nog een knoop aan te naaien of een mouw aan te passen? Hoe staat de vlag? hoe was je dag? zitten we op het goede spoor? kan het er nog mee door? Hoe is het weer bij jullie? nog vuiltjes aan de lucht? houden we het droog? trek je broek omhoog (refrein) Vraag het aan…

Ik ben in Holland met de hoge dijken hondenbelastingen en allochtonenwijken Verplichting te solliciteren Gedwongen om de taal te leren Dat had ik helemaal niet in mijn land! Daar had ik een piepklein keukentje Met een grote pan, daar zaten we, met ze allen, urenlang. Dan vraagt U mij: "wat doe je hier, ben je dan verdwaald?" Ikke…

Ik ben dat kind dat overal buiten ging staan en ik keek: waar kwam die chaos, die onrust vandaan het was de stroom, die wervelwind van gevoelens waarmee God vanuit de hemel de aarde wakker kust.…

Ik gooide een blik al naar benee, ' t was er slechts eentje- echt geen twee, een kreet volgde op die gooi, ' of ik wel lekker was en meer van dat moois' het blik had iets geraakt, zonder da'k het wist, weet ik veel dat een blik nooit iets mist! Dus keek naar mijn hand sprak haar vermanend toe, blikken mag je werpen, maar…

Oud en broos afhankelijk van hulp Mijn pillen liggen door elkaar Mijn lijf trilt en is zo zwaar Ik woon zo graag in mijn eigen stulp Er wordt het uiterste gevergd van mijn krachten Kwaliteit in de zorg...... Ik kan niet wachten!…

Groeien als in een cocon mooier, steeds mooier sterker wordend precies op de juiste tijd op hetzelfde moment nog niet bewust van hoe, al wordend, te zullen Zijn. Dan komt het moment dat het gebeurt de cocon scheurt het mooie komt naar buiten langzaam, als een gevecht ontvouwt een schoonheid opent het Leven zich werkelijk gekreukte…

In ’74 werd hard gebaald We waren stukken beter dan die moffen Nog nooit was beter voetbal aangetroffen Het doemscenario heeft zich herhaald We kunnen wéér eens collectief gaan rouwen Toch blijf ik van de voetbalvrouwen houwen of Ze hebben het gehaald, de voetbalmeiden Hoe prachtig klaarden ze de Deense klus Geen treurnis meer, dit keer…

Ik lig te bed en luister naar het hozen van de regen op de brug. Het lijkt wel sinister gefluister, ik streel de kat op haar rug... Een late reiger is opgestegen uit zijn nest in een els aan de vaart en daalt nu met diepe vleugelslagen zijn vlucht is de vangst immers waard. Majesteitelijk maar zonder veel luister zet hij zich naast…

Bepalend voor het tijdstip van je dood Is het formaat van wat heet telomeren. De langste kunnen zich het vaakst halveren, Wat dan de kans op ouderdom vergroot. Niet fair, dat wie toch al de langste heeft Daarmee ook nog eens heel veel langer leeft.…

Mijn vader droomde ervan ooit een groot voetballer te zijn hij werd chauffeur van een bus ik droom ervan ooit een groot dichter te zijn het is dezelfde cyclus altijd gevangen altijd klein maar een groot verlangen.…

weet je het nog? vele rimpels geleden jij en ik, een gelukkig paar, wat was de wereld tevreden op stap met wat vrienden, een dagelijks tafereel we dansten en lachten en speelden toneel we renden door bossen, beklommen steile rotsen, kampeerden in tenten of in donkere grotten niets of niemand op dat moment kon die vurige hartstocht…

morgen wordt beter de dag voorspelt het altijd maar warmer en heter ik voel de passie zweten mijn lichaam verdrinkt in verlangen naar de dag van... morgen!…

O laat dat nu mijn danklied zijn: het met vertedering naar jonge blaadjes kijken en weten dat er telkens weer signalen zijn om hoopvol door te gaan, al is er ook een wereld vol conflicten. Er is muziek, er zijn gedichten en veel wat enkel kinderogen zien. Vernieuw mijn kijken, schep een zuiver hart in mij en aandacht voor wat klein en…

Zwijgzaam zoek je naar de woorden, gevangen in je eigen hoofd. Gedachten maken vreemde kronkels, gevoelens raken uitgedoofd. Het maakt je bang en heel onzeker, niet snappend hoe dit jou nu raakt. Nooit meer nieuwe herinneringen maken, niet meer weten hoe iets smaakt. Staren naar een lege toekomst, bang voor wat nog komen gaat. Steeds…

Op ‘n vraag van mij antwoordt m’n broer “ja”, niet lang daarna gevolgd door “al hoe wel”, waarop ik app “Heb nog nooit iemand zo mooi dit woord zien spellen. Volg je misschien ‘n cursus Arabische taal?”…

Het is genoeg om genoeg te hebben aan een glas dat valt aan scherven. Het is genoeg om voldaan te zijn over een bewogen leven dat gebroken is. Het is genoeg om te voelen wat je voelt. Het is goed genoeg om te zijn wat is. Het is veel te veel om stil te blijven staan bij wat ik mis. Missen doen we gisteren. Morgen komt vanzelf…