Alle inzendingen over maar

Opkomende gesluierde goudgele zon in kris-kras witgestreepte blauwe lucht voor het eerst dit jaar de uilen weer gehoord roep en tegenroep, nestelen in onze tuin uitbundigheid van groei en bloei rondom witpaarse krokus waas in lichtgroen gras de velden met geel stro en prille levenstint aan mijn zij mijn lief verzadigd in haar slaap de natuur…

Al dagen is zij druk aan het werk geweest schoon gemaakt en al doende onbevreesd met vertrouwen de operatie dag ingegaan op thee en beschuit, koffie niet meegedaan op afdeling de tas uitgepakt, vanmorgen haar spullen op stapels in de kast geborgen in bed bij het raam op de gemengde kamer dat ging snel, de rest van de dag langzamer bij…

Het vagevuur, waarin wij groeien moeten, is ons aardse paradijs. Ons lieve leven. De hel, daar branden verdoemden. Verdoemd is geen mens. Verdom ons niet. Het hemels paradijs, daar schijnen heiligen te wonen. Wij zijn daarvoor veel te goed. Ons vagevuur is middelmatigheid. Is waar we leren moeten, wat liefde is. Wat kwaad. Wat goed…

in een kunstcafe hoorde ik haar lach mij uitzwaaien ik kuste die lach onmiddelijk glimlachend en wel die lach, volgens mij sloeg het vanuit haarzelf nadat ik over de drempel was gestapt om in eeuwigheid te kunnen glimmen…

Opbouw is in essentie leven. Afbraak hoort daarbij en moet. Eeuwig leven duurt maar even. In de kern is doodgaan goed. Angst is het echte kwaad. Vader van geweld en moord. Geef angst daarom liefde. Nooit het laatste woord.…

Ze kwam even buurten, zoals wel meer, maar zei toen, ach zet je even neer, 'k moet je wat vertellen, staande gaat dat niet, hij heeft me zwanger gemaakt alvorens hij me verliet, wat moet ik nou? We gingen zitten en ik dacht na, heel even maar en zei toen tegen haar, pak je spullen, je gerei en alles wat je bezit, kom maar gewoon…

Het is kwetsend, doet zo zeer, mes snijdt door het vel gebeurt toch telkens weer langzaam of snel. Het is druipend, nee geen bloed nat en vochtig, doe 'k het goed? Het mes snijdt rustig heen en weer daar liggen ze, zalige gesneden stukken peer.…

Wakker worden Doornroosje Slaapmutsje Er zijn honderd jaren voorbij gegaan Tijd nu om op te staan Rek je maar eens goed uit Je bent nu in het heden Alles van vóór het slapen gaan Dat was het verleden Dat laten we nu gaan Nee, er komt geen prins met een zwaard Om de doornenstruiken weg te maaien Dat zul je zelf moeten doen Ja, dat wordt…

Twaalf pootjes, twaalf vleugels, hier en daar wat geel erbij. een zwart fluwelen mutsje, heel voornaam. Zes mezen komen eten, allemaal tesaam. Op en neer, en heen en weer, kom en ga soms ondersteboven doen ze elkander na. 't Is één groot feest, en ik geniet het meest. Dan in één roetsj... naar de overkant. Naar Rikus: “Kom jongens…

Het grote sprookjesboek Dat wij de bijbel noemen Prikkelt ons In de buurt van de kortste dag Tot exorbitant koopgedrag. Wij versieren ons huis en hof Met knipperende lichtjes Rendier, kerstman en arre-slee En vooral veel dennegroen Want wij willen voor de buren Niet onderdoen. Een opgetuigde boom Met kadootjes er omheen De kalkoen…

In tijd is ons leven gemiddeld zeer kort Afgezet tegen oneindig is 't niets Weer and'ren zeggen: ''t is tenmin- ste íets' Naast het zeer vele dat er echt wél aan schort Hoewel berekening gaat im- mer door Leef ik mijn leven, echt wetend waarvoor...…

Velen zeggen, je bent de mooiste, je bent niet de prinses maar de koningin, om jou heen is geen strijd, want je verbindt het pas geboren leven, en daar waar de dood ons scheidt. Om je uiterlijk word je geroemd, liederen zijn over je geschreven, aan de mooiste ben je gegeven, velen zijn naar jou genoemd. Zelfs om je doornen word je benijd…

We zingen, ze zingen in de kerken en op EO-tv "De aarde is vervuld van goedertierenheid van Goddelijk geduld en goddelijk beleid" maar daar merk ik in de wereld niets van God leeft zeker niet in Frankrijk met 299 seksuele kind-slachtoffers (van 2 tot 12 jr) daar is de ver van de aarde verwijderde wereld vervuld, vervuild van smerige, vieze…

Een stevige storm is voor mij echt niks om vrolijk van de worden. Dat hagelstenen, zo groot als duiveneieren, tientallen auto’s kunnen beschadigen. Dat bomen als lucifers knakken in de wind. Dat de straten blank staan, is gewoon doffe ellende. Weer om blij van de worden heeft voor mij met blauwe luchten te maken. Sneeuw, net gevallen, is…

Een snelsonnet? Dit weekend? Dacht het niet. Ik heb zelfs mijn surpríses nog niet klaar. Dus actueel gerijm? Vergeet het maar. Ik dicht alleen nog namens Zwarte Piet. "Ik liep er heel de dag al aan te denken Aan wat ik (jou) (en) mij nou (in) zou schenken..."…

Veel mensen willen nu van Facebook af Ze zoeken naar wat anders en sindsdien is Er ruimte voor ‘n Ello, Tzu of Seen.Is Uit krochten waar geen mens zich eerst begaf Omdat ze toen hun heil bij Facebook zochten En als vanzelf hun ziel daaraan verkochten…

Zalige winterzon, die alsmaar schijnen kon, witte wolkjes van mijn adem, hier en daar nog iets te zien van sneeuw, te weinig maar; zalige winterzon schijn volop, zodat mensen lachen, het liefst volop!…

Moederdag 2017, Wanneer dochter bij me langskomt, in haar kielzog een kleinzoon van drie, komt de vraag: wat wil jij, welk gebak? Het ventje staat te denken, wat heb je en ik show hem de aardbeien- met slagroom, even als de appelkruimeltaart! Hij kijkt me aan en zegt, nee hoor oma, mag ik een boterham met smeerworst? En zo, zaten de…

Kunnen mensen dat? Kunnen we onszelf bevrijden, uit de greep van ons begrip? Durven mensen dat? Durven we wel verder zwerven, dan woorden en symbolen kunnen? Moeten mensen dat? Moeten we elkaar wel volgen, zoals volgers in een kudde? Willen mensen dat? Willen we wel logisch begrijpen, dat één plus één méér is, dan één maal twee?…

Ik open het venster en de deuren tegenover elkaar totdat het overal tocht in huis om het denkbeeldig coronavirus te verdrijven nadat ik de verwarmingsmonteur uitgelaten heb zet ik mijn mondkapje af om de frisse lucht in te ademen zie hoe vogels als klankgazelle in de boomtakken aan de overkant neerdalen in het morgenlicht…

Subtitel: Eye-catcher Graag zou ik nog het Sydney Opera House willen beleven bij leven en ook wel met ziekte Polycythemia Vera Die ziekte die Polycythemia Vera draag 'k reeds ruim drie decennia met mij mee Ongeneeslijk, ongeneeslijk hoe heeft onze Schepper/Creator zoiets kunnen bedenken Natuurlijk begrijp ik 't creëren van vele…

Laat ze maar lullen Dat is zoals ik het voel Ze zullen altijd wel blijven praten Wat moeten ze anders Dat is wat ik bedoel Je krijgt er niet veel voor terug Maar het gebeurt altijd achter de rug Een verhaal heeft altijd twee kanten Maar de meeste mensen deugen van geen kanten Alles wat gebeurt is is echt Waarom is het leven dan zo…

verstrikt in 'n regime vol geheimen waarin zij langzaam aan haarzelf verloor volgde zij haar hart en koos voor hem ondanks afkeuring van nimmer zou zij liefde ervaren maar voor altijd gevangen blijven tot de haat uiteindelijk overwon…

Ben ik, niet goed genoeg meer voor je, merkte ik hoe goed je je gedroeg die keer naar me was duidelijk dat je niet meer vroeg naar mijn zeer door jou.…

Je wordt pas echt gehoord echt gelezen pas echt gezien als je er niet meer bent! `Je suis Charlie´ echt!…

Gesloten brieven zwijgen tot ze gelezen worden geven hun geheim echt niet eerder aan je prijs brieven met plezier en soms ook met zorgen brengen mensen voor je het weet van de wijs. Ongeopende brieven, het is soms net je eigen hart je weet nooit, wat je tegen zult kunnen komen ook al lijkt de persoon je dan soms nog zo apart over iets, waarvan…

Als reactie op een gedichtje van Egbert Jan: Ik ben KLAAR met vergeven Ook ben ik KLAAR met vergeten Ben net iets te hard getrapt. Men zegt: vergeven en vergeten Maar ik ben er KLAAR mee en daarom Blijft mijn hart en deur gesloten! Je HOEFT namelijk niet alles te nemen Je MAG niet over je laten lopen En als je gevoel zegt; STOP: Dan…

60 lentes mocht zij maar worden zorgzaam als zij was heeft altijd voor haar vader gezorgd toen hij overleed, kreeg zij het bericht kanker te hebben, chemo maakte haar zo ziek dat zij hiervoor bedankte zij vierde liever het leven zo goed en kwaad als ’t kon op goede dagen kwam ze voor ’n bakkie naar de kantine altijd vriendelijk en opgewekt…

Wat is het leven, zonder liefde, zonder begrip men voelt zich alleen net of je in de put zit geen ladder helpt,zelfs geen eindje touw net zoals het woordje ik hou van jou. De wereld draait dan constant om zijn as maar wie weet, hoe het echt dan vroeger was want dan had men er toch vroeger toch iets geleerd wat goed ging of dingen die gingen…

ik zie haar nog altijd rond dribbelen mijn kleine grote meid hoe klein ze ook is zij voelt zich al snel groot dan mag ik op een dag niet meer mee naar de wc dat kan ze alleen wel, hoe klein ze ook is naar de kleuterschool, daar gaat ze mijn kleine grote meid dan naar de basisschool op een dag gaat ze; alleen mijn kleine grote meid met…