Alle inzendingen over kiertje

ik wist vaag uit overlevering dat hemel bestond informatie was schaars met verlangen kon ik soms kleine stukjes vangen ze smaakten naar meer maar in de tijdsverdeling van leven had ik er te weinig aandacht aan gegeven tot jij de deur een kiertje open deed mij liet zien wat ik allemaal niet heb geweten het was de openbaring…

door het voorbeeldige gedrag van heel het vaderlandse volk versoepelt ons nu de regering de strenge regels van onthouding het binnen opgehokt leven spoort zich naar buiten de wegen zijn weer voller en de drukte groter ook nu zij de postzegelstraten even weer verlaten mogen zijn zij vrolijk en opgewekt als kinderen in een speeltuin…

Ik zet mijn hart op een kiertje jij kijkt aarzelend om de hoek maar kiest toch voor het biertje en opnieuw ga ik op zoek…

Hij zei: Let op, want zij versiert je straks in ’t academisch kwartiertje de cardioloog hield het maar net droog z’n hart stond al lang op een kiertje…

Ik kijk en zie je armpjes en je beentjes Ik kijk en zie je lijfje en je hoofdje Langzaam op een kiertje Laat je mij jou ontmoeten Ik kijk en heb jou gezien…

Stel dat ik later zeg: 'Het is voltooid' Dan hoop ik dat ze toch heel even kijken Of er met mij nog iets valt te bereiken Ik heb er weleens meer wat uitgegooid Dat iemand nog een stukje mee wil lopen Of staat de kist al op een kiertje open?…

Laat het verleden los Leef in het nu Wees niet bang Je bent goed, precies zoals je bent Kom, pak mijn hand Ik zet de deur naar de toekomst op een kiertje, aan jou de keuze: dicht of open.... wagenwijd?…

Hou de deur tegen als die op een kiertje staat de wind is de herinnering van het verleden dat was een storm in een glas water zo klein, ik weet niet eens meer de reden. Het piepende geluid van de scharnieren laat de deur klapperen in het heden problematiek waar wij nooit omheen draaiden te groot, voor herinneringen van het verleden.…

de deur staat op een kiertje het kind in mij kruipt er kirrend doorheen mijn treintje doet spontaan mee frank en vrij ontdekkend de nog zuiverheid van het leven zoekend en dwalend in alles wat in handbereik ligt het treintje legt heel wat af hobbelend over het vloerkleed soms neemt het de hellingproef en die zul je nog wel eens moeten…

ik zoek een deur ik zoek een ingang ik zoek een toegang jouw betonnen hart is hermetisch gesloten, maar ik blijf zoeken, blijf eindeloos zoeken, naar een toegang een opening een kiertje een gaatje om al tijgerend, terwijl jouw granaten gierend uiteenspatten vlak boven mijn hoofd, binnen te raken en binnen te blijven…

dag mijn lieverd ik weet niet of je me hoort, mijn hand over je haar voelt weet dat ik nooit weggeweest ben toen je klein was stond de deur op een kiertje was een goedmakerszoen genoeg vond je geborgenheid in mijn armen en moederboezem, werden je tranen van onmacht en boosheid onbegrepenheid door mij overgenomen … droom je nu…

Als ik morgen niet opsta moet je niet schrikken: per slot, elke opera en alle toneelstukken hebben hun ogenblikken, het vallen van gordijnen of andere ongelukken. Dit is dan het mijne. Sluit dus mijn gezicht, doe die mond en twee ogen maar netjes dicht en ik ben voltooid. Laat zo maar gaan, en die oren mogen nog openstaan, want je…

Ik doe mijn ogen op een kiertje dicht. De wolken zeilen hoog voorbij, ik lig languit. Gras kriebelt mijn gezicht. Ik denk aan dingen die ik nog niet weet. Hoe bloemen bloeien, hoe een vogel leeft en waarom water van de zee beweegt. Er komt een vlinder even zitten op een bloem.…

ik heb nooit sprookjes gekend was toch immers een grote vent vaak bouwde ik met veel blokken grote muren met een raam om door te gluren ik metselde compact dat toch een kiertje met uitzicht had op de woelige werkelijkheid wel had ik mijn dromen waarin alles een keurige zachtheid kon tonen zij wolkten en dolden rond zon…

Uit een hemel van helder blauw Het mooiste van Gods schepping lijkt De wind teder door zijn voelsprieten aait Als een waardevolle liefkozing Terwijl de zon om Moeder Aarde draait Volgende haar vaste kring Stil kan ik daarnaar staren Naar het o zo fragiele diertje Herinnerend aan hen die er ooit waren Staat de hemelpoort op een klein kiertje…

verscholen in een kelder voor de leugens van de mensheid vrijheid gelijkheid broederschap en zoiets als naastenliefde leugens waarvan de scherven door ramen en in deuren slaan en zelfs soms bevolkte gebouwen niet weten te laten staan en door een kiertje ziet hij de blauwe lucht waaraan de witte wolkjes gelijkelijk en gebroederlijk…

ik omarm de nacht waar immense stilte met mij wacht tot wat licht van mijn muze uit een kiertje van de hemel ontsnapt een streep kleur die aansprekend klinkt waar ik na heel diep graven eindelijk iets van zijn betekenis vind nog heb ik er geen echte woorden voor maar na veel denken associëren en schaven komen de strofen door speelsheid…

Ik zet het raam op een kiertje. Wat zou ik graag zoals hij zijn. Lekker in het zonnetje genietend, oh wat fijn. Het lijkt of het iets tegen mij zeggen wil. Ik luister maar dan is alles stil. Voor ik het weet is hij weggevlogen. Ik heb maar één wens als dat zou mogen. De vrije natuur in met volle moed. Want dat doet ieder mens zo goed.…

Zwaar vergrendeld door het oog verduisterd kent de opening uitgang noch ingang de breuk gegipst ongenezen geheeld scheurt bloedrood nerven in tweëen op een kiertje net groot genoeg voor een zachte zucht laat liefde lopen onbedekt hapert het roestige beslag zelfs de sleutel, ooit soepel lopend, past niet meer aankomen mag…

gemaakt waar genen met nieuwe kleurdeeltjes verschenen balanste harmonie in bloeiwijze de schepping volmaakt het naturel groen van jouw vingers deden de finishing touch aan het sprankelend ontstaan van een nieuw gat in de markt dat adembenemende schoonheid laat sprankelen van nouveautés die hun stelen ranken naar het kiertje…

Missy impossible, noem ik haar van nu af aan en laat de deur nooit meer open, zelfs niet op een kiertje staan. Kom op meissie.…

De wereld gaat zijn deur voorbij, althans, zo leek het volgens mij maar door een kiertje zag ik net zijn leven met het internet.…

Missy...impossible, noem ik haar van nu af aan en laat de deur nooit meer open, zelfs niet op een kiertje staan. Kom op meissie, we gaan naar huis.…

.~ Juist toen ‘t gemin tot grote hoogte kwam -waardoor de muis van schrik de pootjes nam- deed zij haar ogen op een kiertje open en dacht: ~Kijk nou, zijn piemeltje kan lopen.~…

Waarom nu weggegaan Denkend aan die leuke tijd; Pas de deux; Wat waren we rijk; Voor allen zo sneu Zeevissen; De vrolijke lach; Alles gaan we missen Voor jou; geen nieuwe dag Laatst nog met een biertje; Buiten op het terras; Herinneringen op een kiertje; Wilde dat het nog; was Jij bent bevrijd In het leven een stem Overal je…

apart de een blaast vuur de ander slikt zijn zwaarden het schieten op de vogelwei en kunstige dressuur met paarden als de kaarten zijn geschud en de maagd is doorgesneden dan heeft de magiër zijn kans benut want niemand blijkt er overleden jouw lach betovert iedereen je hebt jeugd in je bewegen jij weet wat kermis vieren is, het kiertje…

Luister mensen even maar, zet u hart een kiertje open. Geloven het is voor eeuwig waar, Jezus Hij is geboren voor ons allemaal.…

Vergeeld, vergeten, diep verscholen in een courant vol polemiek bij een prentje van een molen achter een stapel bladmuziek Daar stierven jaren in jouw schoot alleen geraakt door vallend stof een kiertje fluwelen avondrood dat teder soms jouw rug nog trof Ik blaas de tijden van het lijfje spreid onkuis jouw helften open hoor je fluist’ren…

behalve als je een discriminerende reactionaire godsdienstwaanzinnige fascistoïde racist bent dan is er geen misschien meer dan gooi ik de deur dicht die altijd op een kiertje staat voor echte liefde.…

nieuwe land, het nieuwe Nederland met nieuwe kansen, mogelijkheden voor kinderen met hersenletsel zoals mijn dochter Giulia 3 uur hard werken met een half uur pauze 5 kwartier heen van Amsterdam 5 kwartier terug naar Amsterdam naar voor mijn terugreis 1 kilometer omrijden naar “Tietema, brood & banket” Giulia in de bus achterlatend ‘t raampje op n kiertje…