Alle inzendingen over kleurenboog

lach zon en verfraai met je stralen de regenbui de sierlijke boog van kleuren licht op de horizon schater zon om twee buien en vorm een tweeling kleurenboog regenboog oh kind van zon en water vaak enig kind maar soms een tweeling waarvan de straling mijn oog bemint…

Vierkant zoet Blikje bitter Vlieger zout Oud grijs Jong roze of blauw Brandende sneeuw Regenstralen kleurenbogen Ware leugen slechte goed.…

Wanneer het donker bangt en het licht zo plots vervangt Denk dan aan die kleurenboog die toen, zo stil, je hart bewoog En de tranen met de straal van zon in kracht al vluchtig droog Wacht nacht! ik denk dat ik weer kijken kan ik ben nu niet meer schaduwbang Hoor ik daar een vleugelzang?…

ik ben als een stad die is belegerd die ik alleen heb opgebouwd onder de milde witte zon waar iedereen aanspraak op wil maken hoewel de stad ommuurd tracht men haar te verbrijzelen bekleed met het licht van lucifer de hemel uit wil kleden naar zijn aard een hoopvol oog kijkt naar de kleurenboog stijgt hoog boven…

de wateren liggen in korte golfjes zilverblauw onder de kleurenboog maar de droeve wolken onder de verwoestende stadswind met de pijn van een aangedane boom met wormstekige bladeren vol met stervende vlinders maken haar stem droef van ingehouden tranen maar in haar eigen zijn in wonderlijke lichtkring rood als fluwelen…

Geschonden Ozon Het regent reeds elf maanden Wolken trekken samen ineen De lucht kan het niet verwerken De leegte eromheen Creërend ijle ruimte in het niets Angstig kijk ik omhoog Mijn ogen verkrampen Zoekend naar de regenboog Door betraande ogen zie ik kleuren Daar was hij mocht het toch gebeuren De kleurenboog aan de hemel Er…

bij het laatste voelen we ons een vergiet zodra de delta van onze stromen door gebrek aan water zich in gaat tomen volgt een dorst naar wat eens was door verbondenheid waren we zo in onze sas zelfs de zon kan ons dan niet bekoren zo ver weg van wie bij ons horen maar bij de druppels van een hemelse regen is het leven onder de kleurenboog…

te mager om te loven Van wie het helste kwaad ontmoet die bijna zijn vergaan in het weerlicht zien we ze staan rondom schaduwen en donkere wolken ach hoe getergd zijn de volken Het schreien en zuchten bliksemend onder donkere luchten die onze wateren doorkruisen hemelhoog stof doet opbruisen met ons aller ogen gericht op kleurenbogen…

jouw regen was mijn zegen de druppels in de plassen het spelen met geduld de schuld het is mij afgewassen verfrist maar met een rugzak vol problemen is deze nieuwe dag verschenen de regen en de zon die licht verbuigt tot kleurenboog zijn tijdelijk weerom de last heb ik verdeeld dat delen doe ik niet met velen het toeval…

heb gezocht God die mij heeft vrijgekocht Voor de wereld zijn wij de gedrochten Die Messias Jeshua tesaam heeft gevlochten Vrouwen als een leliebloem met pruik of hoed Mannen met krullen toga en gebedenboek Hebben de kaars weer aangestoken De roos van Sharon is ontloken Kinderen dansen met 't hart omhoog Blauwe hemel witte duif met kleurenboog…

Ik bezwijmde... ontwaakte, en zag De lucht geschraagd door duizend kleurenbogen. Daarboven, in een kolk van licht te pralen, Stond reuzengroot de Jonkvrouw, en een lach Voelde ik van haar verengeld aanschijn stralen.…

zie daar de witte zon de waterbron het rein fontein van bloed wonderlijk zoet zijn Gods vonken: zij zal zingen God zal het misdadig oog bedwingen en zij: zij zal de vreugde honing zuigen verlost uit slavernij van aardse dingen Gedenken wij de belofte van trouw; O ja, de zaadkorrel viel in vruchtbare grond met een blauwe hemelzoen en kleurenboog…

letters niet tevergeefs strooien in de wind ook al zinken we in een poel van zuchten en geween waar meedogenloosheid heerst de liefde uit het hart gebannen de kosmos gericht op goud en goed het hart bloedde doet met kinderen ondervoed van warme troost voor hun gemoed ons oog in zuchten naar omhoog vasthouden aan de kleurenboog…

spinnenweb vertakt Bladeren sterven af necrotisch Het park wordt chaotisch Skelet van een vogel Glinsterend web Ochtendkou morgendouw en lippenblauw Zwarte kauwtjes, christenoudjes De toren laat klokken horen Kristallen glas ochtenddauw Jenever tegen kou Zingende kelk, kristal Dronken depressief mensen gelal Tranendal stralende zon Kleurenboog…

hoog opgeklommen naar de zwiepende top van een zilvergrijze, jonge berk, dit zwerk is nu vol en zwaar, zo vochtig, zo warm en broeierig, vol onbekende erotiek, intens scherp doorklieft een felle bliksem de stille sfeer van deze zomeravond, en dikke druppels vallen onverwacht, stil, koel en koud, als ijskristallen de zon tekent een rijke kleurenboog…

Er hangt een kleurenboog in de lucht, heel bijzonder Een rivier met de naam Jordaan ruist voorbij God van licht en leven , wonderlijkste wonder Man van smarte , ik in U, en U in mij Eén met God de Vader loof ook ik U, onze Koning Hoog verheven zittend aan Gods rechterhand Och; dat ook mijn lof op mocht stijgen naar Uw woning Hier op aarde…