Netgedichten

netgedicht (nr. 42.500):

van een moeder en haar kind

dag mijn lieverd
ik weet niet
of je me hoort,
mijn hand over je haar voelt
weet dat ik nooit
weggeweest ben

toen je klein was
stond de deur op een kiertje
was een goedmakerszoen genoeg
vond je geborgenheid
in mijn armen
en moederboezem,
werden je tranen
van onmacht en boosheid
onbegrepenheid
door mij overgenomen

…

droom je nu?
waar ben je?
heb je me nodig?
je omhulsel is er wel…

nu huil ik
tranen van onmacht
hoe lang gaat deze schemer duren?