Alle inzendingen over kleine schrijver

O schrijver klein, treur niet te zeer en voer uw pen met ijver. Op 10 december is ´t al weer ´Dag van de kleine schrijver`.…

Omdat de vriend van schrijver Gerard Reve Een kleine Belg onzedig heeft betast Vindt koning Albert het hoogst ongepast Om aan de schrijver zelf een prijs te geven. Voor mij dus ook geen Prijs der Lage Landen. Mijn vrouw maakt mij soms immers ook te schande.…

de ridder op het witte paard die de nachtmerrie bereed hij nam haar achterop een droomwereld in de droom bedrogen zoals de droom het bedrog bedroog het einde een begin dagdromen, dag dromen dag in dag uit geslapen uitgeslapen slaapt ze niet meer in…

ik zocht in alle teksten van alle nummers die ik ken en in de onbekenden naar de bekende weg liedjes over liefde die ik niet gebruiken mocht liedjes over vriendschap die nergens over gingen nergens vond ik wat ik zocht geen pen heeft ooit beschreven wat geen tong ooit heeft gezegd dus blijf ik eeuwig zoeken naar woorden die beschrijven…

Een zondag dat je denkt: wat zal ik doen, kijkend op de kreten die geplaatst zijn, is het voor een schrijver of schrijfster maar WAT fijn, dat je na gelezen te zijn, ook een reactie krijgt, al is tie maar klein. En wie weet, zijn er meer die denken wat is DIT nou weer.…

De zinnen van een schrijver zijn al voor de geboorte dood ze worden enkel kleiner en minder devoot De zinnen van een schrijver zijn immer onbevredigd het is hoe hij vooruit kijkt en zijn schamele geest ledigt De zinnen van een schrijver zijn altijd onbeschreven het papier is witter dan wit de tragiek van zijn leven Een zinloze schrijver…

De schrijver schrijft gepassioneerd, verhalen van weleer... Denkend aan die tijd, geveld door zoet hartzeer Nostalgie is hetgeen hem drijft en doet hem even leven, in de tijd die hij beschrijft. Al is het maar voor even...…

Schrijver.…

sommige dichters schrijven in modieuze sferen soms luchtig dan weer zangerig soberheid kennen ze niet opvallende stijlen een ratatouille van zuurstokkleuren dubbelzinnigheden verpakt in heftige ritmes schrijfmonsters die denken dat ze wereld aan kunnen…

de schrijver staat aan het roer van zijn boek smeed woorden in een hevige hunkering van storm regels glanzen over de reling letters swingen op het dek het scheepsjournaal in mooie woorden het boek, het boegbeeld van het schip met luchtige verzen in de zon waarin zinnen kraken in zeekoorts adjectieven bungelend overboord…

Neem een schep woorden, schep mij een taal, kom op, vertel een verhaal. Maar tel 't op je vingers na: het moet helemaal zelf zijn verzonnen. Anders hoef ik het niet. Wat jij hebt gevoeld dat wil niemand horen, ook niet wat je 'bedoelt'. Dus doe niet te echt. Praat mij niet van wetten, ik stik al in recht. Maar tover mij voor en…

Er moeten domweg minder schrijvers wezen. De trouwe lezers worden zenuwpezen Want overdaad eist absoluut zijn tol Er valt gewoon niet tegenop te lezen. Ach schrijvers, laat je toch genezen, Ga slikken, spuiten, aan de Rohypnol. Er moeten domweg minder schrijvers wezen. Er valt gewoon niet tegenop te lezen.…

Biologen en biografen zijn schrijvers, die over hun eigen levens schrijven, op nog ongeschreven bladeren. Op een onbeschreven blad.…

die kans erop is verhipte klein toch ken ik iemand die het in zich heeft wat zeg ik? meerdere en ik bewonder ze zonder enig spoor afgunst, oprecht wens ik hen succes met dit talent omdat men zijn meerdere moet erkennen soms lees ik iets en dan denk ik slechts oh, zo te kunnen schrijven…..…

Een schrijver is iemand die zich goed met woorden kan verwoorden Een schrijver brengt zijn fantasie, zijn ideeën of zijn gevoel met woorden tot leven Het is een gave die sommige van ons hebben gekregen Mensen schrijven boeken met allemaal verhalen En als de boeken goed zijn zullen ze er films mee maken Alle films worden uiteindelijk ook geschreven…

schrijven om in leven te blijven als klakkeloos rondjes lopen om vervolgens te worden geconfronteerd met chronische hongerklop daar gehoor aan geven en dan je pen het werk laten doen was het maar zo simpel als domweg het geluk in de dapperstraat waarover de dichter J.C. Bloem destijds nog zo mooi wist te schrijven doch schrijven blijft…

Wij zijn de schrijvers van dit boek, dat samen elke bladzij deelt. Het sprookje gaat over een prinses dat al jaren wacht op een man. Op een hoge toren zal ze wachten totdat ze haar prins omarmen kan. Ze wacht heel geduldig af, maar toen kwam het moment. "Er staat een prins beneden!", en ze is snel naar hem toe gerend.…

Je bent voor mij een engel, de liefste die er is. Geen wonder dat ik door al die liefde je elke seconde mis.…

Liefde is jou beminnen, mijn armen om je heen. Al die prachtige momenten, geheel voor ons alleen.…

Alles wat ik doe, doe ik in gedachten met jou. In elk opzicht ben jij mijn leven, omdat ik zo vreselijk veel van je hou.…

Ik voel nog altijd diezelfde vlinders. Altijd denken aan jou wanneer ik je mis. Voor mij ben jij mijn hele leven. Dat gevoel dat met niets te vergelijken is.…

Ik word wakker Ben op een vreemde plek Ze hebben me ontvoerd Die mensen die zijn knettergek Met het touw om mijn lichaam Probeer ik langzaam te schreeuwen Maar er komt geen enkel geluid Nee, ik kan er niet meer uit Ik weet niet wat te doen Ik kan hier niet weg Kon ik maar terug naar huis Ik wring me door de…

Marsman, meermin, heks, bard, barbaar; Sybille, profeet, filosoof, blinde ziener; Vergilius, Jem Casey, Billy the Poet; Schrijver, schriftgeleerde, paus, Paulus, priester; visser, koning, keizer, admiraal: Popla willen ze allemaal.…

hier een gedichtje lees waarvan u de schrijver bent…

Een koolmees scheert langs schrijvers’ klein’ balkon. Zijn aandacht gaat daarna naar luid gekerm. Tezelfdertijd doorklieft een kauwtjeszwerm, als bliksem, snel een wolk; ineens de zon. Een vrouw, verwonderd, lacht de kijker toe en denkt: wat zegt die dichter nou? Houdoe?…

De hand van een schrijver. Schrijvers geven zinnen zin. Verhalen komen door hen tot leven. Schrijvers sterven eenzaam. Verhalen blijven.…

Wanneer het stil wordt rond de schrijver spreekt de stilte zwijgt het spreken wanneer de schrijver schrijft is niets in hem meer stil.…

Met handen nog ragfijn gebonden in onschuld Met lichamen tesamen gevangen, bevangen in een oogverblindend verlangen Naderen we worden we schepper van een mysterieus web wederzijds verankerd met een zoet gefluister om als één enkele hartslag ritmisch elkaars lichaam te doorkruisen wij, volgens tastbare dimensies zintuiglijk bestempeld…

Even geen zin in woorden té lang op vragen gewacht die niet kwamen enkel zin in niets zittend in mijn nood naar woorden kijkend naar de zee omdat zij me misschien kan helpen zij laat elke keer moeiteloos alle korrels los krassend wrijf ik het zand uit m'n ogen…

De maan weerspiegelt een stille traan en toont hoe koud de nacht kan zijn…