Alle inzendingen over krop

De lange sporen Zijn scherper dan een doren; Zijne ogen branden in de kop, Hij zet een krop, Als wou hij zeggen: "Pas hier op, Of: klop!"…

Ik kroop eens in de huid van een doorgaand puber leven boven alle twijfel verheven wilde ik er na één dag al terug uit was me dat schudden en beven al die drukte en voorbedachte leugens waanzin, idioten met flitsgeheugens pubers die flirten met het helse leven ik stond op en blies de grote fluit de stoom verliet mijn zere oren...…

Op feestjes kroop hij als een kind door de kudde -- schaap met de schapen.…

Door het oog van een naald kroop zij vlijmscherp meer was niet nodig genaaid was zij toch al…

In de kruipruimte kroop hij gewichtloos verder buiten ons stelsel.…

Je kroop in mijn hoofd Stiekem, maar ik liet je Aangenaam verdoofd Onzichtbaar, want niemand ziet je…

ik kroop in je schoot leefde op je rug verstopt in genot was ik schepper naast God…

Men zei immer, als je nooit iets probeert, weet je ook niet of je het kunt, echter, als ik alles proberen zou, kroop er nu een konijn uit mijn mouw!…

De vlinder had haar ei gelegd op een groen eikenblad er kroop een piepklein rupsje uit dat at en at en at het at het hele blaadje op en nam er nog een paar het spon zich daarna in als pop toen was het rupsje klaar er na een hele tijd een nieuw seizoen begon kroop daar een kleine vlinder uit die straalde in de zon ze dartelde de wereld…

was de stilte nijpend zelfs langzaam kroop ze over het uitgestrekte landschap waar ze 'n waas van tranen achter liet…

Een slang kroop weg en krulde zich op de grond en toen weg onder het tapijt. Sindsdien heb ik hem niet meer gehoord.-…

Geneigd door zijn filosofisch gen kroop Descartes dikwijls in zijn pen. Hij zei tot zijn wijf : "ik schrijf, dus ik blijf." Waarop zij : "ik was, ik plas, dus ik ben !"…

De vlinder had haar ei gelegd op een groen eikenblad er kroop een piepklein rupsje uit dat at en at en at het at het hele blaadje op en nam er nog een paar het spon zich daarna in als pop toen was het rupsje klaar er na een hele tijd een nieuw seizoen begon kroop daar een kleine vlinder uit die straalde in de zon ze dartelde de…

vanmorgen liet hij zich weer horen een vroege lijster in de achtertuin klonk er prille lente in de bomen kroop ik gretig uit mijn winterhuid…

Een heel groot Belgisch surrealist doofde zijn pijp en kroop in zijn kist. Het is ergens sneu dat hij het milieu van Maurits Escher heeft gemist.…

Men kwam op de proppen met wat niet kon kloppen: de dieren kropen immers andersom ...…

Familie slak uit Genewouden kroop (w)aardig in het zwart en rouwde Hun dochter moest eraan geloven had aan de Otrivin gesnoven want ze was neusverkouden.…

ik wist met een handvol mist je blik te omfloersen nog scheen de zon maar tussen bomen kroop schaduw omhoog wij liepen niet meer maar dansten los van de aarde verloren gewicht zwevend op lucht samen liefde uitstralend in de cirkel van leven geven smolt ons tot één zag in je ogen de wereld veranderen in landen liftte geluk met…

Een jongeman, soms een echte botterik, Maar soms ook een goedaardige vlotterik Echter voor vrouwen was hij bang Kroop het liefst achter het behang "Als ik ze tegenkom," zei hij "dan stotterik."…

Een dierminnende consument uit Hindeloopen Ging bij de boer scharreleieren kopen Thuis onderzocht hij ei na ei Maar hij was helemaal niet blij Daar de eieren schàrrelden noch krópen…

Fleurig meiske Altijd een glimlach, Vriendelijk naar wie Jij tegenkwam Andersom was het omgekeerd - Niet iedereen die jou zag Had behoefte om jouw glimlach Wederzijds te beantwoorden Gaf jou liever een gril en een grauw Stuurde stiekem snauwerige sms-jes met daarin De hoop dat jij er al gauw niet meer zijn zou - Nu jij er niet meer…

eventjes nog ingebed tussen mijn kompanen eikenblad veldt ijsbergsla kiezen moeten malen ik de krop diep in je maag jij de Judas met de zaag ben geveld ontsla me maar…

zo willekeurig, en toch een simpel samenzijn de ontmoeting en daarna verder we kropen levens bij elkaar verloren geen tel uit het oog zo aangetrokken en nooit meer vertrokken onze dagen toen en nu en nooit meer…

Toch kroop je Samsoms rotte appel in.…

Onder mijn huid kroop jij niet zacht en teder maar woest en wild nachten scheurden lieten dagen rauw naar adem happen de lucht licht bezwangerd verdonkeremaande het eerste voorjaarszonnetje…

Een pijn heeft zich in mij gezeteld een pijn zo onbeschrijfelijk diep kroop in mij terwijl ik sliep Een pijn heeft zich aan mij geketend hij heeft zijn plaats gevonden en slaat diepe wonden Een pijn heeft mijn huis gekraakt en zich meester van mij gemaakt.…

Kroop de mist tussen de bomen? Dan is het herfst. Vloog de bonte kraai over het dak? Dan is het herfst. Zaten de blaren als vanen aan de takken? Dan is het herfst. -------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten G.A. van Oorschot, Amsterdam…

nog altijd ruik ik de angst van onze jonge lijven zo klein als wij waren luisterend naar haat wij kropen in de verste hoeken en door het raam leek de maan ons te zoeken om wat verlichting te geven aan ons bestaan…

Wat schuilt er in de donkremaneveer waar is het alziend oog der microscoop waar eco in de biomassa kroop... zijn of niet te zijn trekt fel van leer van onder dermastreken waart de geest als zeven duistere plagen van het beest…

Lang nadat mijn ziel langs de vingertoppen van het hiernamaals kroop, ontdek ik dat achter de kinderen van ons wakker bestaan bloed doorzet en onder ons vredig komt van ‘s morgen goud tot schaduw’s laat.…