Hoop doet leven

Die sterke rots in glans getooid
weet van het hemelblauw daarboven
de rollende storm en bomen gerooid
takken met armen te mager om te loven


Van wie het helste kwaad ontmoet


die bijna zijn vergaan
in het weerlicht zien we ze staan
rondom schaduwen en donkere wolken
ach hoe getergd zijn de volken



Het schreien en zuchten
bliksemend onder donkere luchten
die onze wateren doorkruisen
hemelhoog stof doet opbruisen
met ons aller ogen
gericht op kleurenbogen

Biografie van deze schrijver

Wateren Doorkruisen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 71