Alle inzendingen over kerkklokken

Kerkklokken klonken ademloos genadeloos passioneel. Zoals ik mijn zonde zag terwijl het eb werd op het strand.…

De kerkklok klinkt in de verte zo vertrouwd en oud, ik zie meteen de grote ruimte van de stad en de omgeving voor me, uitgestrekt en de straten en steegjes vol van arbeid van bakkers, slagers, boekwinkels, cafe's, ateliers en de pleinen met standbeelden o.a.. Geborgen in mijn kleine kamer sta ik op en zet koffie.…

Wanneer in mijn dorp vroeger de kerkklokken luidden was dat of voor de doden of voor de bruiden tegenwoordig hullen zij zich in stilzwijgen men rust liever uit dan zo'n tijding te krijgen.…

de kerkklok luidde zijn enkele slag ik wist dat zwart gewonnen had ooit spreidde wit zijn vleugels voor een nieuw begin vulde leven haar warme kleuren teder in tot de schaduw langer werd het licht vertraagde de kerkklok in eentonigheid aanwezigzijn vervaagde…

Ik somberde, het was een warme dag Ik telde met de kerkklok mee tot tien Ging wandelen en heb iets moois gezien Het was nieuw leven, donzig wat ik zag Ik ging direct voor vreugde overstag De Bloeimaand is mij dierbaar sedertdien Ik somberde, het was een warme dag Ik telde met de kerkklok mee tot tien Het leven kent nu eenmaal tegenslag Met…

Die hoorde de kerkklokken luiden. Hij zei wat een herrie. Te veel voor een merrie. Ik houd niet van zulke geluiden.…

O kerkklok van mijn dorp je klaagt in de kalme middagzon en in elke klepelslag weerklinkt herinnering langzaam is je luiden traag als het leven zelf elke slag klinkt als reeds eer gegeven al klink je zo dichtbij wanneer ik dwalend langs je loop is het alsof ik droom en hoor ik mijn voorbije leven in bijna elke slag van jou in…

Onhoorbaar haast de roep van klokken In stadsdeel, kern en buitenwijk Die van Schiedam zijn onverschrokken Zij hebben een enorm bereik Ik stop mijn vingers in mijn oren 't Is zaterdag rond etenstijd Dit beieren kan niet bekoren Terwijl het ergens ook verblijdt Waarschuwend dreunen en vibreren We zijn op ons paasbest gekleed Om het theater…

Ideetje van ons aller CDA: voor mensen die naar knalvuurwerk verlangen de bommetjes door klokgelui vervangen, dan wordt het toch nog feestelijk. Nou ja ..... Ik zou maar niet op klokkenluiden gokken. Ik vrees dat men de drank wel luid laat klokken.…

psalm Het Onse Lieve Heer op Solder Bezoek ik weer en hoe jij keek Vier keer zo oud ben ik nu kalm En voel ik wat mij steeds verlicht: De kerkklok, jij en het gedicht…

De kerkklokken zongen helder het lied van onschuld, heiligheid pastoor een niet-zo-stille kracht doem en donder naar de kelder vergeving slechts een kleinigheid snel naar de kroeg, waar 't pintje wacht.…

je vervaagt zoals voorheen in het onvermogen om het praten te bevestigen maanlicht wordt onherkenbaar en ik zoek niet verder meer naar overlevenden omdat hun bleekheid mij op knieën laat vallen hoor je mij in losse schaduwen de kerkklok galmt nog sterflijk na…

Ach, ik wilde nog zo veel maar het mocht niet zo zijn er is nu niets meer heel de toekomst is heel klein Ik kan niet eens meer huilen mijn tranen zijn verdronken bij wie moet ik nu schuilen als de kerkklok heeft geklonken Daarna ben ik voor altijd alleen jouw liefde ben ik verloren je staat dan op de schoorsteen in een fotolijst bevroren…

een witte wereld die ons warm verwachtte je lachte toen ik zei, ik kom nam alle risico's, was blij gordijnen sneeuwden en je opende vrieskou je huis een warme kerst ik was zo graag bij jou we zetten uren stil in samen met elkaar toch klepelde de kerkklok zijn openlijk misbaar de stilte luisterde terwijl wij gaven we telden onbewust…

Als ik aan het luiden van de kerkklok hoorde dat het tijd was om op te staan dan keek ik altijd eerst naar buiten door mijn kleine zolderraam Als ik dan de ranke toren zag machtig hoog boven de daken dan wist ik dat het goed was en dat er niets veranderd was het was gewoon een nieuwe dag.…

Ik vind het fijn dat jij de kracht vind in en van de Here Jezus Christus ik respecteer dat geheel ik zelf vind de kracht in mezelf in wie ik was, ben en wordt ik respecteer mijn geheel ik koester het ook in werk en in de samenleving ik werk er elke dag mee…

De kerkklok vertoont zich weer Cirkels en een klik Twee wijzers in één groef Richting oneindigheid Laat tijd zich niet vangen In een ogenblik Wie beluistert echo’s Als een kerkklok twaalf maal slaat? Hoe vroeg is het nu laat?…

De eerste sneeuwvlok Valt op het asfalt Van de straat Terwijl de kerkklok Slaat, kleurt De wereld wit Een kievit hipt En een vlucht Ganzen vliegt Over het kale Akkerland In de koude Avondlucht Richt de maan Zich op De arrestant Het stond In de ochtendkrant Naast Het weerbericht…

Ik voelde me wat kil Soms zelfs wat koud Maar toen werd ik opgewarmd Door het Parool Krantenbericht De haghtag#nietalleen 2021 Een klinkend begin te maken Alle kerkklokken van Nederland luiden Het nieuwjaar van 2021 in Voor velen een kouwe douche Voor mij ’n warm gevoel: Gelukkig Nieuwjaar…

Kinderen die rennen voor de deuren en met vrolijk gelach de straat opbeuren, treinen die komen en gaan op het spoor, een merel die zingt voor een luisterend oor, een fiets die met piepende banden remt, een duwtje tegen een raam dat klemt, een kerkklok die zeven uren slaat, dat zijn de geluiden zondagavond op straat.…

verdwaald in vergezichten ontwaakt zachte illusiemuziek weelderig groeien fata morgana’s onder de zon van duizend en één nacht nog beieren kerkklokken hun klanken ten hemel trompetteren minaretten fel verdwaald in de hel van alle geloven zoek ik vrede maar is die er in mezelf nog wel…

De eerste sneeuwvlok Valt op straat Terwijl de kerkklok Slaat Kleurt de wereld wit Voortaan Zit de oude man Niet langer voor het vensterraam En een vlucht Ganzen vliegt Over het kale akkerland In de koude avondlucht Richt het maanlicht Zich op de arrestant Het stond in de ochtendkrant Naast het weerbericht…

Als in de bastonen de kerkklokken heel in de verte klinken blijft mijn hoofd daarbij hangen en dwalen gedachten ver af Maar als ik in de rechterhand de melodie volg dan zit ik zonder geliefde in de avondzon Wegdromen en vasthouden Oude en nieuwe beelden Soms moeilijk te combineren Schubert wist hoe het moest…

ik ging mee met de galmen van kerkklokken zag hoe vogels op het land van de hoge tonen schrokken zij kenden het onderscheid wisten de tijd van de vrolijke stoet die met aanhang vertrok voor de huwelijksreis kozen hun plaatsen in het lommerrijke groen van statige bomen om maar niets te missen van wat er zou komen bij het donkere luiden…

ik heb torens altijd gemeden maar tonen van de klokken kwamen in iedere uithoek met alle vroomheid naar beneden zij raakten bleven haken in een oud religieus gevoel dat opriep om samen te komen leven te schonen voor het goede doel zij horen bij een tijd die ik heb overleefd de huidige goede herder weidt zijn schapen in een andere geest…

met zeven slagen helpt de klok mij uit de droom op het droge…

Ik fantaseer een olijk mens Die 't carrillon bespeelt Klingelende klankentoon Die Haerlems oren streelt De geest van J.S. Bach In melodie en stilte Schalmt hier door de blauwe lucht Doorbreekt des zomers kilte Auditief zo schiep hij beelden Lang voor de TV En nog kan ik ze zien! Al was het lang gelee Een dame dropt een zakdoek De…

Geen stem is 't die van buiten tot mij kwam, Maar het geluid dat 'k in mij zelf vernam, En dat naar uiting in de kerkklok smachtte.…

heb net de klok weer opgewonden de tijd gelijk gezet in algemeen besef maar nog hoor ik seconden tikken mijn haast heeft jou toch weer gevonden minuten tellen daar tot vele uren maar de kerkklok gaf ons een ongekend soelaas de koster had geen haast sloeg vijf in zesder uren hij wist die tijd zal in emotie twee keer duren…

Ode aan de Tolberter kerkklok Nu eens in het gloren Van de morgenstond - Dan weer bij het Vallen van de avond Maar evengoed als Het eind van de morgen Overgaat in het aanbreken Van de middagtijd Wordt heel mijn wezen Opgetild door machtige Golven van geluid die Geleidelijk aan mijn Gevoelens weg doen ebben - Wordt wie ik…