Alle inzendingen over natuurseizoen in ste

ik wil je van ik wil je bij ik wil je aan me ik wil je rond ik wil je tot en met me ik wil je langs en naast en door me ik wil je op en achter- ste voor me ik wil je over en onder- ste boven me ik wil je buiten- ste binnen verdomme wel om me…

aan de overkant van mijn rivier de boom met bladeren haar paraplu waaiert boven ‘t water nog groen twee takken niet nee die zwaaien eerder af herfst geeft ze nu al brui rood bruin lover nu met avondzon zo waar geel oranje dat belooft heel wat tot de wind de blâren heeft geschuierd de vissen niet meer kunnen schuilen onder moeders’ paraplu…

in het allerlaat- ste licht van de dag draait een man z’n achterdeur op slot, prevelt een merel z’n avondgebed…

Ik dank al mijn lezers zeer, Tot de 2001 ste dan maar weer.…

Telkens weer gebeurt het, in een ogenblik worden losgelaten woorden geboren, je verwacht het niet, ze komen daar waar je ze hebt verloren en waar de natuur ze heeft gerijpt, gerangschikt achter glas als olijven in hun eerste persing van een geselecteerd ras. ook als ik het niet verwacht, adem ik ze in een uit, proef de nuance…

In tijd is ons leven gemiddeld zeer kort Afgezet tegen oneindig is 't niets Weer and'ren zeggen: ''t is tenmin- ste íets' Naast het zeer vele dat er echt wél aan schort Hoewel berekening gaat im- mer door Leef ik mijn leven, echt wetend waarvoor...…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Morgen, als het lente wordt, zal ik je rondrijden op mijn bloemenslee en jouw hofje mag ontwaken vermomd als toverfee. Morgen, als het lente wordt, zal ik vlinders naar de bloesems sturen en wuiven naar mijn autochtone overburen. Morgen, als het lente wordt, zal ik gekleurde eieren leggen in ieder nest van de bonte specht, waarin al z’…

je bent, vliegen kan je, hoe vaker ik je zie, des te bozer maak je me, hoe harder ik sla, des te sneller kom je terug, ik weet wat je van me wil, één keer is niet genoeg, je wil meer en meer, en geeft me een jeukend gevoel, donker en ik hoor je, donker en ik voel je, licht en ik zie je, licht en ik vermoord je, jij was de 100'ste…

Tot slot mijn laat- ste wens voor Poetin: Beter de leer van GORBATSJOV Beste Poetin, waarom zou je je spiegelen aan Stalin...?…

Maar ik ben die vogel niet, ik klap alleen maar dicht, sta niet eens ste- vig op mijn benen die dunne takjes zijn, trillend-…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

Zijn ogen puilen uit, hij huilt of lacht, telt op z'n vingers, dit is pas het acht- ste vers, nog zes om zich op te verheugen.…

Zijn treinstel heet kortweg 'Jannes' en op zijn 39-ste werd hij door leukemie geveld. Ik weet niet wie ervoor heeft gezorgd, dat er een trein naar hem is vernoemd, maar ik wil diegene hartelijk bedanken.…

Buiten wacht chauffeur in auto zonder motor rijdt hij haar naar ziekenhuis waar zij als 100.000 ste patiënt persoonlijk de directeur mag begroeten met gratis lot geschenk rijker sterft zij in een tochtig kamertje op de zevende verdieping.…

- ten 'k Ziek, uit coma met een hart Dat toentertijd zijn tijd ver vooruit was daar het Onverdroten* Volhardend & IJverig 'k Kan het gewoon maar Nooit beter (=) Helaas altijd Ziek Gelukkig de losers Die inzien dat zij hoorn Van de koe hebben ge- mist Niet juist flink Fier aangepakt Zij kozen de Weg van de min- ste…

U mij altijd al de links-ste leek Dat ik mijn hoop op u heb gevestigd Als u mij daarin nou eens bevestigt En dus de honger uit de wereld week. Suc-6…

In een hotel aan de rue Dauphine in Parijs heb je zelfdoding gepleegd, op je 38-ste weg van de leedmachine, in één keer alle rommel geleegd. Ik begrijp je wel, kwetsbare bloem, de mensen zijn vaak zo bikkelhard, die leven onder een andere doem, kennen niet de pijn in jouw hart.…

urenlang tapte schonk liep opende praatte waste zwaaide zij haar scepter niet te verleiden tot het vertrekken van ook maar één spier leidend tot een lach oh mooie barjuffrouw ik wacht en smacht…

Eigenlijk zijn ze veel te vlug gegaan deze achtenveertig fantastische jaren Nòg zie ons voor de ambtenaar staan om elkaar eeuwig trouw te verklaren De liefde bleek op al ‘t eerst gezicht felle vonken schoten mij uit het hart Het mooie en de liefde in evenwicht ‘t voelde als, van ons leven een start Omgevlogen zijn zij, die fijne jaren ons…

heel erg veel Rat rit rood Blaad-jes gaan nu dood Her her herfst, wat ben je mooi Kleu-ren, bonte tooi Pad pad pad-de-stoel Zie er een he-le-boel Gaap gaap gaap Voor de eek-hoorn bijna win-ter-slaap Eerst nog zoek zoek zoek Ei-kels, noot-jes in een hoek Wie woe wind Zorg dat je je laarzen vindt Ren-nen door de re-gen-plas Leuk-ste…

Dit-is-een-voor-beeld (5) (A) Van-hoe-je-een-Hai-ku-schrijft (7) (B) Het-is-niet-moei-lijk (5) (C) Het-kan-ook-rij-men (5) (A) Dat-is-ei-gen-lijk-mooi-er (7) (B) Pro-beer-maar-e-ven (5) (A) Ga-er-voor-zit-ten (5) (A) Let-op-de-let-ter-gre-pen (7) (A) Het-is-wat-wen-nen (5) (A) Of-de-eer-ste-zin (5) (A) Rijmt-he-le-maal-ner-gens-op (7…

Ze weten wat er in W.O. II aan de hand was Vandaar zeker het idee: aan het gas Jeminee; eerst jaren laten verslonzen En dan dit besluit van die politiekbonzen Of zijn duiven soms geen levende wezens Die door God zijn geschapen Waarom nu willens en wetens Die beesten dood gaan maken En dan dat bloemetje van de stadspartij Ik kan er echt…

Als er een eind is gekomen aan al je dromen dan moet je je ogen openen en kijken wat de mensen de wereld aandoen en dan vraag jij je misschien ook af: "Waar ben ik (in Godsnaam) dat men dat mag?"…

Als de rap  r rapt dat de trap r trapt omdat de fiets r fietst Of als de dicht r dicht dat de rook r rookt omdat de waterkook r kookt Maar ook als de krijg r hijgt Dat de kijk r kijkt Naar wat de hijg r krijgt Vind ik het goed g g rapt Maar al de denk r denkt dat het spook r spookt Is ‘íe  r in g t rapt Omdat alleen de spook…

Zie toch onder ogen geef op wat niet kan de droom is vervlogen wist je al zolang Toch de herinnering aan haar lach parfum, kussen, ogen die je hartslag het bloed gaf om te pompen deed je geloven er is er maar een waarin ik kinderen wil en zolang dat onbereikbaar is ga ik van bil tot bil!…

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…

aan jou trekt het donker het tekent je gezicht ik wil de nacht verlaten binnentreden in het licht wil je optillen van waar je nu zit de oplossing voor je problemen is wit echter mijn lief je sluit je hart denkt het te vinden in het zwart ik geef je de ruimte, misschien vind je me wel, je heb teveel interesse in zaken uit de hel…

Heel ge- zond overigens, de hele tijd in godganze paniek. ách nee, loos alarm denk je, maak je je- zelf wijs, geen bloedplas geen dader geen dood, maar gewoon een rondritje van een paar strip- figuren, bugs bunny en animal van de muppetshow die de groot- ste lol hebben.…

(voor Frank Starik) De media zegt me dat je op jouw 59-ste door een hartstilstand bent overleden, maar ik weet wel beter, jouw hart is levendiger dan ooit, maar dan in de eeuwige sferen. Ik wist niet eens dat je de manlief van de dichteres Vrouwkje Tuinman was en dat je een zoon hebt, die Boris heet.…