Alle inzendingen over koel

koel en kaal kamers zonder verhaal muren die me omsluiten nog naakt en nieuw onbeschreven door het leven ramen kijken met geschrokken ogen naar beladen dragers levens verpakt in kartonnen dozen onwennig en ontheemd kamer na kamer ga ik begroeten kamer voor kamer trek ik aan plant behoedzaam de eerste sporen en begin eraan…

zien Alleen de adem van het koele meer Langzaam vult de aarde zich In een schemering van kilte De adem blaast zich voort Het koele meer heeft de aarde ingesloten...…

verdwaald in de sneeuw staat een boom onder een nevel van twijgen onbereikbaar in een dictaat van de tijd want per trein stuif ik langs koel bevraagd naar mijn plaatsbewijs…

Opnieuw de nachten vullen met dromen hoog in de lucht vertrekken vogels richting het zuiden Het noorden blijft rood op je rug gloeit het vuur nog na koel vertel alles nog eens In de schelpen hoor je de smaak na alles morgen wordt vandaag verlicht zijn de aders van de stad…

We weten door die mooie animatie Nu alles van de koeling en het vat En wanneer splijtstofstaven in zo'n bad Tot meltdown leiden van de installatie Gelukkig blijft Maxime er op vertrouwen Dat wíj ze hier wél veilig kunnen bouwen.…

Waar het in Holland veertig graden was, Is het hier dertig graden in Toscane. Meer dan een week in het Mediterrane, Ik moet dat zien te klaren zonder jas. De zomer is hier niet om door te komen, Maar goed dat ik een trui heb meegenomen.…

Uit geen inspiratie worden woorden woorden probeersels een indicatie in de zin van wat het moest worden welnu hier staat het…

Een blad valt niet het dwarrelt zoals ook jij het is, volstrekt niet logisch omlaag te vallen zo vond je mij…

Laten we even wel zijn het is geen kwestie van wel of niet er is geen optie zonder verdriet zodoende…

'S ochtends wanneer de dauw parelt aan het stille leven een halve zon dichtbij en een nieuwe dageraad stel ik me voor hoe je je ogen opent glimlachend met dekens speelt in de waas van afgelopen nacht 's middags bij dit weer, ontbreken grauw wens ik dat je veilig bent ongeschonden behouden hebt doorgebracht 's avonds laat zie…

Definitiever gaat het niet het einde van de berekening onder de streep in getallen eenvoudig om te zetten in gevoel wat minder wat bracht je er toe te weten wat beter is voor mij naar het blijkt heb je een rekenfout gemaakt bovenaan of in het midden ergens voorbij het delen vergeten de uitkomst van verdriet is het negatieve resultaat…

Is er een woord typisch voor mij want zoals een acteur acteert zet ik in scene en filter gister was ik vandaag ben ik en morgen, wie weet de zuiverste versie van mijzelf…

Het is een echo die aan de takken hapert Mijn gespierde tong vindt zelfs geen lustige weduwe meer In deze koele hel…

nachtbad, dat verdronkene, dat daggat, dat rondom dauwig gevoel, mijn hoofd is zo lekker koel.…

Het wrede lot dat mij bestiert Onkruid dat zo welig tiert Veel gedaan en veel gebierd Met veel gevoel maar zonder doel Menige deerne heb ik versierd Ik was daar nooit goed in maar afdoende gespierd Zoals een duivel zijn feestje graag viert Dit is wat ik bedoel Ik leefde vol passie, maar 't hart bleef koel…

Het voorjaar buiten is altijd zoel, Maar niet dat wilde wonder Toen ik weg wou gaan, alleen en koel; Nu kan ik ook wel zonder. Ik meende aan 't strand te zijn geboren, Mijn huis te hebben in het duin.…

verkoelend hangt witte stilte in de alkoof doorschoten met pril groen rust het na een verfrissend bad zonder tocht en kalkvlekken een schitterende oase door ieder gedragen uit eerbied voor het leven dat zo ontzettend veel heeft te geven…

paardenstaart kijken in kleuterliefdekleur babyzeep en blond haar snikkend snoof haar geur zij snoof een eigenwijze kinderblik jongens horen er niet bij vind ik dacht ze toen hij haar naam zei en staarde naar de deur alsof ze lucht en bloemengeur wilde een lonk over haar schouder trilde zijn laatste weerstand stond op springen tot haar uiterst koele…

Het bonte van de witte kraag van het goudgele vocht verwarmt bedwelmend het bestaan van de geest. En dat ondanks de kou van dit zoete nat. Proost.…

In de koele ochtendbries Verwaaien mijn gedachten. Steeds als er een gedachte is, Glipt hij door mijn vingers weg. In stilte zoek ik om me heen. De koele ochtend bries verkoelt mijn geest. Dromerig staar ik voor me uit. En losse flarden van mijn denken Dansen in het rond, ongrijpbaar stil. Lachend kijk ik naar hun dansen.…

Augustus was zeer zelden maar zo koel Hoe laag - gemiddeld - was het aantal graden Dat liet zich zonder cijfers ook wel raden: De statistiek verstevigt het gevoel Vroeg-melancholisch ploeg ik door de hitte Die dezer dagen even dwars komt zitten…

het kan nooit goed maar die hitte het niet kunnen pitten in de zon kunnen zitten alles verschroeiend ontzettend vermoeiend het is altijd wat we zijn het weer gauw zat alleen het zilte nat houdt ons hoofd koel het scheelt een hele boel zo is een avond zwoel met zand aan je voeten zout op je huid zo kun je weer vooruit en mag de…

Er heerst nu"valse"rust, in de van mensen stille stad, waar op de terrassen nog plek is en koel schuimend bier. Ook ik weet dat. Blijf daarom met mooi weer liever hier.…

Hier wordt hondjes verlangen Wel erg koel ontvangen Bij het kennismaken Verwacht je hartverwarmende zaken Zoals de beest uithangen Koel Is cool.…

ik kende de kracht van je handen wist hun warmte voelde hoe energie overliep in raken laadde jij mij positief op mijn aura kleurde vitaal rood ver van dood waar in koele tinten eigen pigmenten klinken jij interfereert met licht en zon naar hogere niveaus direct uit de voor eeuwig onuitputtelijke bron…

totaal gespleten immense pijn ik was vergeten wat het is om alleen te zijn koude nacht van binnen leeg niemand wacht groot gemis en jij die zweeg woorden stil mijn hart verscheurd ijzig kil vol droefenis na wat is gebeurd jij bleef maar liegen was steeds ontrouw opnieuw bedriegen ontsteltenis en geen berouw verloren dromen…

confetti bloemen veel ballonnen voor ultiem plezier muziek en lachende gezichten in een snelle polonaise hier ogen glinsteren willen zonder remmen naar het onbekende sneller en alerter op zoek naar het intieme in geheel verloren gaan wij zijn de drukte ontvlucht om in stilte bij te komen de koele tuin een heldere nacht waarin…

kom mijn kind, kom en huil mijn handen zijn iets ruwer ik til je wat hoger de lucht in maar schenk je dezelfde liefde over het naar bed toebrengen het vastpakken van je doekje vertellen over de vos en het kleine konijntje, zijn streken kom mijn kind, spreek met mij in de uren van het grote missen de taaie nachten, de oude uil samen verzacht…

er zwemt een koele vis voorbij goudgroen metallic met vinnen als japanse waaiers zo elegant, zo macho en zo chic beweegt hij zich in vele kringen tussen waterplanten rond de klip waar hij de dames weet te paaien met zijn gepiercte upper lip…

in de schaduwzijde van mijn leven kwam ik je eindelijk tegen je bent een nieuwe zon jouw licht verwarmt me omdat een ander dat niet kon je laat me dansen en spelen met woorden die in een vorig leven niemand konden bekoren geef maar je liefde die verder reikend is dan de koele stilte van toen waarin niemand wist van…