inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 16.044):

los van vingers

oude sporen en stenen
en ik tel mijn stappen
aan de waterkant
behoedzaam
tussen het vertrek
van geloof en schemering

ik ga liggen
vergeet alle woorden
wanneer niets van waarheid
begint, ook al wijst iedere richting
naar de wind, haast leunend en
onafgebroken

uit de bomen valt het licht,
nergens eindigend of beginnend
en het uur breekt aan om te zien
wat niet gezien mocht worden

ik tel mijn stappen
opnieuw en opnieuw
traag en nauwgezet
opnieuw


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 7 juni 2007


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 285

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)