inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 77.977):

Ze heet Luna

Puur in een ornaat
omgeven door sterrenlicht
verbonden met jou.


Hoe uitdagend en vastberaden jij een gedicht hebt
achtergelaten op mijn breekbare lippen van waar verlangen wordt
gelezen op elke regel terwijl een strofe is geschreven in taal van liefde en licht
Enig gebaren van aandacht en vriendelijkheid zitten op dezelfde lijn; dat smaakt naar meer.

Zo vermakelijk, zo bewonderenswaardig als jouw zin-
nen zijn open ik het raam van waaruit ik omhoog kijk waar onze
stemmen zijn verenigd in een zachte zwoele avondlucht op hetzelfde moment
raken onze ongehoorde en ongeziene lach elkander even aan in vers gegoten sterrenregen.

Wanneer mijn zintuigen zinken in jouw opstaande en
opvallende kleuren daar zij een voor een elegantie, harmonie uitstralen
tegelijkertijd worden een nooit eerder vertoonde helder en mooi ontmoet, voel me vrij
Waar je ook bent in de hemel, telkens weer wacht ik op jouw vrolijke terugkeer; een traantje nabij.

Doordat je gloeiend krachtig lichaam zoveel energie
geeft ervaar ik steeds meer kalmte, stilte en rust maar ook jouw nieuwe
naar volle verschijning laat ik niet ongemerkt voorbijgaan alvorens een dag ontwaakt
Een wederzijds houden van begint te bloeien, daarbij is het heerlijk dromen over jou... mijn lieve Luna.


Zie ook: http://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 11 september 2022


Geplaatst in de categorie: heelal

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 135

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)