inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.047):

Zweefvlucht

De vogel klapt zijn vleugels open en dicht
en vliegt zo licht als ik zou willen zijn in mijn
geest, dromend over het water, of magisch in
de maanvolle nacht tussen hemel en aarde.

Zonder energie te verliezen, te verzwakken,
slechts zwevend en door thermische wind weer
omhoog worden gestuwd zo hoog dat ik het
overzicht van een arend heb en kan inzoomen

op de kleinste dingen en me verliezen in de
schoonheid van dit alles. Maar ik ben die vogel
niet, ik klap alleen maar dicht, sta niet eens ste-
vig op mijn benen die dunne takjes zijn, trillend-

Schrijver: c. paris, 17 mei 2011


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 188

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Annejan Kuperus
Datum:
3 juni 2011
Email:
ajkuperushotmail.com
De thermische wind; dezelfe wind die door ooievaars wordt gebruikt. Voor het besparen van energie, zeker op zulk soort dagen, maar bovenal voor het vinden van hun dagelijkse kost. Niet alleen voor zichzelf, maar juist voor hun net-uit-de-dop-kroost. Mooi geschreven, goed gedaan!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
19 mei 2011
In onze dromen kan er veel en dat moeten we dan ook maar blijven doen. Mooi gedicht.
Naam:
Han Messie
Datum:
18 mei 2011
Email:
hmessielive.nl
De geest mag hoog zweven. Jammer genoeg kunnen we niet als vogels zijn. Maar dit gedicht moedigt niettemin aan tot het koesteren van mooie dromen en denkbeelden, die ons leven hoe dan ook verfraaien.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)