Niet vergeten
Ik zie je nog staan,
daar voor het raam.
Je handen in je zak,
je haren zilvergrijs,
je ogen hemelsblauw
en ik... kijkend naar jou.
Je had je netjes aangekleed,
want het was zondag.
Dat was je zo gewend.
Ik weet nog wat ik zei:
“Eigenwijze vent.”
Je bromde wat terug.
Het gevoel dat me dat gaf...
Je was zo knap!
Dat wou ik toen niet weten.
Maar nu na zoveel jaren,
weet ik het wel!
Ik ben het niet vergeten.
Antje.
... Ontroering als je van iemand houdt... ...
Schrijver: AntjeInzender: A.Stik-Snijder, 25 april 2021
Geplaatst in de categorie: liefde