Zweefvlucht
De vogel klapt zijn vleugels open en dicht
en vliegt zo licht als ik zou willen zijn in mijn
geest, dromend over het water, of magisch in
de maanvolle nacht tussen hemel en aarde.
Zonder energie te verliezen, te verzwakken,
slechts zwevend en door thermische wind weer
omhoog worden gestuwd zo hoog dat ik het
overzicht van een arend heb en kan inzoomen
op de kleinste dingen en me verliezen in de
schoonheid van dit alles. Maar ik ben die vogel
niet, ik klap alleen maar dicht, sta niet eens ste-
vig op mijn benen die dunne takjes zijn, trillend-
Geplaatst in de categorie: algemeen