Alle inzendingen over omkransen

waterlinie met jouw gedachten opgesteld voel je het water schuimend tot aan je lippen kolkend met de geur van zilt proef je het zout op al je wonden waar niemand ooit van wist worden herinneringen weggespoelt langs de kaaklijn van het oeverloos water waar rimpelingen in zonneschijn toonaangevend zullen zijn om jouw ziel met warmte te omkransen…

ik breek ontroerd mijn woorden ga liggen op het avondstrand je okselholte sluit haar rangen neemt bezit van mijn gezang bloemen omkransen de ijle wonde in tweestrijd ga ik heen…

bij de schroeiklank van schalmeien, in het blauwe suizen van de lucht, in dit één en al omkransend stralen, in de speeltuin onzer gruwelvlucht: schep de lagen haat en liefde en de woordenetter van mij af. leg mijn falen bij het falen, vloek en schrijf jouw naam bij op het graf.…

ik zie je lach rijpen als vrucht van je ogen je blik straalt warmte koesterend als zon in het zomer beloven haren glanzen in het volle licht omkransen een blij gezicht jouw verschijnen opent harten zonder slag of stoot legt mijn liefde volledig bloot…

En trillen niet, gebaad in maneglansen, De hoge popels, die het meer omkransen, Wanneer de wind hun smachtend love kust? Zoekt niet de vlinder heil- en honigkansen Bij elke bloem, waarin hij zalig rust? En tintlen niet, hun godd'lijk schoon bewust, Doorgloeid van zonnevuur, de blauwe transen? -'Natuur is God en God is Liefde!…

Het Westen herdenkt oude massagraven Het Oosten ontdekt nieuwe versies Vlaamse villa's pronken pront met kerstversiering Syrische puinhopen vormden eens thuizen Hier mag het nooit meer oorlog worden Daar snakken ze naar vrede Oliejunks mogen graag de mond smeren Verslaving zet vaak moraal bij het huisvuil In Ieper omkransen dagelijks…

Waar ook veel vogels aan takken hangen en hingen, talrijke kale takken zacht zwiepen op een bries en zingen, omkransen wat vermag met flikkeringen op deze nieuwe dag.…

Neonlichten vloeien uit zonder enige regelmaat, trekken gekleurde sporen in de nacht, steken over terwijl je naar mij lacht en omkransen jouw lief gelaat. Het gangpad laat geen ruimte en slaat geen brug. Geen kruising van twee wegen, onze richting is tegengesteld. Te plotseling, te onvoorbereid elkaar voorbijgesneld.…

Gedachten kruipen nu heel gestaag ontdooiend omhoog over de stralen die dagelijks de ochtendstond omkransen als nieuwere kansen. Fragiele blikken die in afwachting voorwaarts ook de zomer willen omhelzen. Al hebben ze nog gesloten vensters oud verdriet en gemiste kansen in hun tas, vandaag zwaaien ze ook de dood het liefst uit.…

Ik vind ’s viooltjes blauwe glansen In de ogen van mijn meisje weder; Ik zie, dat op haar zachte koon Ook frisse lenterozen bloeien, Dat lelies ’t voorhoofd haar omkransen, Terwijl haar stem, zo zielvol teder, Zo zacht klinkt als der windharp toon. --------------------------------------------- zephir: zachte, zuidwestelijke zomerwind…

Een wereld, spieglende in uw glansen, Verrees nog nauw, — alreê vervult Ge uw roeping door haar 't hoofd te omkransen Met vrijheids palmen: — dwinglandij Noch oppermacht gedoogde gij, Die zelfs de boeien hebt verbroken, Waarin u winzucht hield gekneld, En, wat altaren gij doet roken, Niet langer offers brengt aan 't geld!?…

Listen in 't glinsteren der ogen, Kohl bestreken, twee zwarte bogen, Die omkransen geheimenis en logen. Listen met de voeten, Eventjes de grond beraken moeten, Dan weer leven, leven In het even, Trillend, Rillend Zweven Van het tullenkleed. Een oude heer kijkt Scherp toe en ongeduldig. Zijn blik wijkt Van het toneel geen ogenblik.…

Me koesteren in de stralen der gulden lentezon: de eerste prijs behalen bij ‘t schieten naar de ton; met boerenmeiden dansen en tuimelen over ‘t gras: mij met de rook omkransen van echte varinas. Dat al, rechtuit gesproken, haalt bij de wellust niet, die gij verwekt, Katoke, wanneer ge mij beziet!…