Netgedichten

netgedicht (nr. 17.947):

Inquisitie

Sterk verzwakt wankelt
het geraamte van
de eeuwenoude kerk
in haar laatste uur

Wilde wingerd
bedekt het grauw gelaat
waaruit miljoenen
tranen zweten

Haar middenschip
draagt nog het geluid
van diep begraven leed
onder de rotte gewelven

Kermende geesten
kunnen hun doodsangst
voor het helse vuur
nooit meer vergeten