Alle inzendingen over ineengekrompen

In de diepte gekeken, In de diepte gevallen, Er weer uitgekropen, Erdoor heen geslopen, Gevochten, gehuild, Gevlucht, geschuild, Geslagen, vernederd, Ineengekrompen, Nooit vertederd. Alleen...... Met helemaal niemand om me heen.…

zo dichtbij en toch, zo ver van hier zie ik je schuilen in 't sprookjesbos achter de zon met ineengekrompen lijf staar ik in open heldere ogen die vertellen over eeuwige jeugd och, regenboog vogeltje met gekwetste vleugels het was niet jouw schuld…

In de wachtkamer zit ze van angst te beven, ineengekrompen tot minder dan niets - Nog maar vijftien minuten sinds haar lief achter de mintgroene klapdeuren verdween - Zij heeft de tijd in haar ogen, Zijn leven komt in wolken voorbij, zijn jaren zijn minuten geworden, zijn minuten worden jaren - De angst groeit uit haar ogen,…

weg zij, voor wie het leven niets bood en waar het leven uiteindelijk eindigde in een totaal onbelangrijke dood als schimmen bewegen ze zich voort vergeten door vrienden uit vroegere tijden afgedankt door de wereld, waardeloos verklaard door wat anderen over hen zeiden een voor een slaan ze de weg in allen ongelukkig en vol verdriet ineengekrompen…

Ineengekrompen op de tweezitsbank: een zeemeermin in nood, daar aangespoeld, te zwaar beladen met ballast, die stoelt op lucht, gebakken lucht, op stank voor dank. De zwarte wolken waarvan het krioelt, verdrijven zicht. Onaanhoorbaar de klank van mijn coryfee, die zo rank en blank de zee met tranen van onschuld doorwoelt.…

hij heeft er moeite mee zijn eerste moord het woord alleen al heeft hem totaal ontspoord in de krant galant ligt hij in zijn cel alleen ineengekrompen bij de vraag moet dit nou echt vandaag?…

Gebruikte je kramerslatijn Was daar de kamer waarin je verdronk Als je niet overging tot zelf leegpompen Buiten het weven van trijp en fustein Werd je aan het braziel raspen gezet Voor lakenindustrie, ineengekrompen Totdat ook jij geheel volgens de wet Een leeuw was met een Luctor et brevet…

Voorzichtig woelt de advent met zachte hand de beelden los, uit een ver verleden, van alle pijn gezuiverd door de tand des tijds: verlangen naar het heden van die hoogtijdagen met het tere kaarslicht in van koude ineengekrompen dagen.…

Naakt ineengekrompen lag je daar, Op dat veldbed naast het raam. Met angst in je ogen keek je me aan, Het duurde even voor mijn verstand besefte, wat hij je had aangedaan. Die blik in je ogen zal ik nooit vergeten, ik wou je troosten maar zou niet weten, hoe daar aan te beginnen, hoe kon ik je vertrouwen winnen.…

en lag op straat, ineengekrompen... Hij dacht ineens aan zijn nieuwe mobiel kreeg weer een klap van een imbeciel Een dreun op zijn neus tot bloedens toe Zinloos geweld! god nog an toe... Beroofd van zijn nieuwe telefoon Zijn geld nog kunnen redden, ofschoon...?…

Dat emoties weer geuit worden in mooie traandruppels die hartverscheurend, meelijwekkend maar ook zeer prikkelend zijn toverend uit twee ogen op hetzelfde moment drukken ineengekrompen flaporen, een plooiende slurf en lange slagtanden hun schaduw af op een herfstgrond.…

Zijn nu nog meer ineengekrompen oude besje, hield haar verrimpelde handjes over haar beide oren, alsof er een regiment F-16-straaljagers over hun dakpannen raasde: “Atijd puée, noet nitte fitte! Foet, ikke fette nit! Ikke tik in toete tinke!”…

erheen hij wipte van de luxaflex op het raam alsof hij het naderende onheil kon ruiken langzaam rolde ik de luxaflex omhoog hij had weg kunnen vliegen maar dat deed hij niet ik boog voorover met mijn leesbrilletje op mijn neus "jij bent een vies beest", zei ik het leek alsof hij ineenkromp gekwetst door mijn hatelijke oordeel ineengekrompen…