Alle inzendingen over leeg

ik ben ik niet hij, zij of jij gewoon ik niemand mag zich met mij bemoeien dat wil ik niet, alleen jij mag dat maar ja, jij nu dat gaat nu niet meer hé, jij was altijd mijn engeltje, altijd... mijn klein lief figuurlijk engeltje nu ben je een echt engeltje, het mijne, ik blijf tegen je vertellen, maar antwoorden zul je nooit meer, jij…

Niet voor lang, want het ouderlijk huis weet ze nog steeds te vinden gelukkig wel denk ik dan, met een groot verschil: ze heeft nu haar eigen omgeving die “ thuis “ is en weet: Wat uitvliegen betekend, het nest op het water is leeg de kleintjes spartelen op de kant het nest van de kinderen is eveneens leeg maar: Het ouderlijk huis blijft een…

; Aan u, die 'k heb bemind om 't vlammen van uw handen, - o vleiën om het vlees dat als een beek vervliedt; o reiken van 't gebed dat slechts in de ijlt' kan branden; o wegen in de schoot, die 't leven wepel liet;- Aan u, die 'k heb bemind om de urne van uw lenden te zuchtend vol, helaas, of al te huilend ijl; om uwe leden die 't leeg…

Ik zit te appen met een vriendin ze zegt: ‘k moet even aan de lader nou klinkt dat absurd is slechts een begin ‘t einde komt een stukje later… ‘k Zit te appen met een vriendin moet wachten tot ze ‘ opgeladen ‘ is intussen doe ‘k andere zaken omdat gewoon wachten: geen optie is! Dan bedenk ik me ineens bij toverslag stel je voor dat er…

In de spiegel zag ik dat ik net zo grauw was als de morgen want er hing een nevel van motregen rondom het huis snel knoopte ik mijn overhemd dicht en haalde een kam door mijn haar maar ze belde al enfin, het gaf toch niets meer we waren versteend tot beelden met de tafel tussen ons in en het dode oog van de televisie op ons gericht ik zou…

Ogen stralen verdriet machteloos zie ik de pijn woordloos lees ik leegte wanhopig voelt het gemis krampachtig verscheurt het behouden tijdloos in verleden gestruikeld over zinnen gevallen in diep duister wentel ik mij in eindeloze leegte…

Ik ben een lege huls Voed het Houd van het Laat het slapen Tot in de eeuwigheid Doe ermee wat je wilt Geen stem, geen benul, wordt gevormd jouw hand Voor jou Een pop Laat haar slapen Mondje open Oogjes dicht Geen pijn Geen pijn Alleen in het duister Doelloos. Een lege huls…

Ik voel me weerloos, leeg en alleen, Sterk als ik was, zo belabberd loop ik er nu bij. Gevoelens overhoop gegooid in één, twee, drie, En niemand die het ziet. Alles lijkt plots zo anders, hoe hard ik ook vecht, Er is niemand die me redt! En waar is nu die vriend, Die me steeds uit alle ellende hielp.…

het maar Ik ga niet huilen Ik lach Al kijk je dwars door mijn inktzwarte gedachtes heen Je zult mijn hart niet raken Want mijn hart is een deur zonder slot Met een muur van ijzer die je met die lieve lach nooit breken zal Kijk me maar diep in mijn ogen je zult niet vinden wat je zoekt probeer met te doorgronden je stuit op een leeg…

de dood valt als een muntstuk uit mijn wereld loodzwaar valt het terug waar ik niet meer grijpen kan de kassa is leeg opgeslorpt door een hemelse bank windstil geland ik hoef niet meer over te maken mijn nota's zijn geschreven mijn adem van geld is voor immer geveld…

de strjitten binne leech yn e stêd fan besjutting de dei wurch yn ûneinich begjin de maatslach ûnwis raffele,skuort gefoelfol yn griishollig ferline oersetting/vertaling de straten zijn leeg in de stad van zinnen de dag moe in oneindig beginnen de maatslag onzeker gerafeld,gescheurd fijnbesnaard in grijshoofdig verleden…

er is een lek in de tijd de tijd loopt leeg er blijft steeds minder over resterende gaat steeds sneller lopen mensen leven,worden oud en sterven snel beschavingen ontstaan en verdwijnen,totdat er geen tijd meer over is eeuwen veranderen in een planeet met wassen beelden…

nu nog kom ik er langs de ramen, zo vaak gezeemd een mens op de bank ze keek naar buiten ik kijk er weer van op tweede etage ze keek naar buiten maar kwam daar niet graag nu nog kom ik er langs maar de straat is leeg…

Ik zie je, leeg daar sta je, leeg wat strak, met bult wat je zomaar weer opvult. Ik zie je graag voel je nog liever zie je niet graag leeg maar soms, moet het. Het ergste is, dat alleen IK die leegte vullen kan, dus daar ga ik dan. Naar bed.…

Als terreur ver weg is, kun je blijven zitten -- op je stokpaardje.…

Wie flink opruimt in zijn hoofd die geeft ruimte aan handelen…

Zijn woorden droegen liefde boven alle pijn en zon verwarmde de wegen het denken vloeide in samenzijn woorden bleven stil waar ik enkel liefde kreeg hoorde ze als een melodie op het ritme van mijn hartslag nog voelt het als volheid van het zijn want het stille tussen ons is nog steeds niet leeg…

Je stort in, na een afschuwelijke tijd, jezelf zijn is lastig, dat weet elke jongen of meid. Het verliezen van een dierbaar persoon is niet altijd iemands verdiende loon. Zelf weet ik hoe moeilijk dat is, omdat ik elke dag m’n beste vriend mis. Een naar bericht, kan men overdonderen, meestal, maar niet altijd, komen er toch wonderen. Soms…

Met mijn bel bel ik aan de deur, ik ben welkom -- want het is míjn bel.…

In de schrootwerkplaats bouw ik monstervoertuigen -- Echte Frankensteins.…

Je leven is vol eenzaamheid een solo strijd niet te winnen Je wilt wel anders maar het lukt je niet, verdriet. Je ziet de mensen lopen, blijft hopen op aanspraak. Maar ze zien je niet, willen niet kunnen niet. Je blijft alleen in je strijd tegen de eenzaamheid.…

Een avond in de regen. Je roert in de dood, die mistige blik naar omhoog geheven. Een nacht in het verleden. Je omknelt een woord, die oude pijn schopt tegen gehavende zwerfstenen. Een adem in je diepe land. Je braakt de kiltes, een aarzelend zoeken langs de wegkant. Een cirkel in je hand. Je telt de stiltes, die zichtbare lijn…

Haar lippen zwijgen letters van nooit gesproken zinnen fluisterend ademt zij namen in de onbeschreven lucht Haar pen, zo ongeduldig schrijft het pad naar het einde traag loopt de gitzwarte inkt op haar allerlaatste benen Het sierlijke handschrift verandert heel langzaam in letters van druk woorden van wanhoop en weemoed vullen de laatste…

Ze vraagt in stilte: God, hoelang nog dat ik mij voorgoed te ruste leg ?…

Leeg is hij in zijn ogen die de wereld niet meer ontdekken omdat zijn gedachten uitdoven wanneer hij weer ontwaakt en de tijd hem weer verandert in de schaduw die zijn werkelijkheid alleen met stenen ogen bekijken mag…

Ik vang de wereld op met lege handen, de zwaarte grijpt me naar mijn strot, mijn adem breekt en wordt bot.…

waterval van woorden overstromen gedachten als ik met je praat in eenzame nachten zoveel te vertellen struikelend over zinnen omarming van de nacht waar ik wil beminnen intense herinneringen zo waardevol en warm beroer de lege plek heel even met mijn arm…

even steek ik achteruit rijd dan weg en kijk in de spiegel het lege gazon wordt langzaam kleiner verdwijnt uit mijn zicht…

De zin probeert men te mijden; opnieuw een lege bladzijde.…

Ik voel me vaak leeg verstoken van woorden ik wil zoveel zeggen en mezelf doen geloven dat mijn hart echt zo groot is als soms mensen beweren en dat in mijn droeve ogen blije dromen leven Ik voel me vaak zwellen gestoken door woorden ik kan zoveel zeggen maar wie zou geloven dat een hart echt zo groot is als soms mensen beweren en dat…