Alle inzendingen over kerk overlijden begraven kist

Drie kisten voor een paus zijn overbodig, Want waarom moet zo’n paus van top tot teen Verpakt zijn in drievoudig ‘thermopane’? Waar hep dat nou in hemelsnaam voor nodig? Bij leven al – neem dat maar aan van mij – Zit elke paus er best wel warmpjes bij.…

Inzake begraven, cremeren, steen of urn Een rieten kist of een kist van lood Want dat is aan de orde na je dood Ik moet er ook nu wel aan gaan beginnen Ik heb nog wel even de tijd, maar edoch Het leven kan ook mij door de vingers glippen moeilijk antwoorden dan met gesloten lippen Wat wel vastligt met de verwijskaart op zak mijn lichaam…

De hoogspringer Dick Fosbury is dood De man die ruggelings de lat passeerde En zo de discipline transformeerde Zijn 'Flop' geen flop, de navolging bleek groot De pionier wordt, naast enorm gemist Begraven in een boogvormige kist…

Moet ik nu wel of niet Een vaatwasmachine Glascorrosie loert om de hoek Begraven worden wordt Steeds duurder Wel goed voor een bezoek Stop mij dus maar niet in de grond Financieel gezien behoorlijk ongezond En, indien u mij werkelijk mist Ik ben weg, geen glazen kist.…

die voor de geboorte overlijden Daar voelen wij geen mededogen voor Uit die tijd heb ik het volgende geleerd - Als ik in die tijd kerk was geweest Dan had ik me voor mezelf doodgegeneerd…

Hoe wil je herinnert worden als je dood en begraven bent?…

Het is geregeld in een protocol Die dag wordt in het land halfstok gevlagd De kist wordt naar de Nieuwe Kerk gebracht Alleen is daar de kelder bijna vol Drie lege plaatsen slechts zijn daar nog vrij Dus graaft men er alvast een kelder bij…

wordt niet begraven of gecremeerd dat wordt gecomposteerd het moet nog in Nederland wettelijk worden geregeld maar ben ik eerder dood dan dan dan emigreert mijn lichaam alsnog naar Amerika waar het wel nu legaal kan!…

Daar in de kerk zittend naast de met rozen overdekte kist. Kan nog steeds niet geloven als ik het van te voren wist, Ging ik niet van je houden 't vuur in mijn hart laten doven. Vaarwel, je bent weg uit mijn leven afscheid nemen is het niet, in mijn gedachten ben je gebleven…

De urn van mijn Moeder, heb ik zelf begraven, in ons familiegraf, waar wij samen, rusten gaan. Zo kan onze levensenergie, die ook levensliefde is, onmogelijk doven. Niet ontbinden. Zo wordt overlijden overleven. In moederlicht geloof ik heilig. In haar licht heb ik mensen lief, en leer ik heilig zien.…

Als je geliefde gestorven is dood en begraven is ‘Dan is hij niet meer jarig’ Geen jaartje meer ouder wat valt er nog te vieren?…

Volg het pad Dat me leidt Naar je lichaam Ons afscheid Volg je benen Tot gezicht Zie de kist Waarin jij ligt Volg de woorden Die proberen Mijn verdriet te halveren Volg de tranen over mijn mond Die zo afdalen tot op de grond…

Mam, Daar lag je dan, in een kist zo alleen, ik liep naar je toe, je hand voelde koud, Wat er gebeurd was, was een ding dat jij niet wist. Waarom moest je nou onder die bus terechtkomen? nu ben je in de hemel aangekomen, Duizenden sterren, maar 1 ster is het stralendst en die ster dat ben jij.…

--------------------------------------------------------------------- In verband met het feit dat de houten kisten in de grond niet snel genoeg verteren én menig mens onderverzekerd is, kiest men nu voor een goedkopere oplossing om mensen te begraven.…

bij zijn begrafenis weende de zon en vierden de duivels feest wat mij verbaasde want ik ken geen vromer of braver man in de kerk ondernam een spin een tegenoffensief ze weefde een ontsnappingsdraad van aan zijn kist tot helemaal in de nok misschien hoort die ook bij het pakket zoals de lijkbidders, de prentjes en de koffie achteraf…

Doodgeboren, ongedoopt, zei hij zacht voor haar geen dienst, geen begraving. Vader en de koster begroeven 't ding in het donker als dieven in de nacht. Ik vloekte, reformatie was onvoldoende de gefossiliseerde kerk uit zijn verleden te schudden en naar het heden te halen.…

Toch doet het pijn De steen op mijn maag Veroorzaakt een sleetse Plek op mijn shirt Toch doet het pijn Het verlaten hart Pompt radeloos om Wat er is gebeurd Toch doet het pijn De glimlach van mijn moeder Op haar sterfbed, Geen traan, niet getreurd Verloren jaren Verdwenen in de mist Begraven in een witte kist We hadden afgesproken…

Een begrafenisondernemer uit Leiden Verdiende zijn geld met overlijden. De een zijn dood Is de ander zijn brood Ook toen hijzelf kwam te overlijden.…

vandaag voelt de wereld aan als een wolk waarschijnlijkheden en ik laat alle dingen zijn zoals het gras, de wind en de bomen de regen laten komen de vogel ging zitten in de boom met de onhoorbare grondtoon de wolken botsen tegen de zon met de onhoorbare boventoon de anti-wolken botsen tegen de anti-zon in de vijver zonder vooroordelen…

Morgen gaan we meer Dan vader begraven Morgen geven wij Onze nachtmerries mee Mee in de kist Die wordt verbrand Ik hoop dat ik dat Duidelijk zie Hoe het geheel Door de vlammen Wordt ontsloten En wij de vrijheid over Onze dwangmatigheden Bekomen Toch was hij een goede pa Op dat ene knopje na Wie daar op drukte…

Sterk verzwakt wankelt het geraamte van de eeuwenoude kerk in haar laatste uur Wilde wingerd bedekt het grauw gelaat waaruit miljoenen tranen zweten Haar middenschip draagt nog het geluid van diep begraven leed onder de rotte gewelven Kermende geesten kunnen hun doodsangst voor het helse vuur nooit meer vergeten…

Onder de stralende zon Een eindeloos ritueel Kist na kist na kist Van ruim naar wagen Gevat, getild, geschouderd Gedragen op gelijke wijze Kist na kist na kist Van ruim naar wagen Een fles rolt voorbij Rimpel in het ritueel Kist na kist na kist Van ruim naar wagen Nog zoveel te gaan De komende dagen Kist na kist na kist Van ruim…

Geadresseerd tot het einde begon de reis, in als de vlucht de route was vast gelegd Dicht gekleefd, roerloos lag jij daar, in de kist onwetend van het verdriet Volg de post de wereld rond begraven, niet meer op te graven verdwenen in de brievenbus Op weg naar je laatste rustoord waar men het zal hartelijk ontvangen geen afscheid kent zoveel…

ze bleef aan de slag alles ordenen, opruimen, organiseren voor haar overlijden, voor haar dood net negentig (90) ligt ze in Pniel verpleeghuis, annex hospice ze heeft zicht op overlijden haar ogen dicht, haar lichaam rustig ze ging overlijden, ze ging blind dood!…

Het mist, ik kan de kleine kerk niet zien De kleine, witte kerk van Simonshaven Waaraan mijn ziel en ik ons altijd laven Het is een prachtig ijkpunt bovendien Er liggen oorlogsslachtoffers begraven Dat kun je bij ’t gesloten hekwerk zien De sleutel maar eens ophalen misschien Tweehonderd jaar geschiedenis meemaken Het kleine godshuis binnenin…

Die overlijdt, is over lijden; En vreest men nog voor overlijden?…

Ben Jouw hand, waarin mijn bange hand. Je wilt me meenemen, maar ik wil niet, ik kan niet. Ik wil nog zoveel, moet nog zoveel. Ik ben zo bang, voor het donker, voor het niets, voor God. Is er een god? Er is een god. Ik ben zo moe. Ik kan niet meer, wil niet meer. Ik geef je mijn hand. Mijn bange hand, in jouw hand. Je…

na je aardse tocht leef je zeker nog verder in je eigen kroost. jlb de schouders rechten glimlachend door de dag beurt medemensen op. jlb warme ontmoeting kan koude herinnering opnieuw milderen. jlb stil en gesloten kan met lieve aandacht worden ontsloten. jlb als t' einde nadert hoop je op je kinderen tot bij de overgang…

Doof het licht en sluit uw ogen, En vergeet de strijd, uw leven is omgevlogen. Maar uw liefde blijft, Waar u heengaat zijn zon en maan gelijk. De kleinste bloem is daar als de hoogste eik Alle koningen en kinderen zijn daar gelijk Laat die laatste droom nu maar komen En wees niet meer bang Uw nacht van vrede is gekomen Na een leven lang Waar…

dood kronkelt dagen tot een langgerekt rouwlint vol herinnering…