Alle inzendingen over leeg voorbij

hij draait de dag naar buiten en herbegint zijn daad haastig zonder groet hij denkt soms wel aan vrouw en kind of aan iets nieuws iets anders zomaar, op een ochtend wanneer zijn woorden hem leeg voorbij gaan of wanneer het bijna avond is en de weerhanen hem gunstig staan er wordt gezwegen in de rechterhand naar voor…

Alles wat er over was, is nu voorgoed voorbij. Ik lig op bed, ik denk aan niks Het doet zelfs geen pijn. Het is leeg,…

Zo leeg als het voelt Zo leeg als het is Een wonder nodig Ja het gaat mis Wat wil ik? Wat moet ik? Moet ik iets willen? Er is niets Het stopt Voor mij is het voorbij Dat wil ik!…

ik ben ik niet hij, zij of jij gewoon ik niemand mag zich met mij bemoeien dat wil ik niet, alleen jij mag dat maar ja, jij nu dat gaat nu niet meer hé, jij was altijd mijn engeltje, altijd... mijn klein lief figuurlijk engeltje nu ben je een echt engeltje, het mijne, ik blijf tegen je vertellen, maar antwoorden zul je nooit meer, jij…

Niet voor lang, want het ouderlijk huis weet ze nog steeds te vinden gelukkig wel denk ik dan, met een groot verschil: ze heeft nu haar eigen omgeving die “ thuis “ is en weet: Wat uitvliegen betekend, het nest op het water is leeg de kleintjes spartelen op de kant het nest van de kinderen is eveneens leeg maar: Het ouderlijk huis blijft een…

je rozen voorzichtig gedroogd en opzij nu de vaas weer doorzichtig enkel water van mij…

; Aan u, die 'k heb bemind om 't vlammen van uw handen, - o vleiën om het vlees dat als een beek vervliedt; o reiken van 't gebed dat slechts in de ijlt' kan branden; o wegen in de schoot, die 't leven wepel liet;- Aan u, die 'k heb bemind om de urne van uw lenden te zuchtend vol, helaas, of al te huilend ijl; om uwe leden die 't leeg…

Ik zit te appen met een vriendin ze zegt: ‘k moet even aan de lader nou klinkt dat absurd is slechts een begin ‘t einde komt een stukje later… ‘k Zit te appen met een vriendin moet wachten tot ze ‘ opgeladen ‘ is intussen doe ‘k andere zaken omdat gewoon wachten: geen optie is! Dan bedenk ik me ineens bij toverslag stel je voor dat er…

Gefocused op nu is verleden al voorbij de toekomst nog leeg…

de tijd tikt voorbij, maar plotseling is het stil. lege batterij...…

het leven is als een wolk hij drijft voorbij en aan het eind regent hij leeg…

Ik voel me weerloos, leeg en alleen, Sterk als ik was, zo belabberd loop ik er nu bij. Gevoelens overhoop gegooid in één, twee, drie, En niemand die het ziet. Alles lijkt plots zo anders, hoe hard ik ook vecht, Er is niemand die me redt! En waar is nu die vriend, Die me steeds uit alle ellende hielp.…

In de spiegel zag ik dat ik net zo grauw was als de morgen want er hing een nevel van motregen rondom het huis snel knoopte ik mijn overhemd dicht en haalde een kam door mijn haar maar ze belde al enfin, het gaf toch niets meer we waren versteend tot beelden met de tafel tussen ons in en het dode oog van de televisie op ons gericht ik zou…

Ogen stralen verdriet machteloos zie ik de pijn woordloos lees ik leegte wanhopig voelt het gemis krampachtig verscheurt het behouden tijdloos in verleden gestruikeld over zinnen gevallen in diep duister wentel ik mij in eindeloze leegte…

het maar Ik ga niet huilen Ik lach Al kijk je dwars door mijn inktzwarte gedachtes heen Je zult mijn hart niet raken Want mijn hart is een deur zonder slot Met een muur van ijzer die je met die lieve lach nooit breken zal Kijk me maar diep in mijn ogen je zult niet vinden wat je zoekt probeer met te doorgronden je stuit op een leeg…

Ik ben een lege huls Voed het Houd van het Laat het slapen Tot in de eeuwigheid Doe ermee wat je wilt Geen stem, geen benul, wordt gevormd jouw hand Voor jou Een pop Laat haar slapen Mondje open Oogjes dicht Geen pijn Geen pijn Alleen in het duister Doelloos. Een lege huls…

de dood valt als een muntstuk uit mijn wereld loodzwaar valt het terug waar ik niet meer grijpen kan de kassa is leeg opgeslorpt door een hemelse bank windstil geland ik hoef niet meer over te maken mijn nota's zijn geschreven mijn adem van geld is voor immer geveld…

de strjitten binne leech yn e stêd fan besjutting de dei wurch yn ûneinich begjin de maatslach ûnwis raffele,skuort gefoelfol yn griishollig ferline oersetting/vertaling de straten zijn leeg in de stad van zinnen de dag moe in oneindig beginnen de maatslag onzeker gerafeld,gescheurd fijnbesnaard in grijshoofdig verleden…

er is een lek in de tijd de tijd loopt leeg er blijft steeds minder over resterende gaat steeds sneller lopen mensen leven,worden oud en sterven snel beschavingen ontstaan en verdwijnen,totdat er geen tijd meer over is eeuwen veranderen in een planeet met wassen beelden…

nu nog kom ik er langs de ramen, zo vaak gezeemd een mens op de bank ze keek naar buiten ik kijk er weer van op tweede etage ze keek naar buiten maar kwam daar niet graag nu nog kom ik er langs maar de straat is leeg…

Ik zie je, leeg daar sta je, leeg wat strak, met bult wat je zomaar weer opvult. Ik zie je graag voel je nog liever zie je niet graag leeg maar soms, moet het. Het ergste is, dat alleen IK die leegte vullen kan, dus daar ga ik dan. Naar bed.…

koude windvlagen witte,grijze,zwarte wolken vliedden dooreen voorbij voorbij de zee bruist, roept haar eindeloze energie het strand schoongespoeld leeg leeg volle regenboog siert de bewegingsvolle hemel bijzondere kleuren energie energie we genieten van dit hondenweer dit natuurspel laadt onze batterijen op en meer en meer…

Voorbij Weer een jaar Je deed weer van alles Maar kwam het ook klaar. . . Voorbij Verdwijnt de agenda Die zo dwingend was Onder in een la . . . Voorbij De weg die je ging Wat je wel of niet deed Is nu herinnering . . . Voor je De lege agenda Onbeschreven en blanco De weg die ik ga . . . Voorbij . . .…

Als terreur ver weg is, kun je blijven zitten -- op je stokpaardje.…

Pluk de dag, want voor je het weet: is het avond!…

de klok kruipt in stilte van alleen zijn wacht sprakeloos met lege stoelen vol herinneringen houd mijn hand vast nu alles voorbij gaat…

Als ik praat, mijn mond voorbij. Ik spreek de stilte vol, laat geen letter heel. Als ik praat, mijn hoofd moet leeg maar raakt nog voller dan het was. Als ik praat, mijn woordenstroom jou al lang niet meer bereiken kan. Er kleven woorden aan mijn adem vast. Een zacht gezoem klinkt enkel nog. Als ik luister, mijn oren voorbij.…

Wie flink opruimt in zijn hoofd die geeft ruimte aan handelen…

van nergens naar ergens dat ooit ging verloren dwars door de angst die twijfel zaait van ergens tot nergens meer thuis te horen dwars door de angst die twijfel zaait zonder iemand bij niemand meer thuis te horen van alleen naar samen dat ooit ging verloren zonder die angst die twijfel zaait van samen naar alleen bij mijzelf weer thuis te horen…

geruisloos voorbij in een elektrische stoel op naar mijn dromen na het gegoochel verder met lege zakken raadsel na raadsel een langzame film bij de reconstructie ontmoet ik weer iedereen die zware handen het moment is weer voorbij een heel klein knopje ook in leiden leiden alle wegen naar het hiernamaals…