Alle inzendingen over loose

Inspiratie...Eindeloos. Motivatie....Bodemloos. Onderwerpen..Roekeloos. Gedachten....Mateloos. Liefde voor schrijven.. Oeverloos. Háng naar méér... Grénzeloos. De lust naar méér is niet te stillen, maar vraag ik me af, zou 'k dat nog wel willen?…

Gedachten, spinsels van grijze kronkels waarmee voortdurend jouw beeld geweven wordt ... ... in volle kleur.…

Je bent wat je bent Laat het los Precies....die blauwe bomen In jouw mooiste bos…

Wanneer rook jou inhaalt en de laatste bloem aarzelend in dichte mist verdwijnt zal de aarde nooit meer zijn adem schenken aan die ene dag welke beperkt de laatste zal zijn…

de lucht het licht de liefde het kind 'n pluisje of jij en wij zijn ontelbare keren ontembaar vrij...…

troosteloos zinloos eindeloos dit verdriet niet echt zonder schijn moedeloos mateloos spoorloos bij zoveel leed blijft zelfs de dichter woordeloos…

heeft de kracht het wordt van je verwacht het woord verkracht maar de runen is men vergeten op het tablet ooit in steen geschreven door doorzettingsvermogen observeer met ogen oprecht en trouw moedig en rauw een boek valt niet zomaar uit de lucht het papier beschermt door kaft en binding positief en herinnering dan zijn wij vergeven los…

snerpende snaren vol blaren uithoeken in de wereld wij moeten maar jagen geen wereld nog ingebeeld lucht heeft vrij spel in mist tussen aarde lang geleden een bel die mij niet spaarde snijdt een reddingsboei in vel en been snij 'm los en bloei…

Een steels kusje, klein beetje tederheid ook wat vernuft Je geur vol van heftigheid, liefst liefdevol bezweet Ogen zoveel belovend, remmen totaal los Lichaam en geest; zuivere harmonie, puur Subtiel likje zomaar waar je dat zo fijn vindt Lijf en geest verenigd, ontmoet je zelden Bolero danst tergend traag wel meeslepend hitsig Tango, geheven…

Op dit moment voel ik me doelloos, Moedeloos, En hopeloos, Ik ben zo boos Waarom je niet langer voor mij koos. Je was zo close, Maar jammer genoeg ook trouweloos, Het is zo liefdeloos, Het klikte niet feilloos En het werkte niet gevoelloos. Zonder jou voel ik me zo nutteloos, Maar dat is zo waardeloos, Dat komt allemaal omdat je voor…

dageraad prikken lucht in het ochtendlicht daar, midden in de roos ligt de pijn schuingesneden steel jij de dauw van fluweelzacht geopende handen waar het dieprood d’aderen raakt sterven nerven in wortels en rafelt gevlochten leven bruusk in het groeisel van de tijd sedert terra vochtige grond scheurde tieren netels welig, gevoed door loos…

Praatjes en gaatjes Waterval van verwoorden Dijk zonder zoden…

Ramp zalig het gevoel loos de woorden schat ik ook van jou wéér galmen gehate klanken vormen zinnen sprakeloos mond dood moe gestreden uitgedroogde levens ader en door stromen haperend ader latend walgende weerzin…

Woorden onderscheiden in het goede of het kwade leiden soms tot onbegrip gedachten lopen door gaan hun eigen weg verliezen grip en proberen zich vast te klauwen in los zand waar soms trillend het pad weer begaanbaar gemaakt wordt maar het witte bord met de helderrode rand heeft haar werk dan al gedaan ………

Ze rammelde met haar sleutelbos Verward en angstig besefte ik: Hier kom ik nooit meer los... Dankzij mijn echtgenoot zat ik nu hier Hij liet mij arresteren Wat zijn mijn ogen opengegaan Toen hij mij dit had aangedaan...…

In stad, land, vrijheidsplein marcheren mensen groot of klein het is zinloos loos geweld waar is die mens Grootwoordenheld laat het groeien hopen, leren, kennen strijden, geen geweld wordt geboren ons Grootwoordenheld…

open je knuistje laat zien wat warm als het leven glanzend gekoesterd in je handen ligt begraaf je schat het kan niet anders het mòet is beter voor làter wat je nu nog niet kunt zien snik zacht geloof en vertrouw die bolster in je handen in de open aarde doe het snel en doe het nu voordat de koude winter komt laat maar los…

los van jou lees ik als een uitgescheurde bladzijde vol ononderbroken zinnen over vrijheid van leven geïllustreerd met foto’s, wolkenluchten boven zee al weet ik zeker dat ik dat ben, je weigert mij te kennen dichtbij jou zong ik notenbalken vol eenzaamheid toonladders van wanhoop met hoge tonen liefdevol de partituren op de vloer - bewijzen…

oude sporen en stenen en ik tel mijn stappen aan de waterkant behoedzaam tussen het vertrek van geloof en schemering ik ga liggen vergeet alle woorden wanneer niets van waarheid begint, ook al wijst iedere richting naar de wind, haast leunend en onafgebroken uit de bomen valt het licht, nergens eindigend of beginnend en het uur breekt…

Strak kijkt zij langs jaren die verdwenen zijn zwijgend sluit ze het venster naar opstandige gedachten de levendige geest heeft haar ingehaald die ene laatste bocht, onoverzichtelijk wijst nog niet de route haar tijd ademt komende en gaande maanden sprakeloos knikt zij ja tegen de muur daar waar haar leven de laatste…

Jij bent mijn fantasie Mijn tintelende ervaring Ik de breedgevleugelde til je mee Hoog Los van dit idioot aards overwoekerd slagveld Vrij van de zeis Leven tintelend leven Los zweven wij.…

Ga maar lieve schoonzus geef je maar over aan Hem neem Zijn uitgestoken hand en luister naar Zijn lieve stem Hij heeft voor jou een plaats bereid in Zijn hemels paradijs neem Zijn hand en volg Hem maar op het einde van je reis Hij zal je verenigen met hem je verlossen van pijn en zorgen laat maar los wat hier nog rest er wacht je daar…

tussen de heuvels nabij het land zo vlak als een gulden een middenweg die wij samen delen tussen muren van steen en paden van asfalt is het brein inmiddels in beton gegoten omdat het ze niet lukt deze observeerders te slopen langs tuinen van goud door velden van zout gegoten in spijt vergeven is tijd laat alles nog eens los wij vloeien…

Je was ooit van mij maar nooit echt helemaal Jij week maar niet van haar zij Je hield toch van mij maar toch niet genoeg Jij wilde haar en liet mij vrij She has you in her web just for fun Iets wat ik allang door heb Je laat je bespelen als een valse viool Zoals ze dat doet met velen Je zien niet wat echt is stekeblind En straks…

Ik durf niet meer gewoon te zeggen, alles gaat goed, ik durf niet meer gewoon te vragen, gaat alles naar wens, ik heb het lef niet meer om te informeren, hoe het met de mensen gaat, want: er zijn geen antwoorden meer, die mijn ziel niet raken, er zijn alleen antwoorden die me uit mijn slaap houden, er zijn geen antwoorden…

er gaan stemmen op die roepen dat men stemmen moet als klinkers luider dan luid stemmen zichzelf de kamer uit ik vang ze niet meer op er loopt één stem voorbij die niet weet waarvoor vooral waarom: niets geld wordt weggesluist in en buiten Europa en langzaam sterft het land…

(dapper) Versteend tussen tijden lange periodes van voorbij ligt waarheid van ons leven verborgen Een ijs-traan stuitert op ellenlange weg, om vervolgens in de meest schitterende ijskristallen uiteen te vallen Tijd verdient alle aandacht om maar niet verloren te gaan Als een tijdbom smelten die kappen gestaag; zeker als een paal…

Stroomopwaarts strijdend met een kracht die zijn weerga echt niet kent dansen golven meer dan gewenst Variété die je pakt en bezighoudt Slechts met moeders toestemming genieten zij een mooi vak Het podium dat meermaals swingt Een zaal die schaterend zijn wangen veegt met een tijd die glimlacht Ziet bar, bestelt een pint voor zijn vrouw…

Los worstelen... Te diep onder de huid... Eerst los weken... Maakt de pijn wat zachter... Zo strak onder de huid van jou... Los weken....uit jou... Ik jou..... Mij los worstelen... Eerst los weken... Verzacht de pijn wat... Ik jij.... Ik moet nu naar mij... De vleugels zijn te zwaar.. Na het vele weken...…

dat kleine stukje grond om de schoonheid even aan te raken, het juiste woord te vinden in het malse gras waarop ik je vond, waaruit jij korrels vrolijkheid blaast in de toekomst van beide monden, het zoet van bitterheid, ongecultiveerde parels op de lippen die we fluisterend vonden slaap maar door mijn gerijpte vrucht droom je los…