Alle inzendingen over krotten

reageer vooral snel Huurtoeslag brengt verlichting al betaal je het uit eigen zak want in dit land stapelzot spekt de fiscus met een omweg de eigenaar van het krot…

Toch bljf ik zoeken in de straten van de steden in de schaduw van de kasten een glimp zonlicht weerkaatst in de krotten naar een gezicht als sterrenlicht…

en weer voel ik die wind waaiend uit vergeten landen geen streling is het, of aangenaam het is de zucht der krotten en hun bewoners, de vechters gezichtsverlies van een wereld die een eeuwige winter baart waar zomer slechts een aantal treft en geld en het gewin der banken of dat van de industrie en leiders weer voel ik die adem van vragen…

De weg is smal, het dek van zand, de gevels zijn gestut, de panden krot verklaard. Hier wonen goede mensen, elke stuiver wordt gespaard.…

Het krot waarin ik krapjes ben behuisd Wil ik graag voor een villaatje verruilen Waar ik mij ongestoord in kan verschuilen En waar geen vreemdeling mijn paden kruist. Ik denk dat ik mij maar eens laat bedreigen Om ook zo'n droomhuis van de staat te krijgen.…

Ik dacht ja of nee hoeveel hypotheek Blijft simpel kwestie van op staatjes kijken Onze bank weet trouwens van geen wijken Andermans krot valt buiten de intake Blijkt men komt zonder Stempel Vogelaar Voor hetzelfde geld op postcode klaar…

O zoele zoete zomeravond in juli, geurt weelderig de rozenstruik zoet sensueel Toen wij in het gras, tussen klavers en bloemen,verkoeling zochten In de rivieren, olieachtige drijflagen van blauwwieren Na de brug een gistend krot, schimmelt blauw de paddestoel grauw, een nijpend moment waarin we alleen maar konden hopen.…

van kim tot kam kompleet omketend duizel ik helemaal terug bij nacht verkleumd, bij zonschijn zwetend naar d'oertijd op een ezelsrug kapotgeschoten stenen krotten langs wegen zelfs die naam niet waard gemijnd, bezaaid met mensenbotten, geleiden doods mijn bedevaart muskieten zwermen om de posten van strijders in gevangenschap hun stank…

Van kim tot kam kompleet omketend duizel ik helemaal terug bij nacht verkleumd, bij zonschijn zwetend naar d'oertijd op een ezelsrug kapotgeschoten stenen krotten langs wegen zelfs die naam niet waard gemijnd, bezaaid met mensenbotten, geleiden doods mijn bedevaart muskieten zwermen om de posten van strijders in gevangenschap de stank…

's Nachts woon ik in krotten en paleizen, waar ik nooit mijn intrek heb gedaan. Steeds ontmoet ik ongeboren mensen, die voor mijn tijd geboren werden. Ik praat met gestorven mensen, die na mijn tijd pas sterven gaan. Elke nacht opnieuw droom ik levens, die de onvermoede bronnen zijn, van mijn bestaan.…

de decors met hebzucht belicht applaudisserend publiek naamloos uit de kudde gevist bekende gezichten uit het glamour en societygebeuren liegen hun lach in valse kleuren ik zonder me af kan met de manipulaties in opvoeding en werken niet leven voel me outcast zij hebben het doek gesloten hun scenes gaan mij voorbij de slums en krotten…

Anders kon u niet worden uitverkoren Een kind te baren anders dan normaal Althans zo dachten paus en kardinaal Later heeft men dit uit het oog verloren Maar of u nu gemeenschap had of niet Een kind komt hoe dan ook altijd van God Het is en blijft bijzonder en een wonder Gelukkig hij of zij die dit zo ziet Of hij nu in een slot leeft of een krot…

hoeve Bouwlust heeft verloren en is nu een eenzaam krot de deur staat nog wel open maar de planken zijn verrot griezelig kruipt er schimmel op de wanden in de voortuin zwiept de wingerd ferm zijn takken door het raam tussen distel en brandnetel ligt een bordje met een naam dat verpulvert onder mijn handen er knagen kevers aan de balken…

Niets dan elkaar, geen baan, geen geld, alleen een krakkemikkig krot. Natuurlijk brak ze jouw vliezen en kwam ze wel. In haar zag ik jou hernieuwd, en een anders zijn in wording. Door haar groeiden we samen in een onverbrekelijk lot.…

Overwoekerde achtertuin Ingeslagen ramen Scharnierloze deuren Toen we terugkwamen Verboden onbevoegden Niemand toegang Het ouderlijk huis De traan op de wang Stroom afgesloten Behang afgescheurd Blijven rondspoken Wreed afgekeurd Huis onteigend Vriendschappen kapot Bewoners vluchten Uit hun toekomstig krot Boor in de grond Als…

ik schreeuw vanaf plakkaten en foto's mijn kleine, zwarte ogen huilen ik raak jullie harten gelijk de regenbogen niet met pijlen doch met hoop 'licht' zei je, 'het komt eraan' maar mijn zwartheid kent geen woorden zie me dan hier sta ik tussen krotten maar mijn handje verheft zich niet nu moeten jullie ja, ook de rijken…

Als de boekrol wordt geopend en de poort gesloten de genadetijd voorbij satans list die met God twist staat voor God te beven beschaamd wordt hij terug gedreven door de Waarheid en het Leven naar 't krot der duisternis zijn boze gramschap ontvlamt voor wie Gods Heilige Naam belijden onze Vader God van Israël Messias Jeshua…

zonder bewoning verwordt elk huis tot nutteloos krot lucht opgeslagen tussen hout en steen met blinde ogen die vol schaamte bijdragen aan het hol geraamte van dode kamers die zich gelaten schikken in het niet te keren lot het huis valt ten prooi aan de schimmel en rot; spinnen en zelfs kakkerlakken moeten bij gebrek aan voedsel wel…

het moet ergens zijn begonnen langs oeroude paden van zinnen in bronnen van rood gloeiende geboren woorden in de krotten der koninkrijk der lege landen staan wij op de afgrond van watertanden van een verhaal dat werkelijk gaat staat te gebeuren wij proberen ze te sturen de kleuren naar de ziel zielreflectie in de pen wij weten het wij zijn…

zij vlecht heur haar, lang van eeuwig groeien en zwart van jeugdig genot, tesamen met gretige vingers uitzwermend over een gulzige boezem in mei zo. zocht zij mij te boeien ik, de oude heer in een overjarig krot met reeds één been in klei geen blik gunt zij mij weet toch wel de man te verleiden haar gratie vraagt mij een onbevredigende…

Moeten huwen kunnen om een kroot vol hopen mogen, waar mijn wilde voeten nooit meer stappen gaan. Verlaten berghut, mijn einde in aankomst van geleefd dikke wollende onderkin onderscheidt mijn jonge jagen. Ik loop op wilde voeten die vol krampen slapen gaan.…

En jôh, me moe maar kroten koken! Hé, weet je nog die Hoogstraat dan? Precies 1 kilometer lang! Schiedamsedijk! Die meiden! En hop, de hol op met zo'n kar! En toen, die bommen op je knar!…

lekker uit de winter buiten wat was je een eitje je vreet je te barsten aan lelie van dalen denkt ik popje prachtig ben zalmrose nimfachtig terwijl jij engerling met je eigen slijmschijt al je brede rug besmeert zodat je meer lijkt op ‘n hoopje vogelstront maar als je dan doorschiet naar je imago zwarte kop verder rood als een kroot…

Dat voelde ook wel veilig, want er groeiden veel geheimen leerde opa mij, zoals kroten die gekookt toch rode bietjes bleken, penen en ajuin; wortels, ui met piepers hutspot, al dat vreemds heb ik gezien in opa’s tuin.…

Ik was in Utrecht, zocht een woning Keek goed rond, schrok me rot Wil je wonen, huur of koop Betaal je grof voor een krot Goud bleek blik na bezoek aan doorzonwoning op een hoek Nooit groot onderhoud gedaan Jaren zestig, alles krap Prijst een babbel met een map het als buitenkansje aan!…

In een oogwenk was het geschiedenis Een vaal doek schoof over het krot Aangevreten door de tand die duurt De huisbaas heeft de muren leeggemolken Gniffelend in zijn laffe vuist Betonrot en schimmel en wind Wissen de rest Leidingen geknakt Stroomdraden losgerukt Water lekt langs het plaaster Trekt een roestbruin spoor De laatste bewoner…

Slauerhoff de mooie regels willen maar niet vlotten wat letters dansen doelloos op m'n scherm de eerst timide vloeken worden ferm vergeet het toch, wat kan het je verrotten maar ik behoor nu eenmaal tot de zotten die ondanks zuchten, zwoegen en gekerm vertwijfeld wachten op die ene term de fraaie villa tussen al de krotten 'alleen in…

meisjesmasker voor oude vrouw beklimt haar grachtenpand met gevelsteen pakt de vergulden deurknop en valt door een dure opening in lek krot waar de bomen doorheen groeien.…

stoel in de kamer En maar schreeuwen en maar slaan Met die veel te kleine hamer Het virus speelt geen spel Geen emotie en geen kleur Ze danst met wie ze wil Met de blik van een charmeur De enige manier om te winnen Is door te dansen in gedachten Alleen of met elkaar En geduld blijven betrachten Door de straten, door de huizen Door de krotten…

eieren gingen aan struif geel tegen de muur witvis uit de sloot bakten we op sprokkelhout en proefden we weggekropen onder de rabarber rood werden we van kroten en oranje van wortelcaroteen we braken komkommers open en meloenen slurpten we leeg miss blanche lachte lief naar roy rogers in het nachthutje achter in de komkommerhof en daar…