Alle inzendingen over iedere benadering he

geniaal blijft eigenlijk vrij normaal immers het geniale element vat per keer slechts 'n fragment weest dus niet bang voor de banaliteit van gebrekkig weten de specialist weet niet wat generaal is de generalist niet wat speciaal is zelfs de encyclopedist die per letter waarheid vist vangt maar fragmentarisch weet dan nog niet…

Geven en nemen Presenteren en ontvangen Plezier en droefenis Dapper en bang Eenheid en polarisatie Liefde en angst Blij en zwaarmoedig Hoop en wanhoop Gezond en ziek Licht en donker Liefhebben en haten Verlangen en afkeer Positief of negatief Het is lachen of huilen Ik hoop op veel lachrimpels En weinig tranen in 2025…

ergens wachten woorden die ik zal schrijven misschien uitspreken er is een zucht het duizelt van binnen waar te beginnen… ik voel me als de specht die hamert op een boom door bijna onwrikbaar hout -- waar is jouw zomergeluk de schikking van bloemen tot een gracieus boeket wat ging er toch fout……

Ik zal je niet benaderen.…

Kan niet werkelijk zeggen wat ik bedoel dat het altijd aan de oppervlakte is Ik bedoel dat het iedere seconde van mijn bestaan een rol speelt in hoe ik de wereld benader en ervaar Voel Er is niets wat ik zou kunnen doen wat daarin iets zou kunnen betekenen zodat het ook maar enig verschil zou maken wanneer ik wel werkelijk zou kunnen…

Fraaie brochures, hoor Jongerenreisburo Wees alleen waakzaam Voor ieder mooi woord ‘Kijk hé, relaxed zeg, een Megamassagebed Oh, nee, men doelt op Een bedevaartsoord’…

ik ben geheel en al de leugen ik heb de waarheid nooit gekend ook de liefde werd niet roder, nauwelijks zichtbaar of tot zee verwend blind voor minder en de dagen door het blote tij zo verdween ik in de angst, de welving van het water het geschreeuw nog maar net voorbij ik zei onder donkere daken…

de dood op een haar na benaderen en daar op dat opperste moment vrede mee kunnen hebben dit is bij het bedrijven der liefde voor even een gegeven... maar ook de zindelijkheid benaderen tot op het scherpst van 'de schede'…

Poëzie is het oud abattoir dat het vlees van de onslachtbaren snijdt het Absolute in de vleesmolen draait de slachter die ontwijdt een oor afsnijdt er een paar onzegbaarheden in prevelt uit ranzigheid zijn mond in kiepert op de verspreking sjiekt waarna hij enige eeuwigheid schendt worst voorschotelt in kerstboomschelletjes een variatie op…

Zeg lieve heer, ik was boos zo boos dat ik zonder reden zonder aanleiding eveneens een verslaggever omver heb gereden Ik deed het expres! Zeg lieve heer, na mijn daad zat ik gewoon in de kerk niet na te denken over het kwaad maar gewoon aan het werk wat de man deed. Zeg lieve heer, ik vraag u was ‘t fout wa’k deed expres een man van…

Er zit een zware neger op mijn schouder Met dikke lippen en zo zwart als roet Die neger roept: ‘Hé man.. ik zit hier goed’ Ik word in een paar maanden eeuwen ouder En ieder jaar zo rondom Sinterklaas Fluistert hij in mijn oor: ‘Volhouden baas’…

je snelt mijn gevoel voorbij zo ongeremd maak je mij ontstemd en terwijl ik daar sta en staar naar het zoveelste wegwuifgebaar: je rug keert zich steeds verder van me af ik sta besta en ik zeg: ontzeg mij niet wat je bij me achterliet want dan is het net zo weg als jij kom hier kom terug en keer je rug naar wat komen ging kijk hoe…

Mijn boodschap der ziel ligt niet in last noch lust maar tedere liefde in iedere bedoeling van een mensenziel... Dit kleine kristal beschermt en ontfermt zich over het ferme tedere leven in elk kind, bemind of onbemind: voor mij voldoende om goedgezind te benaderen en in elke capaciteit te blijven waarderen...…

Eindelijk heb ik de zolder opgeruimd. Geen stofnest heb ik er vergeten. Oude boeken raakten er geschift. Afstoffen heb ik opnieuw geleerd. Spinnen heb ik achterna gezeten. Nu pas durf ik in mijn kelder af te dalen. Hersenspinnen kruipen daar driftig rond. Angsten bewaar ik er in afgesloten flessen. Er wachten kisten vol ongeleerde lessen…

Het lijkt of overal een coach voor is: Een coach voor nachtrust en carrièreplannen, een fitnesscoach of een om te ontspannen. En zit je zonder, nou, dan is het mis. Mijn eega’s knappe coach doet GLI*. Nu zoek ik eentje tegen jaloezie.…

He eindelijk, ik hoor de wijs Walsen door het huppeldepup Zwieren door het bos He eindelijk, ik hoor de wijs Walsen door het huppeldepup Jubelen tenen los He eindelijk, ik hoor de wijs Walsen door het huppeldepup Jij en ik de klos…

Hé jij toekomst Ik weet niet wie jij bent, wie ik word. Hé jij toekomst Jij weet wel wie ik ben, wie jij was Hé jij toekomst Later word ik groot net als jij Later word ik jou…

Er is meer diepte dan zij laat zien en een fonkelende helderheid niet alleen onder de oppervlakte maar bij elke voorzichtige benadering een vage schijn in rimpelloze breekbaarheid In haar glanzend web onthaalt zij ieder nieuwsgierig oog een spiraal waarin ik vaag herken de lijn van schepping Een tedere aanraking maakt mij bewust van…

ik er in woon, benaderbaar door warme wind en het glimlachen van een kind een zandrimpel schreeuwt een rode veeg ik vang alweer zijn echo op…

iets willen schrijven dat is niets dan tijd verdoen doorstrepend wat je schreef opnieuw schrijven en ook dat weer schrappen aangezien wat je gedacht had slecht bleek maar bij nader inzien nog zo gek niet was misschien zelfs bij benadering het beste hoe- wel uiteindelijk toch ook alleen maar bij benadering en dus zo ongeveer precies niet…

Raar hé, dat je op elkaar moppert gek hé, dat je soms denkt: vlieg op! Vreemd hé, dat je zelfs het mopperen mist nu hij er niet is, is het dát dan wat ik nu zo mis!? Ik loop met mijn ziel onder mijn arm kan zelfs bij de afstandsbediening die normaal onder jouw bereik ligt en toch: mis ik je, dus kom je snel thuis?…

Jan: - Hé dag Annie, is Jef thuis? Annie: - Neen Jan, hij is verleden week te voet vertrokken naar Santiago de Compostella! Jan: - ’T is niet waar hé, alweer? Annie: - Ja, Jan, je kent hem hé! Jan: - Hoe is ’t in Godsnaam toch mogelijk? Ik begrijp er niets van! Als hij zijn reis niet kan betalen, dat hij dan thuis blijft hé!…

stemmen cirkelen om elkaar heen een poging tot benadering ze willen een koor vormen een nieuwe betekenis…

He…

Het is al zo lang voorbij hoe kan het nou Dat jij iedere dag minstens één seconde in mijn gedachten voorbij gaat? Zelf als we elkaar zouden tegenkomen zijn we zeker weten uitgepraat Inmiddels ben je me denk ik al lang vergeten Maar het antwoord op die vraag zal ik nooit zeker weten…

een immense rust stilt de honger van de oceaan het slaat in ieder uur tegen alle klokken in.…

alle verse sporen van haar ongeloof werden vernietigd door noodlottigheid van de meest eenzame plek in haar geheugen Haar vallei van eenzaamheid Voor niets en niemand meer bereikbaar door het duister van haar leegte Ontnomen van iedere poging tot initiatief.…

Jij.... hé, jij daar! Ja, jij daar in de spiegel. Kom, zet nu je masker maar eens af, en laat me je eens goed bekijken. Jij...hé, jij daar! Ja, jij daar daar in de spiegel. Zeg me nu eens wat je ziet?…

Langzaam ik benader en proef en niet hoeven te zijn genietende van oude pijn En daar was hij een andere, warme wind die mij uitademend vindt lucht die over mijn longen stroomt en de adem beneemt Blazende een kus een onbekende rust en ergens, ver weg Een stem verontrustend wie ik ben vertrouwdheid die ik ken maar blindheid die ik…

Hé jij daar ik wilde je even vragen ben je van jezelf zo star ga je zelf ook alle dagen ervan uit dat je maar altijd gelijk moet hebben? Hé jij daar,ik wilde je even vragen kijk je altijd zo enorm boos en kwaad zie je de spiegel ook alle dagen of is dat een vreemde daad die je liever niet pleegt?…