Alle inzendingen over koekoeksbloem

Uitgerust met een Motormaaier van het Werkvoorzieningsschap En mag jij de bermen maaien En de kanten van de sloot, Vol ijver zie ik je Bezig, geconcentreerd, Niet aangedaan door Je eigen motorlawaai - De hele hoofdweg Heb je van onkruid Ontdaan, maar dan Zie ik te midden van De gladgeschoren bermen Een prachtig bloeiende Koekoeksbloem…

Een veld margrieten, boter- en koekoeksbloemen: wacht de kunstschilder?…

verzonnen de gevederde koekoeksbloem… die maar niet uit mijn gedachten waaien wil…

Wat ging er door je heen Eenmaal opeen geperst op weg Was er de ruimte nog om zoals Je dat wilde je handen te vouwen Of was het leven te verstoord In veewagon twaalf voor een Hart zo oud als een aartsvader Koekoeksbloemen en lupinen Speelden op de hei woestijntje Toen je zingend de barak verliet De macrokosmos in je binnensfeer…

Brandende liefde of een koekoeksbloem Jou zien heeft mij behekst in al mijn laffe, losse delen die op hun beurt heel relaxed opgaan in de talloos velen die ik had kunnen zijn en nooit geworden schijn maar die ik wel kan spelen Jij zult je nooit hoeven te vervelen zolang mijn ik jou gerieft Neem mij altijd asjeblieft zoals…

Er staan gewone brem, slangenkruid, ossetong en koekoeksbloemen. Sommige konijnen begonnen een hol, maar groeven niet door. In de spaarbekkens hangt het water; je zou er munten in kunnen gooien als in het bassin van een fontein. Bast is van jonge bomen afgeknaagd.…

Maar hoe de natuur ons verrukt en hij blij zich bukt en bloemen plukt: de boter- en de koekoeksbloem. koolzaad, zuring, de margriet en de kleine vergeet me niet.…

er was het verlaten een lange weg te gaan ver van een heem pijlers van het bestaan scheiding van de vogeltuin het paradijselijke licht tere wentelbootjes enkel nog in een vergezicht een glimlach een wuivende hand het water spiegelt in een volgend land waar koekoeksbloemen in bermen prijken het vee graast op behoedende dijken…

Drachtens nijverheid davert over de snelweg; in het gras daarnaast wiegen koekoeksbloemen zacht, steeds als bij de turfgravers. Te willen dichten... Waar moet naar gezocht, bedacht, geschreven worden? Drachtens vogelzang schalt luid: "Laat je moed zweven," en dan " 't is mooi genoeg geweest."…

zag ik graag en de dorsers schuiven, het rieten dak gedekt, de luiken kleurig, linden verstrengeld wortels duwen m’n pad omhoog maar m’n hitte verkoelen bladeren molen, oude molen op plek als de straaltoren lila, oranje, roze nieuwbouw tegen donkergroen van eiken huis uit oud gesteente weer opgezet ik teken voor fluitekruid en koekoeksbloem…

bladeren en verrot hout je ademt snel, rilt even, voelt je koud terwijl een zachte windvlaag je angstige gedachten sust een zonnestraal schiet tussen 't bladerdek door beschijnt plotseling het bos in een gouden moment terwijl jij voorzichtig aan de omgeving went blik gericht op het drassige pad met een karrenspoor paddenstoelen en kleurige koekoeksbloemen…

de ware koekoeksbloem ’t Jakobskruiskruid struiken als de laurier langs de beken in ‘t dal uitmondend in de rivier en dat wat niet bloeien kan kleedt zich uit in de zon rolt blij door ’t raaigras dat ooit glyfosaatvrij was en zorgeloos groen die grond is niet meer voor wortels te vinden maar gelukkig is ’t zaad voor ’t kwaad was geschied…

hoge heg me van de A44 scheiden Maar rechts van mij zie ik de berm een sloot en de overkant met bosschage ruim bekleed de berm en sloot met planten volgegroeid en raak ontzettend eindeloos geboeid ik zie margrieten, boterbloemen ridderblad els braam reuzenvaren rietgras beukeboom fluitekruid distel kleverklas en bitterkruid de zuring koekoeksbloem…