Alle inzendingen over moor

een tuin van stenen verzameld door eeuwen gevangen in ijs…

De begraafplaats stilt mijn rouw, het leven een enkele reis. Een vagevuur verlicht de bedorven zonde, jouw hel een paradijs. Het meest triest? jouw vertrek doet me niets. Jouw goddelijk kadaver verwens ik, en ik sla de doodskist dicht.…

De morse, compleet en terecht, zolang ik voor haar vecht.…

koninginnedag het portret van de prinses siert tweedehands kop moren meer moren wel met twee woorden spreken normen en waarden de donder rolt - en het regent ook binnen uit alle klieren de zwijger verliest vierhonderd jaar later - pas van de prater een witte anjer een zelfoverwinning - in een kopje water…

De tijd is vloeibaar in het vliegtuig, we zweven -- steeds in het heden.…

Ik heb geen houvast, nooit kijkt hij in gezelschap -- mij liefdevol aan.…

De rondzwervende bijtverhalen hechten zich -- aan amputaties.…

Of andersom daar hoor je wel eens wat over en dan moet ik altijd denken aan Van Morrison die zingt How can you know somebody else if it takes more than a lifetime just to get to know yourself hoe hij dat weet - more than a lifetime - is me een raadsel maar lekker klinkt het wel.…

Het malen doet mij zulke deugd, Dat ik er nooit mee uit kan scheiden; En als de moor zijn liedje zingt, Dan zing ik mede, dat het klinkt! Ik laat het water dapper stomen, En vul dan langzaam mijne kruik, Die juist bevat in hare buik Wat ik behoef, om toe te komen...…

Ongeduldig zijn is slechts een kwestie van tijd: te veel tijd hebben.…

bottende twijgen de bonte tjiftjaf tjilpt no more illusions de fiscus viel vroeg dit jaar…

regen tikt als morse op het raam hoe geconcentreerd ik ook luister ontcijferen kan ik het niet is het een boodschap van boven wil je hem dan zeggen dat ik hem ongelofelijk mis…

Mijn familie eist gehoorzaamheid, ach, liefde -- is niet onkwetsbaar.…

In de stad Amsterdam waar alles kan seks, drugs , rock en roll, and more mag dit niet, nooit niet, never more!…

Men gaat dit klaren met onkreukbaren als Roger Moore en Sean Connery.…

Steden vertrouwen op hun burgers, de dorpen -- vertrouwen op god.…

twee oogverblindende lippen houden me in de hitte van de branding in 't schemeruur vuur vast…

De bovenwereld is een palimpsest over -- de onderwereld.…

Toch deed hij zijn ding met 'Just one more thing !', waarna de schuldige moest knielen.…

Lief, ik mors de tijd al de hele dag en het regent maar. Ik heb vuilniszakken met een koordje handig ingebouwd. Ik wacht aan het raam je weet wel, dan zet ik ze buiten. Alledrie.…

vandaag of morgen veel te laat en ook te vroeg less is more think big live small be happy twee is beter dan een drie is ook leuk vijf het toppunt…

Eventjes weggeweest Moorse paleizenpracht Flink kathedraaltje ook Plus Parasol Zelfs nog gefietst langs de Guadalquivir-rivier Wel lekker warm met die Zon op je bol…

ik was nog groen en jij geweest kom maar zei je waar blijf je wees niet bang het werd veel heel erg veel je hielp geen handje ik heb me vergist zei je en ik lachte verlegen en fluisterde You deserved more…

Dat al die podia oranje kleuren Maakt schaatssport slechts voor niet-Hollanders saai Want heerlijk toch, Ter Mors zo glad beduusd Dat zij de 1500 won van Wüst…

U wilt de Moor ter wille wezen Ze kunnen nu gewoon van rechts gaan lezen…

J'aime le son du cor - De Pyrenaeën, Door sneeuw witpuntig en breedzwart door pijnen, Zag 'k flikkeren door zilv'ren Paladijnen Onder de wolken, boven moorse armeeën.…

Het is de weg die tot mij spreekt, in monotonie van witgestreepte morse trekt hij banen in mijn hoofd als eigen stem door velden galmt. Van dat alles herhaling is zonder einde. Reizen zonder bestemming. Bewegen zonder doel. We draaien de klok op maar hebben geen sleutel, en waarheid woont waar wij net waren.…

De vlo die eerst Bush's pels deed jeuken komt helpen in Wikileaks' keuken. Elk stijf diplomaat maakt zich nu kwaad : "Wat komt die ons feestje verneuken !?"…

Steeds trap ik door om niet weg te kwijnen Het Moors paleis met eindeloze herhaling en regelmaat Vlakken Met gedreven liefde voor topstuk islamitische kunst wekte Escher wrevel; de Dolfijnen In een glorieuze harmonie met oceaan, het gewelf zee-rots Zeer zichtbaar en verborgen hebben zij toen Escher geleid tot werk, houdbaar tot in…

Hij zit, zeer wit, tussen de scherpe stenen van de eindmorene, zijn oren gespitst vangen de stilte, het geluidloos zwerven van de poolvos boven hem op de gletsjer het zweven van de sneeuwuil in de schemer. Dit is zijn wereld, hij is tevreden met zijn vacht. Zijn sterke achterpoten trommelen bij gevaar. Voor de ijsbeer duikt hij weg in spleten…