Alle inzendingen over luna

Luna is het Spaanse woord voor de maan. Het licht schijn door de hoge wolken. Later schijnt het door de takken van de bomen. Het maanlicht is het Kristalschoon. De volle maan is echt Juwelenpracht. Luna klinkt prachtig in onze oren.…

Het pad dat je neemt is het pad dat je kiest, de dag dat je aarzelt is de dag dat je verliest.…

ze komt, om de hoek, en hoopvol kijkend naar ’t spel van deze morgen, een meisje met de blije verwachting, nog in de ziel van een engel geborgen, vol van licht en natuurlijke achting ik zou haar willen troosten wanneer een dag haar zal bezeren of een schaduw voorbij schuift ja, ik zou trachten haar te beschermen als de nacht een lach verdrijft…

Doordat je gloeiend krachtig lichaam zoveel energie geeft ervaar ik steeds meer kalmte, stilte en rust maar ook jouw nieuwe naar volle verschijning laat ik niet ongemerkt voorbijgaan alvorens een dag ontwaakt Een wederzijds houden van begint te bloeien, daarbij is het heerlijk dromen over jou... mijn lieve Luna.…

Luna volgt ingewijd wijs haar baan in nachtelijk geheimzinnig bestaan witte wolven met ogen omhoog gericht haar kinderen, ons maan heeft gebiecht huilen ijzig, roepen moeder natuur.…

Alsof het was bedekt met hevig licht bleef haar lichaam mij weerkaatsen, even zinloos dreigend zoals de glans aan messen hangt. Ik bedroog haar met geweld: mijn lichaam liet haar voor de liefde leven, haren werden touw toen ik ze opbond, een verwonding opsmuk, een gevlamde tatoeage. Voor mijn schoonheid moest zij dood. Uit haar schreeuwden…

vandaag ben ik het schriftje van m’n nichtje waarin geen enkel poppetje lelijk kijkt ze kleurt in roze en rood een blij gezichtje en schrijft in grote letters een berichtje in mij haar naam die tussen sterren prijkt…

vandaag ben ik het schriftje van m’n nichtje waarin geen enkel poppetje lelijk kijkt ze kleurt in roze en rood een blij gezichtje en schrijft in grote letters een berichtje in mij haar naam die tussen sterren prijkt…

Vredige nacht, stil gezongen lied in zwarte leegte, kleurloze pracht, script vol verdriet met nietszijnde geschreven. Oh licht van luwe leegte, zing uw zang tot aan de ziel. Ontvlucht het oneindig zwart, tot aan het rood van het hart. Bleke tragedie, bloeiend in de lucht, bemin al wat u omvat. Oh instrument vol gouden klanken, speel…

een remedie En zoenzang als een compliment Teveel glitter en goud op de mestvaalt Der historie, maar die ebo niet Poëmen zijn immers 'n remedie Op zichtafstand soms hemelparels Met Luna heen en terug in de tijd, Een zoenzang, woordloos, jaren vijftig…

De liefde schijnt alleen bij volle maan Dat is Amór - zoals je weet een man Selène doet wat Lúna óók doen kan Ze schijnt - maar juist dán komt het erop aan Of het de schijn is die Amór bedriegt Wie gelooft wil níet zien dat de ander liegt...…

O Nachtvrouwe Luna Nooit zag ik u staan Zo dicht bij de aarde O megalomaan Door blauwe gordijnen Van mijn kamerraam Laat ge 't licht schijnen Van uw supermaan Ziet u mijn meermin Mijn lorelei staan Kus haar dan teder Als Sélène maan…

waarom, mijn vriend ben ik in dromen de ochtend; het koor van licht dat waarheid met ruime vleugels draagt de boomvrucht omlijst door vreugde; het dauwgeritsel van het vroege uur waarin ik mijn handen vind om elk gebaar van liefde te beantwoorden en dat de dag sterker maakt met zachte binnenstem waarom, mijn vriend wil ik weten…

o grote moeder wieg me in je armen en zing een lied van zon en maan van zee en aarde van leven, dood en leven…

de eenvoud van een pot met planten tegen een witgekalkte muur wat zonnevlekken en wat schaduw loom liggen in het Ierse gras…

Zoveel zwakker zal ik zijn zonder jou Zoals jij zoveel zwakker zal zijn zonder haar Zo dichtbij ben ik steeds Zo ver weg bij jou Verder en verder vaar ik jou vaarwel Verder en verder vaart mijn verliefdheid terug Ver gaan mijn gedachtes: Vaar ik ver met jou als mijn metgezel Langer laat ik lijden Lager wordt het licht Liever lag ik lang…

Woorden worden oud Er komen nieuwe aan Oude woorden zien we als een fout Dan moeten oude woorden gaan Het geluid van zand Horen we nu vaker Dat zijn de woorden Die we vergeten waren De mooiste woorden Die nu verdwalen In de zee Van idealen Die mooie woorden Over zonsondergangen Zijn nu een hoopje zand Ergens in de gangen Die…

Van kola crijg ick strijc en zet de hic Net als van gin met tonik, vaste prick Van wilders crijg ick onderhand een sic Hij is, net wat je zegt, een luna-tic Met c niet k, want dan crijg je een tik Van meester prick, dat geeft hem pas een kick…

Zie ik Diana's ozonlaag haar zwarte nighty negligé ontwaar ik haar als luciféra donkere maan in casa luna Dan komt plots Phaëton met paarden spant de teugels, geeft de sporen gevolgd door maangodin lucina opgejaagd in overmoed bevrijd van duister nachtgewaad…

Onder een nieuwe maan Wandelen we Naar een nieuwe toekomst Jij kwispelt de weg Langs struik en heg Snuffelt aan bloemen En plukjes gras Mijn nieuwe kompas Mijn nieuwe lantaarn In een diepblauwe nacht Een Nieuwe Maan Verlicht mijn bestaan Luna is haar naam Samen Dansen we De vier seizoenen Van het leven…

ik zag de maan klimmend van oranje naar rood en als ik even niet keek knipoogde zij een wolkje voorbij in ons geheim ik lachte om het spelletje wist van de tic van luna gekregen in het domineren van het grote zwarte gat dat het universum achter haar was spraken met de dichtstbijzijnde ogen in knipper licht dat aarde doorzond…

Was het een tic van luna of selène? Ach, geen van allen lieten zich echt kennen...…

Wilde nachten, leeuw op prooi, Met dromen vol nachtgezang en vliegend vuur, Luna speelt op dit late uur, Slapers, geliefden en vrijers, huizen vol mooi. Zachte wolken, geen geween, Niemand alleen in deze wilde nachten, Vele vormen van wilde machten, Slechts een gedachte.…

Wetenschapper die de Tijd in formules splijt, Dichter die de tijd In woorden vangt, Zo is dit brein vermalen In de tijd, van zelf en ik En eigen voorgoed ontdaan Van nu aan, voor altijd, En staan we op tegen pesters Tot in alle eeuwigheid Tot in alle uithoeken van Dit land wordt gehoord: Pesters hebben NOOIT Het laatste woord…

. ________________________________ De maan, zo blijkt uit al dit soort berichten, Lijkt met haar schijngestalten al met al Soms een zwart gat, dan weer een gouden bal Gelijk een vrouw met duizenden gezichten Zolang zij schijnt is zij enkel la Luna Als zij verdwijnt is zij ons lot, Fortuna...…

in jouw ogen gevat een zilverglans weerspiegeld zonwitte dagen die dromen voeden van bij me horen het is geen vals alarm ook niet in de diepe rivier jij toonde de weg over mijn lippen het gaat vanzelf nestel zich in mijn bestaan de zachtheid van jouw hart alsof jij met me vrijt in de oceaan……

En op een dag kreeg men het voorelkaar: De Yank had een machine uitgedacht en daarmee kon je op en neer gebracht naar Luna , ja verdomd het is echt waar. Terschelling heeft voor mij wel afgedaan: Ik ga eerdaags relaxen op de maan.…

gezicht Wat is de wereld toch mooi in zulk stralend licht En wat voel ik me intens gelukkig hier alleen Vorig jaar juni, ik weet het nog goed De telefoon ging, ga jij vanavond mee we gaan vannacht met een groep naar zee zwemmen want het wordt op zeker vloed Tuurlijk ga ik met je door de golven En laat mijn zwembroek thuis Verliefd op Luna…

met tranen op de wangen, de jonge vrouw, de moeder, de godin in ’t droomkasteel heb ik ze nu gevangen de heks, de keizerin en haar slavin Tranen van bloed en wijn genoeg vergoten zacht zingend heb ik ze naar huis geleid en achter hen de buitendeur gesloten dan in Endymions wolkenbed gevlijd In moeder Gaia zo lang opgesloten heeft godin Luna…

valkgod van maan en de zon die was van de kosmos als zoon van osiris hij die dood en wederopstanding bestierde en vruchtbaarheid, welke hij samen met isis  als cultuur en beschaving naar farao bracht die afstamt van ra, de god van de zon Maar wie is die nachtvlinder in morpheus' arm ik zou het niet weten, selène misschien of luna…