Alle inzendingen over iemand

Waarom pa waarom? waarom moest dan nou? je doet je kind veel pijn doordat jij nu daar zit kun je er niet meer voor haar zijn alleen maar omdat je meedeed met zo'n ongelofelijke oen je wilde het geld hebben maar toen ging het mis nu heb je niks meer en zit je in de gevangenis…

de mist raakt mij beneveld straalt het park en ik zie elfen dansen kabouters op een vliegenzwam de heks en de bezemsteel het leven een sprookje zoals het mij verteld werd de wind waait flarden de zon lost op en ik blijf met mijn verleden zitten…

voorzichtig steek ik mijn voelhorens uit open mijn oren voor een ongehoord geluid het is de schreeuw om aandacht die klinkt en waar menig individu in verdrinkt, in verzinkt de eenzaamheid is te triest, ongeschreven blijven kleine mensjes toch maar leven totdat iemand zegt dat ze iemand zijn het rijmt niet meer, maar ik ben het er wel mee…

schijnbaar achteloos maar wel in het gelid staan zij in de hoek van mijn keuken zonder inhoud binnenkort aan scherven de toekomst is glashelder ik heb ze soldaat gemaakt leger dan leeg tot op de laatste druppel…

de verwondering voldoen aan de verwachting en dan ga je dood…

ik ken niemand en niemand kent mij ik zie iedereen en iedereen ziet mij vreemd, ook een niemand is een iemand dit beseffend gooi ik mezelf te grabbel breng ik mezelf te berde is er dan toch een derde…

'k Zit hier in mijn eentje 'k zit hier gans alleen maar heb met mij geen meelij 'k ben wel wat gewend. want al zit in in mijn eentje en zit ik gans alleen ik hoef me maar te bewegen en heb de wereld om me heen. 'k zit hier in mijn eentje maar dat zijn er vast meer en weet je, in je eentje doet alles minder zeer..... Dus voel je jezelf…

Het is het woordje waarvan ik geniet rustig, vertel je mij je gedachten een gevoel dat me toch raakt onbekend, maar recht door zee Eerlijk over dat wat jij dan ziet woorden, die de pijn verzachten kort, vooral hoe je dan tegen me praat maar het antwoord kreeg ik helaas niet mee!…

Een waardevol afscheid verdien ik als mens zeker. In mijn hele leven heb ik zoveel mogelijk gegeven. Natuurlijk had ik ook mijn fouten, maar dat heeft ieder mens. Nu ben ik zover om straks te kunnen gaan. Het is moeilijk om dat te moeten doen. Eén ding is zeker: ik heb alles gegeven, wat in mijn vermogen lag. Met…

Een spannend verhaal kregen we te horen. In tranen vertelde hij dat hij dicht bij de hemel was. Het kwam ons hart binnen gelukkig kon en mocht hij zijn verhaal vertellen het ging over zijn hart. In tranen vertelde hij het zo'n lieve man en zorgzaam voor zijn nieuwe partner. Elke dag is hij dankbaar en wil nog zo genieten, van…

Jij, jij was altijd al in mijn leven vol liefde en met jouw geloof jouw openheid en oprechtheid daarom speelde voor ons geen tijd maar eeuwigheid en altijd.…

Ik zie je nog staan, daar voor het raam. Je handen in je zak, je haren zilvergrijs, je ogen hemelsblauw en ik... kijkend naar jou. Je had je netjes aangekleed, want het was zondag. Dat was je zo gewend. Ik weet nog wat ik zei: “Eigenwijze vent.” Je bromde wat terug. Het gevoel dat me dat gaf... Je was zo knap! Dat wou ik toen niet…

nooit had hij durven denken na een nacht van zwoele pret 't begon met champagne in te schenken en te ontwaken in een vreemd bed spijtgevoelens kwamen dra zijn gedachten aan het dwalen, wakker worden met een kater, zijn stommiteiten achterhalen struikelend over woorden… wegdraaiende ogen… in een hoekje gekropen… bang van wat moet komen…

Harde regen op 't zoute glas, de warme sprei ligt glad en strak, de nacht zwijgt zonder zware last, tondelvuur dat zachtjes sprak. Blauwe kuisheid sluimert stil, gebodsbord noch verbodsbord wacht, slapen lijkt een verre wil — het hart verlangt een zachte nacht.…

het zijn niet de dagen die zo leeg zijn het zijn de nachten eenzaam koud daar waar jij ooit lag ligt nog je afdruk waar ik precies in pas soms krul ik me even op en laat me dragen door een kuil in het matras…

Want zo is de wereld Om ons heen waarin het Beeld bepaald wordt door Klinkende namen die Uiteind'lijk niet veel Meer blijken te zijn dan Opgeblazen poppen, of in 't beste geval Een niet echt geslaagd wassenbeeld - Hun gezichtsuitdrukking voornamelijk verveeld - En als het dan een keertje niet Helemaal meezit, zoals ze waren gewend…

Zeg lief mens, mag ik je even ontvoeren, meetronen naar kleuren en geuren om deze grauwe dag even op te vrolijken. Je hoeft nog niet om vrees te bevriezen nog niet te kiezen tussen de kleuren laat staan de muziek of hun klanken ik wek je , zonder te janken nog elke dag weer een keer tot leven. Al weet ik , vele illusies zijn al gestorven…

Dat is het gemakkelijkste aan een voor u moeilijke onderneming. Je hoeft echter geen vorm te kiezen. De vorm kiest jou. Maak je geen zorgen als er niet in één klap een juist schrijfsel uit je pen rolt. Of een veertienregelig metrisch gedicht. Als je opgeschreven hebt wat je wou opschrijven, is de vorm klaar. Gaandeweg krijg het kind een…

Een vreemdeling kwam voorbij: wij keken, hij ging – waar wij niet durven.…

wanneer de hemel en de wolken als beddenlaken lonken en ook het stille wiegen van de wind je in verleiding laten komen kunnen appelblauw en ook zeegroen de kleuren in je dromen zijn je ogen loom en zo vermoeid jouw wereld draait op volle toeren de nacht komt zalig, is mysterieus met rust en tijd als heerlijkheid de appel terug groen,…

Je doet ‘het’ op zijn Russisch, Grieks of Frans, Het zijn klassieke vormen van beminnen. Maar wat de Zweed moet voor hij gaat beginnen, Voor ons ligt daar zowaar een nieuwe kans. U weet nu – ook al is het iets discreets – Wij vrijen – ondertekend – op zijn Zweeds.…

O land van mest en mist, van vuile, koude regen, Doorsijperd stukske grond, vol kille dauw en damp, Vol vuns, onpeilbaar slijk en ondoorwaadbre wegen, Vol jicht en paraplu's, vol kiespijn en vol kramp! O saaie brij-moeras, o erf van overschoenen, Van kikkers, baggerlui, schoenlappers, moddergoôn, Van eenden groot en klein…

Mijn kind, ik zie je overal, je bent nu bij de wind, het mooiste bergkristal, Ik hoor nog elke dag je stem, schrijf nog iedere dag je naam, Ik mis je zo vreselijk op dit aardse bestaan, Mijn leven gaat door, al lijkt hij stil te staan, De dag dat ik jou verloor, is de dag waarop pijn nooit meer voorbij zou gaan. Je glim lach, je liefde,…

Als een briesje Je bent als een briesje gekomen stil, rustig, soms een wild gevoel dat wat ik bij jou heb vernomen gaf mijn leven weer een doel Jij bent gekomen maar ook weer gegaan iets zien wil nog niet dat zeggen kilometers ben je dan bij me vandaan alleen die gedachte kan ik niet aan wennen…

Als ik tekort schiet als ik faal, dan baal ik enorm van mezelf. Als ik een gave had, heb en zal houden, "om gevoel in dichtvorm" neer te leggen... dan was het een zware taak, die ik toch zeker niet verzaak. Wanneer ik van jou hield, en nog steeds houd, op onze liefde voortbouw, omdat ik niet loskom van jou! Ja, jij dan, van 'het is mijn…

Terwijl het mes nog snijdt in het bloedend hart mag je jezelf verwennen met een zachte pleister op de rauwe wonde totdat het rustiger wordt dan kun je weten hoe mooi het was hoe goed het ging... Voor zolang het mocht en kon bestaan Nu is er de pijn om iets wat zó mooi was maar niet méér zal zijn dan een zoete herinnering…

Ik moet sterk zijn Het allemaal ondergaan Ik moet sterk zijn Niemand mag het zien Mijn verleden een kras Mijn toekomst een vlek Alles zwart en hart Maar niemand mag het zien…

Wie in zijn jeugd op gladde baan Te lang aan moeders handje stapt; Geen strobreed hoeft ter zij te gaan Of op geen steentje trapt, Wijl hij zich nimmer voorwaarts waagt, Eer ’t pad voor hem is schoon gevaagd, — Hij heeft het zeker kalm en goed, Maar blijft, bij ’t minst verlet, een bloed. Maar hij, die vroeg reeds heeft geleerd Zich zelf…

Een teder gebaar en een aardige glimlach kan bevrijdend zijn.…

De overname En ‘s avonds toen het reeds donkerde de mist zich uitspreidde voelde ik mij verstikken in wanhoop die mijn keel deed kroppen omdat Alzheimer de regie overnam en ‘s nachts toen onrust en machteloosheid jouw mistig hoofd bleef kwellen namen verstikkende gedachten de vrije loop zonder ze uit te spreken in die stilte…